ناهنجاری عملکردی عضلات تنه در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن در قبل و بعد از ورزش درمانی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ناهنجاری عملکردی عضلات تنه در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن در قبل و بعد از ورزش درمانی دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ناهنجاری عملکردی عضلات تنه در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن در قبل و بعد از ورزش درمانی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ناهنجاری عملکردی عضلات تنه در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن در قبل و بعد از ورزش درمانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ناهنجاری عملکردی عضلات تنه در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن در قبل و بعد از ورزش درمانی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : علوم حرکتی و ورزش

تعداد صفحات :۱۷

کمردرد به عنوان یک مشکل فراگیر تمامی افراد اعم از ورزشکار و غیرورزشکار را مبتلا ساخته و علاوه بر رنج هزینه اقتصادی بالایی را نیز بهمراه دارد. ۸۰% از افراد حداقل یک بار در زندگی خود به کمردرد مبتلا می شوند. از این میان ۱۵% به طور دایم ناتوان می شوند و ۶۰% نیز ظرف یک سال متوالی مجددا به دردهای طولانی مدت مبتلا می شوند. لذا شناخت و درمان ناهنجاری عملکردی و رفع عواملی که ممکن است به ابتلا مجدد منجر شوند ضروری است. در این تحقیق وضعیت نیروی عضلات تنه قبل و بعد از درمان بمنظور شناسایی یک عامل هشدار دهنده در بروز کمردرد مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد ۱۷نفر از مبتلایان به کمردرد مزمن و ۲۰ نفر از افراد سالم در گروه سنی مشابه مورد مطالعه قرار گرفته سپس بیماران ۱۲ جلسه تحت ورزش درمانی قرار گرفتند. قبل و بعد از درمان متغیرهای دردکمر، نیروی ایزومتریک فلکسورها و اکستنسورهای تنه در حالت های ایستاده، نیمه خمیده و کاملا خمیده در هر دو گروه اندازه گیری و با استفاده از MANOVA مقایسه شدند.نتایج: در بیماران نیروی ایزومتریک فلکسورها تا ۵۰% و نیروی ایزومتریک اکستنسورها تا ۸۰% آسیب دیده بودند (P<0.01). در افراد طبیعی نیروی ایزومتریک اکستنسورها در وضعیت های الگوی خاصی داشت و حداکثر نیرو مربوط به حالت نیمه خمیده بود. پس از درمان، کمردرد بیماران بهبود یافته و نیروی ایزومتریک فلکسورها در هر سه حالت تنه به وضع طبیعی بازگشت.اما، هنوز نیروی ایزومتریک اکستنسورها در دو وضعیت ایستاده و کاملا خمیده ۶۵% و نیز در وضعیت نیمه خمیده ۴۵% با الگوی افراد سالم فاصله داشت (P<0.05). علیرغم بهبودی درد بیماران عملکرد عضلات تنه ایشان اصلاح نشده بود و کماکان شباهت و به وضعیت قبل از درمان داشت. این الگوی غیرطبیعی در بیماران می تواند بعنوان یک عامل هشدار دهنده برای احتمال بروز مجدد کمردرد محسوب شود.

کلید واژه: کمر درد، عملکرد عضلات تنه، عامل هشدار دهنده، ورزش درمانی