دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور بررسی اثر آگونیست ها و آنتاگونیست های گیرنده های گاباارژیک بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
بررسی اثر آگونیست ها و آنتاگونیست های گیرنده های گاباارژیک بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی اثر آگونیست ها و آنتاگونیست های گیرنده های گاباارژیک بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر آگونیست ها و آنتاگونیست های گیرنده های گاباارژیک بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن بررسی اثر آگونیست ها و آنتاگونیست های گیرنده های گاباارژیک بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیزیولوژی و فارماکولوژی
تعداد صفحات :۱۴
افزایش فعالیت مسیر دوپامینرژیک مزولیمبیک در اثر مهار نرونهای واسطه ای گاباارژیک در ناحیه تگمنتوم شکمی (VTA) توسط مرفین منجر به اعتیاد روانی در حیوانات می گردد. چون عملکرد انواع گیرنده های سیستم گاباارژیک در این رابطه هنوز بدرستی معلوم نشده است، در این مطالعه نقش گیرنده های GABAA و GABAB بر بیان ترجیح شرطی مکان (Conditioned PlacePreference-CPP) ناشی از مرفین در موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد سوییس -وبستر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش های انجام شده نشان داد که موسیمول (آگونیست گیرنده GABAA) در دوزهای ۰.۱۵-۱.۲ mg/kg بصورت داخل صفاقی نتوانست اثر پاداشی مرفین را تغییر دهد. بیکوکولین (آنتاگونیست رقابتی گیرنده GABAA) در دوزهای ۰.۷۵-۱ mg/kg و همین طور پیکروتوکسین (آنتاگونیست غیر رقابتی گیرنده GABAA) در دوز ۲ mg/kg به صورت داخل صفاقی موجب افزایش معنی داری در زمان بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین گردیدند. در حالیکه بکلوفن (آگونیست گیرنده GABAB) بصورت داخل صفاقی و در دوز ۵ mg/kg سبب کاهش معنی داری در بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین شد. تزریق سیستمیک CGP 35348 آنتاگونیست گیرنده GABAB درهیچ یک از دوزهای ۲.۵-۴۰۰ mg/kg نتوانست تغییر معنی داری را در اثر پاداشی مرفین بوجود آورد. ضمنا در این تحقیق نشان داده شد که اثر کاهشی بکلوفن (۵ mg/kg) بر بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مرفین با تزرق سیستمیک بیکوکولین (۱ mg/kg)، پیکروتوکسین (۲ mg/kg)، (۴۰۰ mg/kg) CGP 35348، و یا بیکوکولین (۰.۵ mg/kg) به همراه (۲۰۰ mg/kg) CGP 35348 قابل برگشت می باشد. این نتایج پیشنهاد می کنند که مهار گیرنده های GABAA ممکن است اثرات پاداشی مرفین رل تقویت نماید در حالی که تحریک گیرنده های GABAB ممکن است اثرات اداشی مرفین را کاهش دهد. از طرف دیگر نقش گیرنده های GABAC را نیز در این مورد نبایستی نادیده گرفت.
کلید واژه: مرفین، گابا، ترجیح مکان شرطی شده، موش کوچک آزمایشگاهی
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
