مقایسه اثرات همودینامیک ترکیب بوپیواکائین و فنتانیل نسبت به مقادیر استاندارد بوپیواکائین در بیحسی داخل نخاعی سالمندان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات همودینامیک ترکیب بوپیواکائین و فنتانیل نسبت به مقادیر استاندارد بوپیواکائین در بیحسی داخل نخاعی سالمندان دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات همودینامیک ترکیب بوپیواکائین و فنتانیل نسبت به مقادیر استاندارد بوپیواکائین در بیحسی داخل نخاعی سالمندان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات همودینامیک ترکیب بوپیواکائین و فنتانیل نسبت به مقادیر استاندارد بوپیواکائین در بیحسی داخل نخاعی سالمندان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات همودینامیک ترکیب بوپیواکائین و فنتانیل نسبت به مقادیر استاندارد بوپیواکائین در بیحسی داخل نخاعی سالمندان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اردبیل

تعداد صفحات :۹

زمینه و هدف : تکنیک نخاعی یکی از روش های معمول در بیهوشی افراد مسن که کاندید عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی هستند، می باشد. از طرف دیگر عوارض همودینامیک این روش و درمان این عوارض بامایعات وریدی زیاد و داروهایی نظیر افدرین و فنیل افرین برای این بیماران عاری از خطر نمی باشد. او پیوئیدها مدت و کیفیت بلوک حسی توسط داروهای بی حس کننده موضعی را افزایش می دهند بنابراین تلاش هایی صورت گرفته تا با کاهش مقدار داروی بی حسی و افزودن اوپیوئید به ترکیب نخاعی ، هم از عوارض همودینامیک کاسته شود و هم احتمال بی حسی ناقص از بین برود. هدف از این مطالعه نیز بررسی اثرات همودینامیک و کیفیت بی حسی داخل نخاعی با روش فوق بوده است. روش کار: در این مطالعه تعداد ۴۶ بیمار بالای ۶۰ سال که به علت شکستگی های استخوان ران کاندید عمل بودند به صورت تصادفی در دو گروه A و B قرار گرفتند. در گروه A از ترکیب بوپیواکائین هیپرتونیک ۵ میلی گرم و فنتانیل ۲۰ میکروگرم و در گروه B از بوپیواکائین هیپرتونیک به مقدار ۱۲/۵ میلی گرم جهت بیهوشی نخاعی استفاده گردید. علایم حیاتی قبل و حین عمل، کیفیت و کمیت بی حسی، مقدار مایعات و افدرین استفاده شده هر ۵ دقیقه کنترل و ثبت گردید. یافته ها: میانگین افت فشار متوسط شریانی (Mean Arterial Pressure) مقدار مصرف افدرین و تعداد دفعات مصرف آن در دو گروه از اختلاف معنی داری برخوردار بود. میانگین افت فشار متوسط شریانی در دوگروهA و B به ترتیب ۷۹/۱۰± ۶۶/۲۳% و۱۱/ % ۳۶±۱۱ بود (P=0/001 ). مقدار متوسط مصرف افدرین در گروه A 49/3±۲۵/۲ میلی گرم و در گروه ۸/۴۵ ± ۱۰ Bمیلی گرم بود ( p=0.001 ).میانگین دفعات افت فشار خون و مصرف افدرین در گروه ۱/۰۸ ± ۰/۷۱ A بار و در گروه B 94/2±۹۱/ ۲ بار بدست آمد۲۹% (p=0/001) . بیماران گروه Aو ۶/۱۳% گروه B در مراحل پایانی عمل احساس درد نموده اند. تاکیکاردی در ۲۹/۲ % بیماران گروهA 68/2% بیماران گروه B مشاهده گردید. (p =0.001) نتیجه گیری: با افزودن µg20 فنتانیل به بوپیواکائین و کم کردن از دوز آن می توان تا حد زیادی از شدت عوارض بیهوشی اینتراتکال ( افت فشار خون و تاکیکاردی ناشی از درمان آن ) پیشگیری کرد البته برای کاستن از موارد شکست و اطمینان از بلوک حسی کافی بایستی مطالعات کنترل شده ای را برای یافتن دوز ایده ال بوپیواکائین و فنتانیل انجام شود.

کلید واژه: بیحسی داخل نخاعی ، اوپیوئید، بوپیواکائین، فنتانیل