مقایسه اثرات درمانی اولتراسوند و لیزر درمانی کم توان بر روند التیام سندرم تونل کارپ

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه اثرات درمانی اولتراسوند و لیزر درمانی کم توان بر روند التیام سندرم تونل کارپ دارای ۱۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه اثرات درمانی اولتراسوند و لیزر درمانی کم توان بر روند التیام سندرم تونل کارپ  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه اثرات درمانی اولتراسوند و لیزر درمانی کم توان بر روند التیام سندرم تونل کارپ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه اثرات درمانی اولتراسوند و لیزر درمانی کم توان بر روند التیام سندرم تونل کارپ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : کومش

تعداد صفحات :۱۰

سابقه و هدف: سندرم تونل کارپ یکی از شایعترین سندرمهای فشاری بوده است که درمانهای متعددی برای آن پیشنهاد شده است. هدف مطالعه حاضر برای مقایسه اثرات درمانی اولتراسوند و لیزر بر درمان سندرم تونل کارپ است. مواد و روشها: ۵۰ بیمار (۹۰ مچ) مبتلا به سندرم تونل کارپ خفیف یا متوسط با تشخیص الکترودیاگنوستیک در مطالعه شرکت کردند. بیماران به طور تصادفی در یکی از گروه های مطالعه، اولتراسوند درمانی یا لیزر درمانی قرار گرتفند. اولتراسوند درمانی، شامل ۱۵ جلسه ۱۵ دقیقه ای درمان اولتراسوند (MHz1، ۱ W/cm2 منقطع ۱:۴) روی منطقه تونل کارپ و لیزر درمانی، شامل ۱۵ جلسه درمان لیزر (۹ ژول، nm830) روی ۵ نقطه مسیر عصب مدیان در کانال کارپ بود. اندازه گیری درد بیمار توسط VAS، ارزیابی الکترونوروگرافی (نظیر تاخیر انتهایی حرکتی و حسی، آمپلی تود پنانسیلهای حرکتی و حسی) و اندازه گیری قدرت گرفتن دست و گرفتن بین انگشت شست و کوچک توسط دینامومتر در سه مرحله ۱) قبل از درمان، ۲) بعد از اتمام جلسات درمانی و ۳) چهار هفته بعد از پایان درمان جهت ارزیابی پایداری انجام شد.یافته ها: اثرات بهبودی اولتراسوند درمانی به طور معنی داری بهتر از لیزر درمانی بود، که شامل بهبودی تاخیر حرکتی و آمپلی تود پتانسیلهای حرکتی (P<0.01)، قدرت بین انگشت شست و کوچک (P<0.0001) و تسکین درد (P<0.0001) بود. اثرات ایجاد شده بعد از ۴ هفته همچنان پایدار بودند. نتیجه گیری و توصیه ها: نتایج بیانگر تاثیر مثبت هر دو روش درمانی بود؛ اما با درمان اولتراسوند، نتایج بهتر از درمان با لیزر بود. یافته ها بیانگر اثرات رضایت بخش اولتراسوند در بیماران مبتلا به سندرم کانال مچ دست نوع خفیف و متوسط بود. با توجه به مشاهده برخی اثرات مفید لیزر درمانی، تحقیقات بیشتر در زمینه ترکیب این دو نوع درمان ضروری است.

کلید واژه: سندرم تونل مچ دست، لیزر درمانی، اولتراسوند درمانی