دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور بررسی مقایسه ای تاثیر پیش درمانی با پانکورونیوم و آتراکوریوم بر طول اثر ساکسینیل کولین
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
بررسی مقایسه ای تاثیر پیش درمانی با پانکورونیوم و آتراکوریوم بر طول اثر ساکسینیل کولین دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد بررسی مقایسه ای تاثیر پیش درمانی با پانکورونیوم و آتراکوریوم بر طول اثر ساکسینیل کولین کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی مقایسه ای تاثیر پیش درمانی با پانکورونیوم و آتراکوریوم بر طول اثر ساکسینیل کولین،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن بررسی مقایسه ای تاثیر پیش درمانی با پانکورونیوم و آتراکوریوم بر طول اثر ساکسینیل کولین :
نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد
تعداد صفحات :۶
مقدمه: جلوگیری از فاسیکولاسیون ناشی از ساکسینیل کولین به کمک پیش درمانی با دوزهای غیر فلج کننده شل کننده‌های عضلانی غیردپلاریزان می‌تواند بر روی کیفیت بلوک عصبی ـ عضلانی ناشی از ساکسینیل کولین و نیز و طول مدت اثر آن تاثیر گذار باشد. کوتاه یا طولانی شدن مدت اثر ساکسینیل کولین مهم است زیرا که مادام که از برگشت نمودن فلج عضلانی ناشی از ساکسینیل کولین اطمینان حاصل نشده است، نباید شل کننده غیر دپلاریزان را تجویز نمود. در جستجوی بعمل آمده در نرم‌افزارهای Med line 2003 و proquest 2003 در ۱۵ سال گذشته، از میان مطالعاتی که در زمینه پیش درمانی و جلوگیری از فاسیکولاسیون انجام شده است تنها مطالعه Ebeling توجه خود را به تغییرات مدت اثر ساکسینیل کولین به دنبال پیش درمانی معطوف داشته است. در مطالعه فوق افزایش طول اثر ساکسینیل کولین با پانکورونیوم و کاهش طول اثر آن با آتراکوریوم مشاهده گردید. روش بررسی: در مطالعه حاضر به روش کارآزمایی بالینی تصادفی شده (Randomized Clinical Trial) است، طول مدت ساکسینیل کولین به دنبال پیش درمانی با آتراکوریوم و پانکورونیوم در ۹۸ بیمار ۵۰-۲۰ ساله متعلق به کلاس II و ASA I که کاندید اعمال جراحی غیر اورژانس تحت بیهوشی عمومی بودند، مورد بررسی قرار گرفته است. بیماران به صورت تصادفی در سه گروه آتراکوریوم (۳۳ نفر)، پانکورونیوم (۳۳ نفر) و شاهد (۳۲ نفر) قرار گرفتند. قبل از تزریق ساکسینیل کولین به گروههای A و B به ترتیب: آتراکوریوم ۵۰ mg/kg و پانکورونیوم ۱۰ mg/kg به صورت وریدی تزریق شد. بیماران گروه C دارویی به عنوان پیش درمانی دریافت نکردند. فاصله زمانی از بین رفتن اولین موج پاسخ به تحریک Four of Train: T.O.F عصب اولنار در ناحیه مچ دست تا بازگشت آن، به عنوان طول مدت فلج عضلانی ناشی از ساکسینیل کولین شناخته و اندازه گیری شد. یافته‌ها: طول اثر ساکسینیل کولین به دنبال پیش درمانی با آتراکوریوم (۰.۲۴±۵.۵۸) دقیقه در مقایسه با گروه شاهد (۰.۲۶±۴.۳۶) دقیقه کوتاهتر بود؛ در حالیکه پیش درمانی با پانکورونیوم (۰.۲۹±۱۰.۷۹) دقیقه باعث افزایش آن گردید. اختلاف بین سه گروه از لحاظ آماری معنی‌دار بود (۰.۰۰۱>P). نتیجه‌گیری: طولانی شدن اثر ساکسینیل کولین بعد از پانکورونیوم احتمالا ناشی از اثر شناخته شده پانکورونیوم در مهار آنزیم پسودو کولین‌استرار می‌باشد. آتراکوریوم می‌تواند به واسطه آنتاگونیسم رقابتی رسپتورهای استیل‌کولین باعث افزایش علظت ساکسینیل کولین باند نشده به رسپتورو کاهش طول اثر آن شود.
کلید واژه: ساکسینیل کولین، مهار فاسیکولاسیون، آتراکوریوم، پانکورونیوم
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
