ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری در استان گیلان با استفاده از شاخص دما – رطوبت تام (THI)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری در استان گیلان با استفاده از شاخص دما – رطوبت تام (THI) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری در استان گیلان با استفاده از شاخص دما – رطوبت تام (THI)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری در استان گیلان با استفاده از شاخص دما – رطوبت تام (THI)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ارزیابی اقلیم آسایش گردشگری در استان گیلان با استفاده از شاخص دما – رطوبت تام (THI) :

تعداد صفحات :۲۴

چکیده مقاله:

در عصرکنونی، مقوله گردشگری و فعالیتهای مرتبط با آن به عنوان یکی از مهمترین بخش های اقتصادی جهان به شمار می رود که عوامل گوناگونی اعم از طبیعی و انسانی به طور مستقیم و یا غیرمستقیم در کمیت و کیفیت آن اثر گذارند؛ یکی از مهمترین عوامل طبیعی تاثیرگذار در روند چنین فعالیتهایی، آب و هوای مناطق برخوردار از جاذبه های متنوع گردشگری می باشد. به طوری که اغلب گردشگران، در تهیه و تدارک برنامه های تفریحی خود به وضعیت آب و هوای مقاصد گردشگری، توجه ویژه ای دارند. اما از سوی دیگر باید پذیرفت که هر گونه شرایط آب و هوایی، طرفداران و متقاضیان خاص خود را داراست. اما آنچه که در این بین حائز اهمیت است این است که وضع عمومی مناطق گردشگری از حیث آسایش دمایی در ایام گوناگون سال چگونه است و برای چه نوع فعالیتهایی مطلوب می باشد. لذا در پژوهش حاضر به این موضوع پرداخته شد. از این رو با استفاده از نتایج آمارهای اقلیمی ۱۵ ساله دو متغیر میانگین دمای ماهانه و میانگین رطوبت نسبی ماهانه اخذ شده از ۲۴ ایستگاه تبخیرسنجی مستقر در پهنه سرزمین استان گیلان به بررسی وضعیت اقلیم آسایش گردشگری در آن پرداخته شد. بدین منظور از شاخص دما – رطوبت تام (THI) به عنوان مدل تحقیق بهره برداری گردید و برای هر ایستگاه هواشناسی مورد مطالعه، مقدار عددی این شاخص محاسبه شد. سپس با استفاده از تابع میانیابی IDW در نرم افزار ArcGIS، نتایج اولیه بدست آمده از شاخص THI که به صورت نقطه ای و یا ایستگاهی موجود بود در کل سطوح منطقه مورد مطالعه، پهنه بندی و مدل سازی گردید. یافته های تحقیق نشان می دهد که ماههای اردیبهشت و مهر، بیشترین شرایط آسایش دمایی را در سطح منطقه گیلان فراهم نموده اند و جهت انجام فعالیتهای گردشگری از وضعیت ممتازی برخوردار شده اند. اما برخلاف تصور عام که فصل تابستان را جهت انجام فعالیتهای گردشگری مناسب می دانند، در ماههای تیر، مرداد و شهریور، شرایط دمایی گرم و شرجی در اغلب مناطق گیلان حاکم است؛ اما به دلیل جاذبه های گردشگری ساحلی در این منطقه و همچنین برخورداری اغلب افراد از اوقات فراغت بیشتر، عدم آسایش دمایی در این ایام، از اهمیت کمتری برخوردار است. همچنین در پنج ماه فروردین، آبان، آذر، دی، بهمن و اسفند، شرایط اقلیمی سرد در این منطقه مستقر است و فعالیتهای گردشگری تحت تاثیر سامانه های پرفشار جوی قرار گرفته و از رونق زیادی برخوردار نیست.