تأثیر بکارگیری پساب آب شیرینکن بر شاخصهای مورفولوژیکی گیاهان شورپسند

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تأثیر بکارگیری پساب آب شیرینکن بر شاخصهای مورفولوژیکی گیاهان شورپسند دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تأثیر بکارگیری پساب آب شیرینکن بر شاخصهای مورفولوژیکی گیاهان شورپسند  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تأثیر بکارگیری پساب آب شیرینکن بر شاخصهای مورفولوژیکی گیاهان شورپسند،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تأثیر بکارگیری پساب آب شیرینکن بر شاخصهای مورفولوژیکی گیاهان شورپسند :

تعداد صفحات :۱۴

چکیده مقاله:

نیاز روز افزون بشر به منابع آبی همراه با افزایش شدید نیاز به تخلیه پساب به محیط زیست، موجب توسعهی استراتژی بکارگیری مجدد آب در دنیا شده است. افزایش جمعیت از یک سو و افزایش میزان تقاضا برای منابع آبی از سوی دیگر باعث فشار بیشتر به این منابع شده است. به همین سبب بسیاری از کشورهای دنیا به بهرهگیری از منابع آبی نامتعارف از جمله پسابها روی آوردهاند. با توجه به موقعیت ایران و وجود بحران آب در کشور، استفاده از منابع آب آبیاری با کیفیت پایین همچون پساب آبشیرینکنها و استفاده از گیاهان خشکزیست و شورزیست از اهمیت بالائی برخوردار است. هدف از این تحقیق، بررسی استفادهی مجدد از زهآبهای شور برای کشت گیاهان شورپسند در راستای افزایش بهرهوری آب، تولید غذا و حفظ منابع آب و خاک می باشد. بدین منظور آزمایشی با چهار تیمار گیاهی شامل آلوئهورا، گز شاهی رزماری و بابونه با دو تیمار کیفیت آب، پساب آبشیرینکن با شوری۵/۷۷وآب معمولی با شوری ۲/۰۴دسی زیمنس بر متر در زریندشت فارس در سالهای۱۳۹۱-۱۳۹۲ انجام شد. طرح آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. در دو گیاه رزماری و بابونه هیچ گونه اختلاف معنیداری مشاهده نشد، اما وزن تر برگ، وزن تر و خشک ریشه، طول برگ، طول ریشه و نسبت ریشه به شاخساره در آلوئهورا اختلاف معنیداری در آبیاری با آب معمولی و پساب مشاهده شد. در گز شاهی تنها نتایج مقایسه میانگین طول ساقه بیانگر اختلاف معنیدار در سطح پنج درصد بود.