گردشگری در آموزه های دینی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 گردشگری در آموزه های دینی دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد گردشگری در آموزه های دینی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی گردشگری در آموزه های دینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن گردشگری در آموزه های دینی :

تعداد صفحات :۲۶

چکیده مقاله:

به گواهی تاریخ، انسان از بدو پیدایش، همواره در پی معاش و تأمین نیازهای زندگی، مسکن و محل اقامت دائمی خود را ترک میکرده و برای مبادلهی کالا و دست ساخته های خویش با سایر نیازمندیهای زندگی، راهی شهرها و کشورهای دیگر میشده است. در جهان امروز نیز که جهان ارتباطات نام گرفته، صنعت توریسم همچنان جایگاه ویژه خود را داراست؛ به گونهای که بهره- برداری صحیح و سالم از این صنعت در کشور اسلامی ایران، باید با الهام از فرامین اسلامی و ارزشها و الگوهای فرهنگی آن همراه باشد و نخستین شرط موفقیت آن در این نهفته است که زمینه های جذب توریست را فراهم آوریم و در چهارچوب قوانین مذهبی و آداب و رسوم ملی، این صنعت مهم و سودآور را فعال و پویا سازیم. با این وجود به منظور نائل شدن به هدف ایجاد توسعه اقتصادی هماهنگ با حفاظت از محیط زیست و نیز رشد و تقارن ناشی از بهرههای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی برگرفته از توریسم، میبایست رفتارهای اجتماعی و فرهنگی جامعه مقصد مدنظر قرار گیرد و سیاستهای جذب گردشگر متناسب با الگوهای فرهنگی آن سامان پذیرد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخصها و حقوق گردشگری از منظر آموزه های دینی میباشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات کتابخانهای بوده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که گردشگری و سیاحت از نظر اسلام نه تنها محدود نگشته بلکه ترک آن نیز مورد نکوهش و سرزنش قرار گرفته است و برای گردشگری در آموزههای دینی به شاخصهایی اشاره شده است که از آن جمله ممنوع بودن فساد و گناه در سفر، سفر برای معرفت و آگاهی، سفر برای عبرتگیری و سفر برای تعلیم و یادگیری میباشد. و برای حقوق گردشگری در آموزههای دینی می- توان به پذیرش صلح و همزیستی، رأفت و گذشت، پرهیز از ظلم و ستم، نیکی و احسان، احترام به شخصیت اجتماعی فرد، حق امنیت، حق برخورداری از عدالت اجتماعی و حق تساوی در برابر قانون و دادگاهها اشاره کرد