بررسی ارتعاشات آزاد تیر کامپوزیتی با الیاف حافظه دار روی بستر الاستیک وینکلر بر اساس نظریه تیر تیموشنکو

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ارتعاشات آزاد تیر کامپوزیتی با الیاف حافظه دار روی بستر الاستیک وینکلر بر اساس نظریه تیر تیموشنکو دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ارتعاشات آزاد تیر کامپوزیتی با الیاف حافظه دار روی بستر الاستیک وینکلر بر اساس نظریه تیر تیموشنکو  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ارتعاشات آزاد تیر کامپوزیتی با الیاف حافظه دار روی بستر الاستیک وینکلر بر اساس نظریه تیر تیموشنکو،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ارتعاشات آزاد تیر کامپوزیتی با الیاف حافظه دار روی بستر الاستیک وینکلر بر اساس نظریه تیر تیموشنکو :

تعداد صفحات :۱۶

چکیده مقاله:

در این تحقیق، مدل تحلیلی برای تیر کامپوزیتی با الیافی از جنس آلیاژ حافظه دار که روی بستر الاستیک وینکلر قرار گرفته ارائه شده است. تیره کامپوزیتی دارای تکیه گاه ساده در دو طرف بوده و الیاف حافظه دار در لایه میانی تیر قرار گرفته اند. معادله های دیفرانسیل حاکم بر تیر تیموشنکو با استفاده از اصل همیلتون استخراج شده اند. در ابتدا الیاف حافظه مدار تحت پیش – کرنش فشاری قرار گرفته و درون تیر جاسازی می شوند . با اعمال حرارت، عملیات بازی یابی کرنش، نیروی کششی در راستای طول تیر اعمال و این نیرو منجر به ایجاد نیرویی فشاری در تکیه گاه ها می شود. نیروی ایجاد شده با استفاده از رابطه یک بعدی تغییر فاز مارتنزیتی مدل شده است. با بی بعد سازی معادله های دیفرانسیل حاکم، روابط تحلیلی برای ارزیابی پاسخ دقیق فرکانس طبیعی تیر کامپوزیتی آلیاژ حافظه دار ارائه شده است . اعتبار نتایج از طریق مقایسه موردی با تحلیل های مشابه مورد صحت سنجی قرار گرفته است. بر پایه تحلیل های انجام شده، تأثیر ضریب بصر الاستیک که وینکلر ، تعداد الیاف حافظه دار ، نسبت ضخامت به طول تیر ، حد کرنش قابل بازیابی (کرنش پس مانده حداکثر) و نسبت طول به پهنای تیر روی فرکانس طبیعی در دمای بالاتر از دمای پایان آستنیت براساس نظریه تیر تیموشنکو مورد مطالعه قرار گرفته است.