مقاله اعتبار سنجی تغییرات عیار مدل بلوکی اکتشافی به کمک چالهای استخراجی در زونهای کانی سازی معدن مس میدوک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اعتبار سنجی تغییرات عیار مدل بلوکی اکتشافی به کمک چالهای استخراجی در زونهای کانی سازی معدن مس میدوک دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اعتبار سنجی تغییرات عیار مدل بلوکی اکتشافی به کمک چالهای استخراجی در زونهای کانی سازی معدن مس میدوک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اعتبار سنجی تغییرات عیار مدل بلوکی اکتشافی به کمک چالهای استخراجی در زونهای کانی سازی معدن مس میدوک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اعتبار سنجی تغییرات عیار مدل بلوکی اکتشافی به کمک چالهای استخراجی در زونهای کانی سازی معدن مس میدوک :

تعداد صفحات:۹
چکیده:
کانسار مس میدوک یکی از کانسار های بزرگ مس در ایران می باشد که در ۴۲ کیلومتری شمال شرق شهرستان شهر بابک واقع شده است. هدف از این مقاله بررسی تغییرات عیار در زونهای کانی سازی معدن مس میدوک و اعتبار آنها جهت برنامه ریزی تولید می باشد. برای این منظور داده های عنصر مس در هر زون و پله جداگانه تفکیک شده است و با استفاده از نمودار تغییرات عیار در برابر عمق( پله) در مدل بلوکی اکتشافی و چال های استخراجی مورد بررسی قرار گرفته است. عیار زون اکسیده با افزایش عمق ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد و بیشترین مقدار آن در افق های میانی این زون قرار گرفته است. عیار زون سوپرژن با افزایش عمق کاهش می یابد. عیار زون هیپوژن با افزایش عمق ابتدا افزایش می یابد و سپس کاهش می یابد و بیشترین مقدار آن در افق های میانی این زون بدست آمده است و حفاری های بعد از تخمین نیز این اطلاعات را تایید کرده اند. نتایج نشان می دهد که میزان خطا تغییرات عیار مدل بلوکی اکتشافی و چالها در زون های اکسیده و سوپرژن کمتر از ۱۵ درصد است. بدلیل کمبود اطلاعات استخراجی کافی در زون هیپوژن امکان مقایسه دقیق وجود نداشته است اما با وجود همین اطلاعات میزان خطا کمتر از ۱۰ درصد بدست آمده است که می توان برای افق های استخراج نشده با دقت مناسب برنامه ریزی تولید را انجام داد.