مقاله بهبود جوانه زنی بذر گوجه فرنگی تحت تنش خشکی از طریق پیش تیمار با آب و سالیسیک اسید

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله بهبود جوانه زنی بذر گوجه فرنگی تحت تنش خشکی از طریق پیش تیمار با آب و سالیسیک اسید دارای ۱۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بهبود جوانه زنی بذر گوجه فرنگی تحت تنش خشکی از طریق پیش تیمار با آب و سالیسیک اسید  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بهبود جوانه زنی بذر گوجه فرنگی تحت تنش خشکی از طریق پیش تیمار با آب و سالیسیک اسید،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بهبود جوانه زنی بذر گوجه فرنگی تحت تنش خشکی از طریق پیش تیمار با آب و سالیسیک اسید :

تعداد صفحات:۱۴
چکیده:
جوانه زنی سریع بذر و سبز شدن یکنواخت در استقرار موفق گیاهان تحت شرایط تنش ضروری است. جوانه زنی بذر یکی از مراحل فیزیولوژیکی است که به تنش خشکی بسیار حساس است. جهت افزایش مقاومت بذرهای گوجه فرنگی جهت جوانه زدن در شرایط کمبود آب، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گردید. بذرهای گوجه فرنگی رقم ریوگراند تحت شش تیمار شامل: پیش تیمار با آب و پیش تیمار با غلظت های صفر (شاهد)، ۵۰۰، ۱۰۰۰، ۱۵۰۰ و ۲۰۰۰ میکرومولار سالیسیلیک اسید قرار گرفتند و سپس در شرایط گلخانه در سه سطح آبیاری : ظرفیت زراعی کامل، ۷۰ و ۵۰ درصد ظرفیت زراعی در گلدان کشت شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش شاخص و درصد سبز کردن می گردد در حالی که پیش تیمار با آب و ۵۰۰ میکرومول سالیسیلیک اسید موجب بهبود این صفات تحت شرایط تنش گردید. بیشترین شاخص سبز کردن و درصد سبز کردن مربوط به بذرهایی بود که با آب مقطر پیش تیمار شده بودند. بذرهای پرایم شده با سالیسیلک اسید تا سطح ۱۰۰۰ میکرومولار نسبت به تیمار شاهد دارای کمترین میانگین زمانی لازم برای سبز شدن بودند که نشان دهنده افزایش سرعت جوانه زنی می باشند. همچنین کمترین زمان لازم برای شروع سبز شدن در بذرهای پرایم شده با غلظت ۵۰۰ میکرومولار سالیسیلیک اسید در شرایط نرمال مشاهده شد. پرایمینگ روز آخر سبز شدن و گستره سبز شدن را نیز کاهش داد. استفاده از سالیسیلیک اسید در غلظت های بالاتر از ۱۰۰۰ میکرومولار اثر منفی بر فاکتورهای جوانه زنی داشته و نتوانست اثر منفی ناشی از تنش خشکی در این زمینه را خنثی کند. به طور کلی با توجه به نتایج این تحقیق می توان گفت که پاریمینگ بذر به علت افزایش مقاومت پسابیدگی بالا در بذرها سبب بهبود شاخص های جوانه زنی بذر گوجه فرنگی حتی در شرایط تنش خشکی می گردد.