مقاله در مورد معمار بزرگ میس وندروهه

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد معمار بزرگ میس وندروهه دارای ۴۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد معمار بزرگ میس وندروهه  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد معمار بزرگ میس وندروهه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد معمار بزرگ میس وندروهه :

معمار بزرگ میس وندروهه

مقدمه
در تاریخی که به نام معماری می شناسیم هیچگاه در طریق ساخت اینچنین تغییرات مهم ، همانند آنچه که در قرن گذشته اتفاق افتاد ، به وجود نیامده بود. بر اثر افزایش بی سابقه جمعیت جهان ، فعالیتهای الحاقی صورت دیگری یافتند ، اما درهیچ زمینه ای مانند معماری این چنین با شکوه به نمایش درنیامدند.

نیاز به مسکن مناسب جهت نماد کثیری از مردم ، سازندگان را ملزم به ساخت درارتفاع نمود و تکنولوژی نیز ابزار زیر را در اختیار آنان قرار داد : اول : اسکلت فولادی ، با قابلیت اجرا درارتفاعات زیاد و بی نیاز از داشتن دیوار های ضخیم درروی زمین ، دوم : آسانسور مکانیکی ، و به دلیل نیاز به

انباشتن کالاها و اینکه باید بر روی خط تولید مونتاژ شوند ، ساختن بناهای فضادار با دهانه تیپ شروع گردید این چنین شد که تکنولوژی راه حل های مناسب برای فضاهای سرپوشیده وسیع با آهن و شیشه و متعاقبا” مقتضای عظیم بتن آرمه را به بازار عرضه کرد، ونیز بدین دلیل که حمل و نقل و ارتباطات به صورت وسایلی درآمدند که جامعه بدون آنها قادر به کارکردن نبود لذا لزوم

ساختن راه ها و جاده های بزرگ ، ایستگاه های راه آهن ، کانالها و بنادر عظیم شدیدا” محسوس گردید . تعداد کثیری از انواع ساختمانها که امروزه جزء لاینفک زندگی روزمره ما گردیده اند تا سال ۱۸۰۵ حتی وجود خارجی نداشتند. کارخانه مدرن ، آسمان خراش مدرن ، بازارهای خرید، مدرسه مدرن ، بیمارستان مدرن ، اینها همه اختراعات جدیدی هستند که تا نیمه قرن هیجدم خبری از آنها نبود. هنگامی که معماران برروی چنین زمینه هایی کار را شروع کردند ، یافتن سبک مشخصی برای این فرم ساختمانهای نوظهور ، کاری بس مشکل جلوه کرد.

امروزه این پیشگامان جزئی از تاریخ معماری اند : لوئیس سولیوان استادی که به تنهایی زمینه معماری آسمان خراش را فراهم آورد. ژوزف پاکستون ، که درسال ۱۸۵۱ در لندن کاخ کریستال راساخت . نمایشگاهی که حدودا” هفتاد هزار متر مربع وسعت داشت ، عده ای نیز قبل و بعد ازاو اولین ساختمانهای عظیم از فولاد و شیشه را در انگلستان ، فرانسه ، آلمان و ایالات متحده ساختند ، و بالاخره تئوریسین ها و محققانی که فلز ، شیشه و سنگ بعضی از خصوصیات ساختمانی را مشاهده کرده و فرم های بدون تزئین را مورد تاکید قرار دادند ، همگی پایه گذار چیزی بودند که امروزه معماری نوین نامیده می شود. بدون همکاری تعدادی ازهنرمندان منفرد ، که قادر به استفاده از وسایل جدید بودند درشروع قرن حاضر ودر دهه آغازین آن ، به رغم روحیه جدید زمان و به رغم قدرت مهندسان معمار نوین محدود به راه- حلهایی صرفا” اقتصادی می گردید . دراین جزوه به شرح حال

میس ون درو که یکی از معماران مدرن می باشد می پردازیم :

میس ون دررو :
میس ون درو در هفتم مارس سال ۱۸۸۶ در آلیس گراتای آلمان متولد شد. میس بدلیل وضعیت سخت خانواده اش نتوانست درس خود را ادامه دهد و وارد دانشگاه شود. میس کار خود را به عنوان یک بنا شروع به کار کرد. میس ازگذراندن این دوره زندگی اش بسیار خوشحال بود زیرا معتقد بود که ساختن را در گل و لای و هیاهوی کارگاه آموخته است و نه در سر میز طراحی .
درسال ۱۹۰۷ اولین مسئولیت کاری به او ارجاع گردید یعنی : خانه پروفسور رایل درحومه برلین ، با اینکه این ساختمان از نظر تفکر و جزئیات سنتی بود ولی اجرای آن توسط یک شاگرد ۲۰ ساله حیرت همگی را برانگیخت .

تا مدتها روحیه سنتی درخانه هایی که میس می ساخت مشاهده می شود. بطور مثال خانه مولر که میس آن رابه سال ۱۶۲۴ طرح کرد، کاملا واجد این روحیه است. تک پنجره ها ، لنتوهای مثلثی ، بام شیبدار ، بیرون زدگی دودکشها به صورتی که دراین خانه ساخته شده اند ازمظاهری بودند که بتدریج درمعماری مدرن به دست فراموشی سپرده شدند.

درسال ۱۹۱۸ میس بعد از خاتمه دوران سربازی درناحیه بالکان به برلین برگشت . در مراجعت از بالکان خود را در گرداب انقلابهای مختلفی مشاهده نمود که همه با هم بوقوع پیوست . قبل از همه انقلاب سیاسی مطرح بود . اما درمیان این درگیریهای سیاسی انقلاباتی دردنیای هنر بوقوع پیوستند : امپرسیونیستهای آلمانی یعنی حکومت کنندگان دوران قبل از جنگ کوشش به بازگشت خود می نمودند.

وا کسپرسیونیستهای جدید تقدیری گذرا داشتند جریانات دیگری از فرانسه ، هلند و روسیه با تمایلاتی مشهود نسبت به روند جدید کوبیسم بچشم می خورد. آلمان ازتمام این وقایع فرهنگی ، چه قبل و چه در بعد از جنگ ، کنار گذاشته شده بود. با شکست حکومت کایزر نکته نظرهای جدید مستمع پیدا نمود. نسل جدید هنروران جوان ازجمله
میس ون درو جذب دنیایی جدید هنر گردیدند. در این جو هیجان انگیز میس امکان یافت که با گذشته خود وداع کامل نماید. یک خانه دیگر به سبک کلاسیک همانند طراحی نمود. اما این خانه هرگز ساخته نشد و این آخرین کوششی بود که نئوکلاسیسم را با نیاز زمان منطبق
می ساخت .

اندیشه های میس ون درو بر اصول و مبانی ساختمان استوار است. این موضوع به روشنی درهنر معماری او مشاهده می شود آثار معماری او از اصیلترین نمونه های معماری عصر حاضر به شمار می رود دراین راستا سعی می کنیم تا هنر او را درخلال کارهای متنوعش

، از نمایش ترکیب ساده یک دیوار آجری تا نمایی شفاف از فولاد و شیشه ، آشکار کنیم .
ضرورت استواری هنر معماری با اصول و قواعد ساخت و ساز ، مطلب جدیدی نیست ، زیرا ویولت لدوک (Voilt-le-duc) که نظرات خود را درباره هنر معماری درسال ۱۸۶۰ درکتاب مناظرات تشریح کرد، معتقد بود که باید مواد و مصالح را در هر دوره به صورت مناسب و با رعایت امانتداری ، بکار برد. تأثیر زیبایی شناختی برای او نه آنگونه که برای بیشتر معاصرین دارای اولویت بود ، بلکه مدلی گذرا به حساب می آمد . دست یابی به مصالحی که به خوبی بررسی شده باشد ، از اهداف ون درو به شمار می رفت . طبق گفته او :(( باید از هرفرمی که مطابق با ساختار ساختمان ، انتظام نیافته باشد ، دوری جست.))

در غوغایی که تأثیر مدل بوجود می آورد ، شجاعت و بی توجهی زیادی از خود نشان می داد ، تا بتواند دراین روش ، امین باقی بماند و با تحولات زودگذر و مقطعی دچار تغییر نشود . او هیچ وقت از تکرار این مطلب که به هیچ وجه برای ابداع فرمهای جدید و بدون حساب و کتاب ، ارزشی قائل نیست ، خسته نمی شد. همچنین از اقتباس مردن از برخی نمونه هایی جدید که با روح عصر هماهنگی نداشت ، دوری

می کرد. او معتقد بود که باید سعی معمار در جهت تحقیق و کنکاش آن تأثیراتی باشد که در ساختار بدرستی تعبیر می شود.
ازهمان کارهای اولیه میس ون درو نیز تفاوت مشخص درمیان عناصر معماری ، بخوبی نمایان بود. تشخیص روشن و دقیق عناصر باربر و نماهای دیواری براحتی امکان پذیر است . غرفه نمایشگاه بارسلون درسال ۱۹۲۹ با دیوارهای مستقل آن ، کاری ابتکاری بود، و خبر از تولد شیوه و سبکی جدید می داد . مصالح بکار رفته ، شیوه ترکیب آنها و همینطور فضاهایی که ساختمان اشغال می کرد ، دارای هماهنگی و انسجام خوبی بود.

کسی که به آثار ون درو نگاه می کند ، حتی اگر اطلا عی ازمعماری نیز نداشته باشد ، بازنمی تواند شگفتی خود را از زیبایی سطوح کاری این مهندس ابراز نکند . می توان تاکید کرد که بخاطر دقت و هماهنگی که در اصول هنر معماری قدیم مانند معماری دوره دوریک (dorique) وجود دارد ، عامه مردم از مواجه شدن با آنها احساس شادی می کنند . مهارت در تلفیق ستونها و کف طبقات در گالری ملی برلین (۱۹۶۸-۱۹۶۳) علی رغم متفاوت بودن عناصر بکار رفته ، نشان دهنده بازگشت به سنتهای قدیم دوران شکوفایی است.
میس ون درو معتقد بود که معماری نه کاملا” وابسته به روز است و نه به آینده بی نهایت ارتباطی دارد، بلکه وابستگی خاصی به زمان خود دارد. اگر معماری بیان کننده عصر خود نباشد ، آن معماری اصیل نیست . این معماری است که به اتفاقات معنی می دهد، نه به وقایع مختلف اشاره می کند و تجسم بیان آنها به شمار می رود.
ون درو در بناهایی که ساخت همواره مقید به تبین گرایش های عصر خود بود. گرایشهای مانند : شرایط اقتصادی نوین ، دست آوردهای علوم و تکنولوژی و تراکم اجتماعات انسانی .

آسمان خراشهای او بر روی اسکلتی با دیوارهای پوششی قرار گرفته است و در تمام جزئیات آنها دقت فراوانی به چشم می خورد . بالاترین سطح مهارت او درساخت سالنهای بزرگ بدون ستون بکار رفته است. درپلان این سالنها هیچ مقیاسی مشاهده نمی شود، اما بسیار زیبا، خارق العاده و درعین حال نزدیک به سبک کلاسیک هستند . ون درو با این آثار ماهیت معماری را نشان می دهد. و راه را برای دستیابی به دست آوردهای نو برای ما هموار می کند. دیدگاه او مبتنی براصول نظم و صداقت است . نظمی که توماس داکین (Thomas D Aquin) آن را adaequation rei et intellectus توصیف می کند . او بسیار امین بود ، بطوری که هربخش از طرحهایش حاکی از اهداف و مقاصد معینی است.

آسمان خراش شیشه ای با پلان* چند ضلعی ، مسابقه ۱۹۱۹ :
ساختمانی اداری است که در مجاورت ایستگاه فریدریش اشتراوس برلین واقع است ، کاملا با شیشه پوشیده شده است

غرفه آلمان درنمایشگاه بین المللی بارسلون ۱۹۲۹*
دوسال بعد از ساخمان کوی و ایسنهوف ، اعتبار معماری میس درساختمانی دیگر متجلی شد : ساختمانی که وی برای غرفه آلمان در نمایشگاه جهانی سال ۱۹۲۹ در بارسلون اسپانیا ساخت . چند ویژگی این ساختمان که به پاویون بارسلون شهرت یافته است اهمیت بسیار دارد و شایسته ذکر است یکی گزیده گویی و ایجاز درمعماری که به صورت سطوح صاف مسطح و ساده و فارغ

ازهرگونه تزیینی دراین ساختمان متجلی میشود ، دیگر ترکیب فضای برونی و درونی این بنا ، این دو فضا به روانی هرچه تمامتر در یکدیگر نفوذ می کنند به جز بخش کوچکی ازاین غرفه که مشتمل بردو اتاق است ، سایر فضاهای درونی این غرفه به فضای بیرون گشوده است یا با دیواره هایی شیشه ای ازآن جدا

می شود که به سبب شفافیت و روانشناسی مانعی برای نفوذ فضاها در یکدیگر پدید نمی آورد ، به نظر می رسد دیوارهای این غرفه ، هریک درجای نامنتظر باز می ایستد، بی آنکه به یکدیگر ختم شوند و فضایی را محصور نمایند. دراین طرح میس ، آزادی پلان را که بعدها ازمشخصات اصلی و اساسی معماری او شد مشاهده می شود.
نکته دیگر ، استفاده دلیرانه و پیشاهنگانه میس از آهن و شیشه دوماده ساختمانی جدیدی بود که تکنولوژی امکان تولید آن را به ابعادی که دراین غرفه به کار رفته است فراهم آورده بود. دو کیفیت که معماری میس بدان ممتاز است ، سادگی و احتراز از حشو و زوائد و نیز کمال پختگی دراجرای کار.

ساختمان آزمایشگاه تجربی شیمی و معادن شیکاگو ، ۱۹۴۵*
طراحی دپارتمان مهندسی شیمی و آزمایشگاه تجربی معادن ، ایجاب می کرد که ساختمانی دوطبقه که ارتفاع آن در پنج محور عرضی و دوازده محور طولی مطابق با مدولی که درتمام ساختمانها استفاده شده است (یعنی ۲۴×۲۴ فوت ) باشد . بخشهای اصلی اسکلت فلزی را با بتون پوشانده اند تا در برابر آتش محافظت شود. نمای ساختمان تقریبا” به موازات ستونها به فاصله ضخامت یک آجر شکل گرفت . یک قطعه فلزی T شکل دوبل برای نگهداری دیوار آجرنما که همانطور با

کناره های آن بازمانده است ، تعبیه شد . دیواری که دز زیر پنجره قرار گرفته است با این قطعات T شکل دوبل که روی ستونها قرار گرفته اند ، با دیوارهای شیشه ای که در چهارچوب فلزی قرار گرفته اند ، پر شده است . یک فاصله مشخص بین این چهارچوبها با نما ازیک سو و با ستونهای تشکیل شده از T دوبل از سوی دیگر قرار داده شده است. زاویه ای که مورد توجه قرار می گیرد ، به وضوح اختلاف بین دیوار غیرباربر و ستونها را نشان می دهد. تصویر فضای سبز بر
شیشه های نما ن بازتاب دارد. سالنهای اساتید پیرامون حیاط

داخلی قرار گرفته است.
انستیتو شیمی ، ۱۹۴۵ تالار یادبود آلومنی ، ۱۹۴۵ *
تمام ساختمانهای دانشگاه با سیستم اسکلت فلزی ساخته شده اند ، بگونه ای که دارای هماهنگی خاصی درنمای بیرونی هستند ، قطعات فلزی به رنگ مشکی هستند ، از آجرهای براق درساخت دیوارها استفاده شده و درنماها و پنجره ها از شیشه استفاده شده است. ویژگی این

مجموعه ، پیوستگی ساختمانهای یک و چند طبقه است ، بطوری که تمام آنها در شبکه واحدی قرار می گیرند. درختانی که اکنون بیست ساله هستند ، نمای خشک ساختمانها را تزئین می کند . بر روی نماهای آجری بوته های پیچک قرار گرفته است. این گیاه بخاطر رنگ سبزش ، از خشونت حجها می کاهد . علی رغم اینکه تمام ساختمانها با سبک واحدی ساخته شده اند ، مشاهده می شود که برخی قسمتها بخاطر طراحی یا نحوه قرار گرفتن نماها دارای اختلافاتی جزئی

هستند ، این امر بصورت خاصی درساختمانها یادبود آلومنی مشخص است .

خانه فارنز ورث ، ۵۰-۱۹۴۵*
خانه فارنزورث به احتمال زیاد تحقق کاملی از فولاد و شیشه است و مثال کاملی ازمعماری استخوان – پوست که میس یا سایرین
توانسته اند بسازند . این طرح چیزی است که به ایده عمومی حیاتی دقت و روشنی داده و فعالیت بارور ی و تکامل یک ایده است.

پلان این خانه مرکب از دو راست گوشه ساده است و دراینجا نیز عملکرد خانه به غایت ساده و خلاصه شده استت. اتاق به معنای فضایی که حدود مرزش مشخص باشد وجود ندارد یک راست گوشه کشیده هسته تأسیساتی و خدماتی این خانه را بوجود می آورد حتی اتاق خواب در و پیکری ندارد و بقیه خانه فضای یکسره به هم پیوسته ای است.

خانه کین ، از شیشه ، ۱۹۵۰ *
طراحی این خانه عمل پیچیده ای است . این خانه نیازهای زندگی لوکس را تأمین می کند . دال بتونی سقف روی تعدادی از ستونهای فلزی قرار گرفته است. طبقه همکف با صفحات ۵×۳ فوت پوشیده و همه آنها با دیوار شیشه ای احاطه گردیده است . اطاقهای شخصی و سرویسها و همچنین اطاقهای کودکان از بقیه خانه مجزا شده است. دیوارهای جدا کننده فضا را تقسیم می کند. اطاقهای پذیرایی و خواب والدین و مهمانان با دیوارهای مذکور تفکیک شده است .

تالار ملی درمانهایم طراحی ۱۹۵۳-۱۹۵۲*
داده های شهرسازی براجرای ساختمانهای بزرگ با نمای شیشه ای تأکید دارد. سالن بزرگ تئاتر ، دارای ۱۳۰۰ صندلی می باشد ، اما سالن کوچک تنها ۵۰۰ صندلی دارد. ورودی به تئاتر از طبقه ای صورت
می گیرد که دارای ۴ متر ارتفاع و ۸ متر عقب نشینی ازنمای ساختمان است. دیواره با سنگ مرمر پوشیده شده اند. در طبقه بالایی که ارتفاع آن ۱۲ متر است ، نیمکت هایی درجلو سالن قرار گرفته است . سقف از دال بتونی به طول ۱۶۰ متر و عرض ۸۰ متر تشکیل شده که بر روی ۷ پل فلزی قرار گرفته است. فاصله بین پلهای فلزی ۲۴ متر است . نمای ساختمان ، دیواری پوششی از جنس شیشه و فلز است که معلق می باشد.

کراون هال درسال ۱۹۵۶-۱۹۵۰*
سادگی و اجتناب از هر پیچ و خم یا عامل که به نظر میس ، حشو وزوائد می آمد معماری میس را در این ساختمان به بی پیرایگی کامل رسانیده است.
درمعماری کراون هال از نظر سادگی پله های ورودی این ساختمان به عنوان مثال جز صفحات افقی کشیده ای نیستند ، حتی بخشهای عمودی ۲ پله حذف شده تا سبکی و تعلیق آن بیشتر به دیده آید و اثر از سنگینی معمول پله ها درآن مشهود نیست ، درعین آنکه اندازه و محل قرار گیری و تعداد و تناسبات آن که همره با دو سکوی وسیع است ورود یا نزدیک شدن به

اسختمان را به ذهن القاء می کند و عوامل فرساختی درکراون هال به صراحت کامل در معرض دید هستند ، ستونها از سطح کلی ساختمان بیرون زده اند و تیرها در سقف پنهان نشده اند بلکه دربالای آن کاملا” خود را می نمایند.

پاره ای از جنبه های عملکردی کراون هال قابل انتقاد می باشد . به عنوان مثال عرصه فعالیتهای جمعی و فعالیتهای شخی در کراون هال به شدت با هم تداخل دارند . احتمالا کمال جویی میس و علاقه او به حذف هرعاملی که احیانا” از کمال اثربکاهد وی را بدین بی اعتنایی به جنبه های عملکردی ساختمان رهنمون کرده است جمله معروف میس :
Less is more ( = هرچه کمتر بهتر ) متضمن همین معنی است.

آسمان خراش شماره ۸۶۰ لیکشور ، ۱۹۵۱-۱۹۴۸*
جایی که معماری میس ون درو به راستی عمومیت پیدا کرد و درمعماری همزمان و پس از وی انعکاس بسیار پیدا کرد آسمانخراشهای اوست . البته آسمانخراشهای میس از نظر اصول با ساختمانهای کم ارتفاع اولی چندان تفاوتی ندارد. میس هنگامی که در شیکاگو فعالیتهای معماری خود را شروع کرد که ساختن آسمانخراشها درادامه مکتب معماری شیکاگو همچنان دراین شهر ادامه داشت.

آسمان خراش های میس اگر چه اکثر تجاری هستند وبیشتر به منظور دفاتر کار طرح و ساخته شده اند ولی چند آسمان خراش مسکونی میس نیز شهرت دارد. از این

جمله آسمان خراشهای میس ون درو در خیابان معروف لیک شور در شیکاگو به شماره ۸۸۰-۸۶۰ است که درسالهای ۵۱-۱۹۴۸ ساخته شد. التبه دراین آسمانخراشها بی پروایی اسکیس های این معمار را که به رویا دردهه بیست قرن حاضر طرح کرده بود نمی یابیم اما ، درعین حال ، گشودگی پنجره ها ، استفاده جسورانه و بی سابقه از آهن پیروزی آهن و شیشه را به کمال مجسم می دارد.
پلان این دو آسمان خراش مرکب از راست گوشه هایی ساده است که با نظمی بی آلایش درکنار یکدیگر قرار گرفته اند درون آپارتمانها نیز فارغ ازدیوارهای سنگین و جرز و ستون است و بنابراین حداکثر آزادی را به ساکنین برای ساختن و آراستن آن به میل و سلیقه شخصی خویش می دهد

ساختمانهای اداری *
به خانه های مسکونی به گونه ای نگاه می کرد که گویی می خواهد از آنها برای ساختن ساختمانهایی که به دفاتر اداری در سطح اندک بودن مصالح بکار رفته درآنها و انعطاف پذیری فرمشان بود . میس ون درو بهترین معماری بود که از آهن و شیشه درساختمان استفاده کرده است او توانست شیوه و سبک انتظام نماها و همچنین بهره برداری اقتصادی ازمصالح را منتشر کند. حتی خیلی جلوتر از این نیز رفت . زیرا نزد او ساختار بنا به تدریج رقیق تر شد ، تا محصول

ابداعی کاملی بوجود آمد. بارزترین نمونه آن ، ساختمان بزرگ موسسه سیگرام نیویورک است که چهارچوبهای برنجی و شیشه ای آن درنما جذابیت خاصی به ساختمان داده است در ساختمانهای با ارتفاع کمتر مانند دفاتر کروپ دراسین و بکاردی در مکزیکو ، سبک استفاده از فولاد و شیشه به بهترین وجه ارائه شده است : نظم واضح و جزئیاتی که با نهایت دقت بکار رفته است .