مقاله لجستیک جنگ کره

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله لجستیک جنگ کره دارای ۸۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله لجستیک جنگ کره  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله لجستیک جنگ کره،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله لجستیک جنگ کره :

لجستیک جنگ کره

در جنگ کره احتمال بروز مشکلات لجستیکی می رفت و از این روی درسهای لجستیکی فرا گرتفه شده از جنگ جهانی دوم در حل این مشکلات به کار گرفته شدند. در ابتدای جنگ چند مشکل لجستیکی از چشم طرح ریزان دور مانده بود:
۱- شبه جزیره کره پنج هزار مایل دریایی از آمریکا فاصله داشت.
۲- در کره بنادر و سیستم ترابری زمینی مناسبی وجود نداشت.
۳- نیروهای کمونیست اکثر مناطق صنعتی جنوب را تحت کنترل داشتند.

۴- نیروهای کره شمالی با وجود مهارت به جای مانده از نیروهای ژاپنی به مهارت زیادی دسترسی داشتند. از سوی دیگر آنها با تجهیزات آمریکایی به جای مانده از جنگ جهانی دوم نیز دسترسی داشتند و ارتش سرخ پوستان نیز جنگ افزارهای روسی را در اختیار آنها قرار می داد.
• تجهیزات ضروری نیروهای آمریکایی در جزایر اقیانوسیه به جای مانده بود.
• تنها در صورت ایجاد یک سیستم ترابری مناسب به شبه جزیره کره امکان استفاده از پایگاه های صنعتی ژاپن فیلیپین و سایر کشور های اقیانوسیه مسیر بود.
اکثر جاده های موجود در کره اصولا جاده نبودند وصرفاً معابری بودند که خودروها از آنها تردد می کردند اکثر این معابر برای مدت طولانی غیر قابل استفاده بودند و بار ترافیکی آنها نیز بالا بود. این امر باعث شد تا ارتش آمریکا به ترابری انسانی اتکا کند و با استفاده از باربر های کره ای آمادها و تجهیزات ضروری را حمل کند. از آنجایی که این سیستم به نیروی ماهیچه ای افراد متکی بود لازم بود تا افراد در طول مسیر چندین بار استراحت کنند ویا افراد خسته با نیروهای تازه تنفس تعویض شوند.

افراد برای اجتناب از گیر افتادن در گل و لای بیشتر ترجیح می دادند تا بدون پوتین راه بورند. پا برهنه حرکت کردن افراد در میان گل و لای نیز مکشلات پزشکی زیادی را برای آنها به وجود می آورد.
باران به طور مداوم در ماه های بهار و تابستان (باران های موسمی) می بارید و حاکی از شدت یافتن محیط پر گل و لای منطقه بود. در طول زمستان نیز سرمای شدید باعث یخ زدن گل و لای می شد و تمام این شرایط تدارکات رسانی به یگان های رزمی بسیار دشواری می کرد.

پشه، مگس و حشرات موزی در طول بهار و تابستان به وفور یافت می شد و اکثرا نیروها توسط این حشرات گزیده می شدند. این امر نگرانی های بهداشتی را افزایش داده بود. زیرا این حشرات اکثراً ناقل بیماری های ویروسی بودند. تروریست های کره شمالی باعث اختلال سیستم توزیع لجستیک شده بودند. این افراد از مردم کره جنوبی قابل تمیز دادن نبودند. و این خود باعث افزایش تلفات در مقابله باآنها می شد. این نیروها عمدتاً در پی پاتک زدن به کاروان ها، انهدام پل ها و زیرساختارها، پرتاب نارنجک از بلندی ها به نیروهای آمریکایی و صد معبر کردن در مسیر عبور خودروهای نظامی و غیره بودند. تمام این اقدامات موجب لجام گسیختگی و وقفه در سیستم توزیع شده بود. در اوایل جنگ نیروهای سازمان ملل و ارتش کره جنوبی مهمات کمی در اختیار داشتند و آنها برنامه ای برای نداشتند. اما نیروهای کره شمالی با برنامه وارد جنگ شده بودند و به خوبی به تانک ها و توپخانه شوروی دسترسی داشتند.

در طول جنگ کره، هشت ارتش مختلف با یک نوع سلاخ آمریکایی می جنگیدند. تجهیزات به جای مانده از جنگ جهانی دوم در جزایر اقیانوسیه خیلی زود سازماندهی شدند و در اختیار نیروهای چند ملیتی در کره جنوبی قرار گرفتند.

ژاپن در نزدیک کره قرار داشت و به سرعت در حال پیشرفت صنعتی بود. تجهیزات اوراقی بلااستفاده به جا مانده از جنگ جهانی دوم خیلی سریع در ژاپن تعمیر شدند. آمریکا از زمان پایان جنگ جهانی دوم پایگاه های نیروهای هوایی، زمینی و دریایی و تفنگداران دریایی یرا در اطراف ژاپن دایر کرده بود. کارگران ژاپنی ماهر، کاری و قابل دسترسی بودند. تسهیلات نصعتی غیر نظامی با استفاده از ماشین آلات و رویه های مدرن در حال بزسازی بودند. بخش تجاری ژاپن کشتی های آمریکایی که پس از جنگ جهانی دوم به آنها فورخته شده بود را به آمریکا پس داد و این شناورها ناوگان اولیه نیروی دریایی آمریکا برای حمله به کره را شکل دادند. نیروهای زخمی شده نیز از طریق هوا یا دریا به بیمارستان های ژاپن منتقل می شدند.

تامین
دولت امریکا نگرانی عمیقی در خصوص امکان ایجاد نسنجیده توان نظامی برای حمایت از دولت کره جنوبی بود. خط مشی نظامی آمریکا حکم می کرد تا قبل از فراخوان نیروهای نظامی، تجهیزات مورد نیاز آنها را فراهم شده باشد. نظر فرمانده کل نیروی زمینی ارتش بر این بود که ابتدا باید به سرعت اقلام آموزشی را تامین کرد و اقلام بالقوه رزمی مورد نیاز را با کمی تاخیر از بخش صنعتی تامین کرد. از این رو در وحله اول اقلام ضروری تامین گردیدند.

تجهیزات، ادوات و تدارکات باید به سرعت تامین می شدند و برای آغاز حمله هر چه سریعتر به کره و ژاپن منتقل می شدند. برای مواجهه با آب و هوا بسیار سرد شبه جزیره کره در فصل زمستان لازم بود تا اقدامات سریع و عاجلی انجام شوند. زیرا آمریکا تا به حال این حجم وسیع و گسترده از نیروهای خود را در یک منطقه سردسیر به کار نگرتفه بود. مهمات باید به مقدار بسیار زیادی تامین می گردید و از سوی دیگر لازم بود تا پایانه هایی برای هواپمیاهای نیروی زمینی، هوایی و دریایی ایجاد شوند.
آژانس های تامین با تنگنای زمانی مواجه بودن و باید خیلی سریع تمام اقلام مورد نیاز نیروها را تامین و به منطقه ارسال می کردند. کارشان لجستیک ارتش منابع آمادی جدیدی را یافتند و تولید کنندگان صنعتی مجبور شدند تا محصولات مورد نیاز آنها را در اولویت تولیدات خود قرار دهند.

مشکلات ساختمانی در کره به واسطه شرایط جوی متغیر و شروع سریع جنگ افزایش یافت. همانگونه که قبلا اشاره شد گل و لای و هوای بسیار سرد مشکل اصلی همه نیروها بود. به علاوه کمبود مصالح ساختمانی نیز فعالیت های ساختمانی را مختل می کرد و مهندسین نظامی قادر نبودن آنگونه که باید و شاید کار کنند.

در جنگ کره برای اولین بار از هواپیماهای جت استفاده شد، اما باندهای پرواز موجود که هواپیماهای موتوری از آن استفاده می کردند. برای هواپیماهای جت مناسب نبودند.
به دلیل مصرف بسیار زیاد مهمات در جنگ ذخایر مهمات خیلی سریع کاهش می یافتند. هلی کوپترها با کمبود تجهیزات مواجه بودند. زیرا اکثر لوازم یدکی برای هواپیماها استفاده می شد. تعداد هواپیماهای جت موجود در منطقه نیز اندک بود و فمراندهی خاور دور تنها چند جت f-80 در اختیار داشت. سایر هواپیماهای موجود نیز از نوع ملفی بودند که از زمان جنگ جهانی دوم در منطقه باقی مانده بودند. لباس های گرم و تجهیزات اکسیژن بسیار کم بودند. اکثر یگان های رزمی تجهیزات رادیویی خود را از دست می دادند و تا پایان جنگ در زمینه این قبیل اقلام همواره کمبود فاحشی وجود داشت.

وزارت دفاع تصور می کرد که جنگ تا ماه ژوئن ۱۹۵۱ پایان خواهد یافت و این مبنای فکری باعث شده بود تا وزارت دفاع تنها تجهیزات مورد نیاز برای این مدت زمان را خریداری کند. زمان چرخه سفارش در جنگ کره ۱۲۰ روز بود و این بع معنی آن بود که از زمان ارسال یک درخواست به آمریکا و تحویل آن بر واحدهای متقاضی، ۱۲۰ روز زمان موردنیاز بود. اما با پایان ماه ژوئن مشخص بود که جنگ به این زودی ها خاتمه نخواهد یافت و این امر باعث شکل گیری کمبودها و کاستی های زیادی شد.

مشکلاتی نیز در خصوص آماد به واسطه سکنه کره به وجود آمد. ذخایر مهمات به دلیل مصرف بیش از حد مهمات کاهش یافته بود. به مانند جنگ جهانی دوم این بار نیز تضادهایی در اولویت آمادی به وجود آمد. تضادها بیشتر به دلیل چالش های بوجود امده در جنگ کره بین نیروهای آمریکایی و اروپایی به وجود آمده بود.

اکثر کارشناسان نیروی زمینی آمریکا هنوز بر این باور بودند که اروپای غربی اهمیت بیشتری برای آمریکا دارد و این امر باعث شده بود تا اروپای غربی اولویت اول تدارکاتی و تجهیزاتی ارتش آمریکا باشد. در نهایت با کشمکش های فراوان میان فرماندهی خاور دور دو فرماندهی کل نیروی زمینی، نیاز مندی های جنگ کره در صدد الویت ها قرار گرفت.

جنگ کره در بهبوهه اولایل جنگ سرد شکل گرفت و این زماین بود که آمریکا در صدد حفظ اروپای غربی به عنوان خط مقدم مقابله با کمونیسم بود. نگرانی اصلی وزارت دفاع این بود که این بیم وجود داشت که با وجود اینسرعت سریع ارسال تجهزیات به پایگاه های آمریکایی در سرتاسر جهان، بخش های صنعتی قادر به جبران سریع موجودی های ارسال شده نباشند و ارتش با بحران تجهیزاتی روبرو شود.
آمریکا منبع اصلی تغذیه کننده تدارکات و تجهیزات نیروهای چند میلیتی جنگ کره بود؟ زیرا کشورهای اروپای غربی به واسطه خسارت های شدید جنگ جهانی دوم و بازسازی اقتصادی قادر به تامین تدارکات و تجهیزات نیروهای خودنبودند. با آنکه تجهیزات ومهمات زیادی از زمان جنگ جهانی دوم در فیلیپین و ژاپن باقی مانده بود. اما فقدان ظرفیت و امکانات کافی تولیدی بسیار محسوس بود.
نیروی زمینی آمریکا از ۱۰ آمادگاه عمومی در آمریکا و ۳۹ آمادگاه جانبی استفاده می کرد. با آنکه ارتش آمادگاهی در کره نداشت امانیروی زمینی خیلی زود آمادگاهی را در پوسان کره جنوبی ایجاد کرد.

این آمادگاه مقصد نهایی مجرای طولانی لجستیکی از آمریکا به کره بود. در ماه های اولیه جنگ، سیستم آماد به طور کلی براساس مفهوم «فشاری» (PUSH) ها کار می کرد. ارسال می شدند. این سیستم آمادی امروز دیگر منسوخ شده است. زیرا مضرراتی چون مقرون به صرفه نبودن استفاده زا کشتیرانی و ترابری، افزایش بارکاری بنادر، فقدان کنترل بر آمادهای ضرور و به هر رفتن تدارکات را به همراه دارد. امروزه ارتش ایالات متحده از سیستم آمادی «کششی» (Pull) استفاده می کند که در آن تدارکات براساس درخواست یگان ها ارسال می شوند در جنگ جهانی اول جنگ های اولیه بعد از ان، سیاست ارتش این بود تا با بالا بردن امکانات تدارکاتی و تجهیزات سربازان روحیه آنها را بالا ببرد اما اکثر این تجهیزات یا بلااستفاده می ماندند و یا در جبهه به حال خود رها می شدند. اما در جنگ کراه نیز این شرایط علی رغم کمبود مداوم تجهیزات بوجود آمده بود. ستاد کل ارتش هرچه را که فکر می کرد ضروری است به جبهه ارسال می کرد.

قاعده توزیع تجهیزات براساس جدول سهمیه نیروها است. در زمیان صلح این قاعده بدون بروز مشکلی به خوبی کار می کند. اما در جنگ این قاعده مشکلاتی را به وجود می آورد. زیرا تجربه نشان داده است که سربازان تمام تدارکات و تجهیزات خود را دریافت نمی کنند. در زمان صلح، سربازان بخشی از سهمیه و جیره خود را در کمیته های انفرادی حمل می کنند و در این جنگ نیز توزیع تجهیزات به جای آنکه براساس شرایط جبهه باشد براساس جدول سهمیه نیروها انجام می گرفت. بی شک این اشتباه بود زیرا نیروهای خط مقدم بیش از سایر نیروها به تجهیزات و تدارکات نیاز دارند. در برخی موارد سربازان مجبور بودن تا برای حمل جنگ افزارهای سنگین تجهیزات انفرادی خود را رها کنند.

هدف وزارت دفاع این بود که تا سربازان آمریکایی را به بهترین شکل مجهز کنند، اما این هدف گذاری بدون در نظر گرتفن این نکته که هر سرباز باید آذوقه و تجهیزات انفرادی مورد نیازش را نیز حمل کند، انجام شده بود. در آن زمان ظرفیت و توان سربازان در حمل بار لحاظ نشده بود. در یک مورد یکی از فرماندهان شاهد بوده است که سربازانش هر یک، ۶ قلم موجودی را حمل می کرده اند. در طول جنگ سربازان آمریکایی به دلیل خستگی بیش از حد ناشی از حمل تجهیزات زیاد و سنگین آنها را در طول راه رها می کردند

اکثر فرماندهان آمریکایی در طول جنگ کره از ناکارآیی روش های توزیع و آمادی سیتسم لجستیک ناراضی بودند. سیستم لجستیک ارتش در آن زمان به مانند ارمزو از تجهیزات مدرن استفاده نمی کرد. از آنجایی که سیستم توزیع در جنگ ناکارآمد بود، نیروها و فرمانده ها نشان خود دست به ابداعاتی و زمینه توزیع و جیره بندی می زدند تا بتوانند بیشتر دوام بیاورند.
ارتش در حال مدرن سازی تجهیزات خود بود و جنگ کره در حین طرح های مورینزاسیون ارتش روی داد. نیروی هوایی آمریکا در جنوب شرق آسیا از هوپیماهای قدیمی و غیر مدرن استفاده می کرد و اکثراً هواپیماهای نیروی هوایی عموماً F-51، B-26 و ۸-۲۹ بودند.

در ۶ نوامبر ۱۹۵۰، اولین فروند از جنگنده جت Mig-15 در کره به انجام ماموریت های پرداخت و خیلی زود اسکادران های جدید جت های F-89 راهی منطقه شدند.
آب و هوای شبه جزیره کره به مانند شرایی جوی منطقه میان واشنگتن دی سی و شهر ماین درایالت نیوجزری آمریکا است. باران اهی موسمی و سیل آسا مشکلات زیادی را برای همه نیروها به وجود می آوردند و نیروهای زمینی تفگنداران دریایی که در خط مقدم جنگ بودند بیش از سایر نیروها با این مشکلات دست به گریبان بودند.

پوشاک از اهمیت فوق العاده زیادی برخوردار بود. در روزهای اول جنگ، پوشاک زمستانی در دسترس نبود و نیروهای رزمی دچار سرمازدگی می شدند. علی رغم کمبود پوشاک مناسب، اولویت انتقال تجهیزات با مهمات، سوخت، روغن ها و مواد رو افکنده و مواد غذایی بود و اولویت کمتری به لباس داده شد. باید به یاد داشت که در شرایط سخت و سردسیر نیروهای رزمی می توانند باکمبود مهمات، سوخت و غذا را مدارا کنند، اما اگر پوشاک مناسبی نداشته باشند توان رزمی خود را به طور حتم از دست می دهند.

نیروها نمی دانستند که چگونه از پاهای خود در برابر سرمازدگی محافظت کنند و این امر لزوم آموزش های ویژه بقادر شرایط سخت به نیروهای رزمی مهمر تایید می زد.
در تابستان بسیار گرم و شرجی کره نیز نیروها باید لباس نخی به تن می کردند. اینگونه به نظر می رسد که تهیه پوشاک مناسب کندتر از تغییر فصل انجام می شود. از سوی دیگر، نیروهای رزمی آموزش های مناسب برای حفظ بهداشت و سلامتی خود در شرایط متغیر جوی را ندیده بودند و باید گفت که ارتش در حفظ انضباط بهداشتی در جنگ کره ناموفق بود.
مهمات در جنگ کره یکی از مشکلات عمده نیروهای رزمی بود. مشکلات اصلی مربوط به سلاح های کوچک، مهمات دریایی، خمپاره اندازها و گلوله های توپ بود. این کمبودها ناشی از مجموعه ای از عواملی بود که دیرکرد تولید و مشکالت توزیع جزئی از آنها بود.

صنایع مهمات سازی آمریکا به حد کافی در براوردن سریع آماد انبوه مورد نیاز جنگ فعال نبودند. اکثر ذخایر مهمات آمریکا در طول جنگ جهانی دوم مصرف شده بودند و سالها طول می کشید که به سطح ذخایر قبل از جنگ باز گردند. از این رو تولید عوامل اصلی کبمود مهمات در جنگ کره بود. محموله های تسیحاتی برای مدت طولانی در مجرای توزیع و بنادر تاخیر می کردند.
میزان مصرف مهمات بیش از میزان طرح ریزی شده بود. نیروهای سازمان ملل با خیل عظیمی از نیروهای ارتش سرخ چین و نیروهای کره شمالی مواجه بودند. به دلایل برتری نفرات دشمن بخش عمده ای از مهمات برای غلبه بر برتری نفرات دشمن استفاده می شد. برای مثال در ۷ روز از ماه می ۱۹۵۱، ۲۲ گردان بیش از ۳۰۰ هزار قداره گلوله توپ را به طرف نیروهای دشمن شلیک کردند. جالب آنکه در دسامبر ۱۹۹۴ در جنگ جهانی دوم، ۳۵ گردان در طی ۱۰ روز ۹۴ هزار هکتار قداره گلوله توپ را شلیک کرده بودند.
صنایع مهمات سازی آمریکا به واسطه جنگ جهانی دوم ضرورهای زیادی را متحمل شده بودند و برخی از آنها قادر به ادامه تولید نبودند. کندی تولید باعث شد تا ارتش آمریکا به مدت ۲ سال در سطح جهانی و در جنگ کره با کمبود جدی مهمات روبرو شود.

ارتش ذخیره معادل ۹۰ روز مصرف مهمات را در ژاپن و کره مستقر کرده بود. این سطح موجودی قابل حفظ نبود و سطح موجودی مهمات به طور مرتب به سطح ۶۰ روز که سطح احتیاطی بود کاهش می یافت. دلایل اصلی کاهش مرتب سطح موجودی مهمات عبارت بودند از:
۱- شدت بسیار بالای آتش توپخانه در کره.

۲- ناکامی صنایع مهمات سازی آمریکا در حفظ خطوط تولید در فاصله میان جنگ جهانی دوم و جنگ کره.
۳- وجود زمان تاخیر ۱۸ ماهه برای افزایش سطح تولید.
۴- محدودیت های بودجه ای تحمیل شده به وزارت دفاع در تامین مهمات.

یک ارتش بیش از هر چیزی که در یک جنگ به مهمات نیاز دارد. اهمیت و مهمات بیش از سایر اقلام است. مهمات نقش گنجینه یک ارتش را ایفا می کند. در طول جنگ حداقل ۵۰۰ نوع مهمات متفاوت استفاده شده است.
اما هدف در اخیار داشتن مهمات کافی متضمن و پیروزی در جنگ نیست، بلکه مهمات را باید در زمان درست و به کمال درست تحویل داد و این نقش کلیدی سیستم لجستیک در هر جنگی است.

در جنگ کره میزان مصرف مهمات در طول تاریخ جنگ های که تا آن زمان روی داده بود، بی سابقه بود. در اوایل سال ۱۹۵۱ توپخانه نیروی زمینی رکورد تشکیل توپ در یک جنگ را شکلت و هر اراده توپ ۲۵۰ گلوله در روز شلیک می کرد. در طول ۲۸ روز لشکر دهم نیروی زمینی بیش از ۲۵ هزار تن مهمات تشکیل کرده بود. یعنی بیش از ۱۸۰۰ تن در هر روز گروهان یکم مهمات در یک روز ۵۴۰ کامیون مهمات را توزیع می کرد که بار هر کامیون بیش از چهار تن بود. وقتی که جنگ روع می شود اکثر سازمان های حامی جنگ از پرسنل غیر مجرب استفاده می کنند و این امر باعث خسارات انسانی و مالی می شود، اما استفاده از این قبیل افراد به دلیل نیاز ارتش به نیروی انسانی بیشتر، غیر قابل اجتناب است.

خدمات درمانی در جنگ کره بسیار عالی بود. از خدمه پشتیبانی پزشکی گرفته تا ایستگاه های مقدم خدمات درمانی در میان یگان های نیروی زمینی و تفنگداران دریایی فعالیت می کردن و درمان مجروحین و بیماران نظارت کامل داشتند.
با آنکه حمل و نقل در طول جنگ کره همواره یک مشکل به حساب می آمد، اما سرویس ترابری دریایی نظامی تحت تصدی نیروی دریایی موثر و کارآمد بود. از سرویس ترابری دریایی تجاری نیز به خوبی استفاده شد.

در اوایل جنگ نیروی زمینی سسیستم CONEX (کانینتر اکسپرس) را ابداع کرد. CONEX ها کانتینرهای فولادی بودن که د رآن بسته های کوچکتر حاوی آمادها و اجناس جای داده می شدند. کانتینرها قابل استفاده مجدد بودند. اندازه آنها امکان استفاده از آنها را در کشتی بار انداز کامیون و هواپیما می داد. این نوآوری پس از جنگ کره در صنعت حمل و نقل آمریکا نیز استفاده شد و درسال ۱۹۵۶ در دو اندازه استاندارد جهانی ۲۰ و ۴۰فوت مورد استفاده قرار گرفت.

ترابری زمینی با نیازمندی های بسیار زیادی مواجه بود زیرا اکثر یگان های رزمی د رمناطق کوهستانی و صعب العبور مستقر بودند. به دلیل کمبود مسریهای جاده ای مناسب در اکثر موارد کامیون ها مجبور بودند تا از طریق مسیرهای رودخانه ای به وسیله قایق ها حمل شوند اما در موارد زیادی این اقدام ناموفق بود و کامیون ها در آب غرق می شدند. شبکه راه آهن کره مفید بود. این شبکه ریلی امکان برقراری ارتباط میان نیروهای سازمان ملل را به وجود می آورد. حمل و نقل ریلی در مقایسه با سایر شیوه های حمل و نقل جنگ کره کارآمدتر بود. اما هلی کوپتر سلاح کلیدی نیروهای چند میلی در جنگ کره بود. این وسیله علاوه بر حمل تجهیزات، آمادها و افراد می توانست در درگیری های نظامی نیز شرکت کند. هلی کوپتر ها نقش حیاتی را در انتقال سریع مجروحین به مراکز درمانی ایفا کردند. نیروی زمینی دریایی و تفنگداران دریایی از هلی کوپتر در علمیات شناسایی، پشتیبانی توپخانه، ارتباط رزمی، اخراجات پزشکی، جابجایی نیروها به جبهه، جابجایی آمادها در جبهه انتقال نیروها به عقب و بسیار کارهای دیگر استفاده می کردند.

سرویس تغذیه و غذایی نیروهای آمریکایی و سازمان ملل غلی رغم سایر کمبودها مناسب بود. در روز های اولیه جنگ به دلیل شدت حملات دشمن بخش زیادی از ذخیره غذایی نیروها، به هدر می رفت اما از زمانی که نیروهای چند ملیتی توانستند مواضع خود را تثبیت کنند، شرایط تغذیه آنها نیز بهبود یافت. کشور کره سرزمین حاصلخیزی است و از این رو تامین مواد غذایی در شبه جزیره کار دشواری نبود. در مقایسه با جنگ جهانی دومی بسیاری از سربازان برای سه سال و نیم گوشت تازه نخورده بودند در حالی که در کره گوشت تازه به مقدار کافی در دسترس بود.

سرویس تغذیه نیروی زمینی تلاش می کرد تا در هر روز ۲ وعده غذایی گرم را به نیروهای رزمی ارائه کند. صبحانه و شام سربازان غذایی غیر گوشتی بود. تغذیه سربازان در هر جنگی نقش مهمی را ایفا می کند. زیرا در صورت عدم وجود سرویس تغذیه مناسب در جنگ های طویل المدت، سربازان با سوء تغذیه کمبود ویتامین و پروتئین مواجه بودند و این امر موجب خستگی جسمانی و کاهش توان رزمی آنها می شود. آشپزخانه های صحرایی دورتر از خط مقدم قرار داشتند و غذا با استفاده از خودروهای جیپ به خط مقدم انتقال داده می شد. در مناطق صعب العبور، باربرهای کره ای به جابجایی غذایی می پرداختند.

آب آشامیدنی سالم در طول جنگ مسئله سازس شده بود. آب در اکثر مناطق کره گل آلود بود و این امر باعث بیماری های گوارشی در میان سربازان می دش. میزان املاح موجود در آب آشامیدنی در هر منطقه جهان متفاوت است و سیستم گوارش بدن به سرعت نیم تواند خود را با آب جدید تطبیق دهد.

کارشناسان لجستیک نیروی زمینی که همواره نشان داده اند مغز متفکر لجستیک ارتش آمریکا بوده اند این بار نیز نوآوری جالبی را انجام دادند. آنها با استفاده از شبکه های خالی یک سیتسم تصفیه آب را طراحی و ساخته بودند که آب را تمیز، ضد عفونی و قابل آشامیدن می کرد. بعدها این نوآوری آمنان را در گونه صنعتی دستگاه های آب شیرین کن به کار گرفته شد.

هر لشکر یک نانوایی ویژه خود را داشت. اما مقر نانوایی ها از نیورگاه رزمی فاصله زیادی داشت. تجهیزات نانوایی به طور ۲۴ ساعته کار می کردند و نان تولیدی آنها کیفیت و طعم خوبی داشت. از آنجایی که انتقال نان به خط مقدم کار دشواری بود تصمیم گرفته شد تا نان به طور ورقه ای تولید شود. این امر باعث تسهیل حمل و بسته بندی نان می شد اما برای انتقال نان به نیروهای رزمی حداقل ۵ روز وقت مورد نیاز بود.

نیروهای چند ملیتی در جنگ کره ذائقه های مفتاوتی داشتند. سربازان مسلمان که عموماً از کشور ترکیه به کره آمده بودند گوشت خوک نمی خوردند. سربازان یونانی سیب زمینی سرخ شده نمی خوردند. و با حبوبات میانه خوبی نداشتند. سربازان اروپایی بیش از همه نان مصرف می کردند. سربازان ایتالیایی و فرانسوی خواهان روغن زیتون بودند. نیروهای محلی بیشتر برنج می خوردند و پایه غذایی جنگ نیز برنج بود. چون در کره به جای گندم اکثر مزارع به کشت برنج می پرداختند. تفاوت فرهنگ های غذایی باعث افزایش ضایعات غذایی می شد و تنوع عادات غذایی باعث افزایش هزینه ها می شد.
نیروهای خط مقدم در اکثر مواقع غذای سرد می خوردند زیرا در زیر آتش سنگین توپخانه نیروهای کره شمالی مجالی برای گرم کردن غذا نبود. اما اکثر سربازان ترجیح می دادند گرسنه بمانند تا غذای سرد بخورند.

تعمیر و نگهداری هواپیماها در جنگ کره خیلی زود به یک مشکل مبدل شد. پیشروی سریع نیروها باعث شد تا یگان های هوایی بسیار و نسبت به شرایط سریعتر واکنش ناشن دهند و ازاین رو می توانستند به تسهیلات گسترده تعمیرات و نگهدرای دسترسی داشته باشند.

شرایط بد جغرافیایی و جوی شبه جزیره باعث استهلاک سریع تجهیزات و خودروها می شد. از این رو تصمیم گرفته شد تا تیم های بسیار تعمیرات و نگهداری (نت) ایجاد شوند. این تیم ها که با خودروهای جیپ تردد می کردند خود را به سرعت به محل های مورد نظر می رساندند و تعمیرات در محل (insite) را انجام می دادند. در اوایل جنگ شرایط برای تعمیرات آمادگاهی مناسب نبود و به واسطه کمبود تسهیلات مورد نیاز، اکثر فعالیت های نت به طور «در عمل» انجام می شد. جنگ کره باعث شد تا توانایی و مهارت پرسنل نت نیروی زمینی در تعمیرات مستقیم افزایش یابد. در طول جنگ جهاین دوم امکان انجام تعمیرات «در محل» بسیار محدود بود اما جنگ کره و توسعه مهارت های «نت در محل» باعث شکل گیری روندی در سیستم نت ارت شد که در طول جنگ های بعدی به یاری ارتش شتافت.

مقطع زمانی پس از جنگ کره
مفاهیم دفاع ملی
پس از جنگ کره یکی از بحث های مطروح در محافل نظامی آمریکا نحوه‌ی ایجاد توانایی نظامی و سیستم پشتیبانی جلستیکی جهت مداخله و پشتیبانی از هر جنگی در هعر زمانی و در هر مکانی برای دراز مدت بود.
نتیجه این بحث ها و جداول به موارد زیر ختم شد:
• توسعه قدرت هسته ای.

• عکس العمل سریع به بحران ها در هر زمان. مفهوم واکنش ۱۵ دقیقه ای در این ز.مان براساس سرعت موشک های بالستیک حامل کلاهک هسته ای شکل گرفت.
• افزایش میزان مصونیت خدمات و تسهیلات پشتیبانی به نحوی که در صورت بروز تهدیدات هسته ای این امکانات قادر به پشتیبانی از نیروهای رزمی آمریکا باشد.
• تمام این توانایی باید با وجود محدودیت های بودجه ای اعمال شده از سوی کنگره و حتی از طریق کمک گرفت از شهروندان آمریکا فراهم شوند.

پرزیدنت دوایت آیزنهاور با نگاه جدید خود به مسائل دفاعی بودجه دفاعی ۴۰ میلیارد دلاری را در سال ۱۹۵۳ در نظر گرفت. استراتژیک داشت به طوری که نیمی از بودجه دفاعی آمریکا صرف نیروی هوایی و امکانات هسته ای نیروی دریایی می شد. وزیر کشور وقت آمریکا جان فوستر دالاس دکترین جدیدی را مطرح کرد و بر این باور بود که آمریکا نباید در آینده خود را به جنگ های محلی محدود کند. بلکه باید اقتدا رجهانی خود را بیش از پیش تثبیت کند.
نیروی هوایی از سال ۱۹۵۵ حرکت بنیادین خود را برای مبدل شدن به یک نیروی نظامی کاملا هسته ای، سریع و گردآوری تجهیزات و تسهیلات مورد نیاز را آغاز کرد. نیروی دریایی و هوایی با برنامه ریزی های دراز مدت روند آمادگی صنعتی خود را ارتقا بخشیدند.

نیروی زمینی نیز به شدت می کوشید تا بسیج صنعتی را در میان بخش های صنعتی آمریکا به وجود آورد. با انکه نیروی هوایی و دریایی زودتر از نیروی زمینی یکپارچگی صنعتی خود را آغاز کرده بودند. اما نیروی زمینی با قدرت هرچه بیشتر به پیش می رفت و از آنها موفق تر بود.
بسیج صنعتی هزینه های زیادی را برای پیمانکاران داشت.

در سال ۱۹۶۱ پریزدنت جان. اف گکندی خط مشی واکنش انعطاف پذیر را در سیاست های دفاعی آمریکا در پی گرفت. این سیاست تاکید زیادی بر موشک های قاره پیمای نیروی هوایی و دریایی و زیر دریایی های هسته ای نیروی دریایی داشت.

در همان سال کتابی چاپ شدند که تاثیر زیادی بر تفکرات دفاعی، لجستیکی و نظامی ارتش آمریکا گذاشت. نام این کتاب صرفه جویی دفاعی در عصر هسته ای (Economies of Defence in Nuclear Age) بود که با همکاری چارلز، جی. هیچ و روانالد. ان مک کین با موسسه RAND منتشر شد. این کتاب یکی از موارد درسی دانشکده های صنعتی نیروهای مسلطح دانشکده جنگ نیروی دریایی، دانشکده جنگ نیروی هوایی و موسسه فناوری نیروی هوایی است. انی کتاب حاوی رهنمودهایی است که نحوه تامین و سیستم لجستیک ارتش را متحول کرد. این کتاب تاکید زیادی بر مهارت های کیفی و داده ای دارد.