مقاله آسفالت

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله آسفالت دارای ۱۴۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله آسفالت  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله آسفالت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن مقاله آسفالت :

آسفالت

آسفالت ماده‌ای سیاه، چسبناک و بسیار چسبنده یا شبه جامد می‌باشد. آسفالت ماده‌ای ترکیبی است که از مخلوط کردن شن و ماسه و قیر ساخته می‌شود و در ساخت جاده، باند فرودگاه و پشت بام ساختمان‌ها به کار گرفته می‌شود.
تعریف آسفالت
آسفالت به‌صورت عام به مایع غلیظ، شبه جامد یا جامدی اطلاق می‌شود که عمدتاً از هیدروکربن‌ها و مشتقات آنها تشکیل شده است و در کربن دی‌سولفید به‌طور کامل حل می‌شود.
انواع آسفالت
آسفالت با توجه به نحوه

کاربرد و اختلاط، به سه دسته آسفالت گرم، آسفالت حفاظتی و آسفالت سرد تقسیم‌بندی می‌شود.
آسفالت گرم
آسفالت گرم به آن دسته از آسفالت‌هایی اطلاق می‌گردد، که در آن‌ها قیر و مصالح سنگی گرماگرم مخلوط شوند و گرماگرم پخش و متراکم گردند.

آسفالت گرم دارای انواع زیر می‌باشد:
بتون آسفالتی
این نوع از آسفالت دارای چند مجموعه اجرائی می‌باش

د:
گرم مخلوط شونده و گرم اجرا شونده
این نوع مخلوط آسفالتی بتنی که گرم تهیه و گرم نیز اجرا شود تشکیل شده‌است از: قیر خالص (AC)، مصالح سنگی بد دانه بندی شده، مصالح سنگی خوب دانه بندی شده. در موقع اجرا، استفاده از میله استحکام نیز رایج می‌باشد.
سرد مخلوط شونده و سرد اجرا شونده
رلد آسفالت
آسفالت ماستیک

آسفالت‌ حفاظتی
آسفالت‌های حفاظتی به آن دسته از مخلوط‌های قیر و مصالح سنگی اطلاق می‌شود که جهت پوشش و محافظت راه در مقابل عوامل جوی به‌کار گرفته می‌شوند. آسفالت حفاظتی باعث جلوگیری از فرسایش سطح راه‌های شنی و یا آسفالته می‌شود. این آسفالت به سهولت اجرا می‌شود و ضخامت آن معمولاً تا ۲*۵ سانتی‌متر است.
البته آسفالت حفاظتی می‌تواند کاملاً قیر نیز باشد، که در این نوع از آسفالت حفاظتی مصالح سنگی به کار نرفته است و به نوعی آن را از مخلوط های آسفالتی نیز می‌توان جدا نمود. که هدف از ایجاد لایه حفاظتی و اختصاصا از این نوع آسفالت ایجاد یک لایه قیر بر روی مصالح سنگدانه است تا مصالح سنگی را به مخلوط آسفالتی که بعدا مورد استفاده قرار می‌گیرد بچسباند. در این نوع آسفالت نباید از قیری استفاده شود که به لایه سنگدانه نفوذ کند، اما

باید آسفالت بالا را بچسباند.
آسفالت‌ سرد
آسفالت سرد (Cold Mix) به مخلوطی از مصالح سنگی و قیر مخلوط و یا امولسیون قیر گفته می‌شود که مواد اولیه آن در دمای محیط مخلوط شوند. در برخی انواع آسفالت سرد، ممکن است قیر بر حسب ضرورت گرم شود، اما سایر مصالح بدون گرم شدن با قیر مخلوط می‌شوند. آسفالت سرد به دو دسته زیر تقسیم‌بندی می‌شود:
آسفالت سرد پیش ساخته (Plant Mixed cold mix)
ردمیکس (Road Mix)
خواص فیزیکی
چگالی آسفالت فشرده برابر ۲*۲ تن بر متر مکعب می‌باشد.
تاریخچه شرکت :
شرکت فنی و مهندسی راهدار صنعت با مسئولیت محدود به شماره ثبت ۱۵۶۶۳۳ که در زمینه راهسازی و ابنیه فنی در راستای خدمات به کارفرمایان محترم با دستیابی به آخرین تکنولوژی روز دنیا و ارائه خدمات و نوآوری و تو لیدات و مشتقات قیر و آسفالت در صنعت راهسازی از سال ۱۳۷۸ آغاز بکار نموده است . اجرای پروژه های متعدد در زمینه بهسازی راه و راهسازی و ابنیه فنی در نقاط مختلف کشور از جمله
چابهار کنارک

بهسازی و روکش آسفالت خیابان خلیج فارس
جکیگور
دانشگاه آزاد اسلامی
آسفالت خیابان ها و بزرگراههای سطح شهر تهران
درزگیری و لکه گیری آسفالت پروژه شوره گز – زاهدان
فرودگاه اصفهان
جهاد نصر کرمان
قزوین -بوئین زهرا
نشان دهنده قابلیت های بالای این شرکت در زمینه سرویس دهی مناسب به کارفرمایان محترم می باشد . یکی از بزگترین افتخارات ما این است که با وجود مشکلات و کمبود طرح های منطبق با استانداردهای جهانی با ارائه طرح ها و نوآوری هایی در زمینه راه و ابنیه فنی و اجرای آن در تمامی نقاط کشور مخصوصاً مناطق محروم کشور عزیزمان ، خدمتگذاری کرده و گامی در جهت رفاه و امنیت جامعه و معرفی مناطق محروم با احداث راه های ارتباطی نموده ایم .
انجام پروژه طرح و اجرا توسط شرکت فنی مهندسی راهدار صنعت باعث شد که این شرکت برای ارتقاء کیفیت خدمات خود نسبت به تاسیس و احداث شرکت های اقماری و آزمایشگاه و دفتر طراحی و تحقیقات فنی به شرح ذیل اقدام نماید .

۱دفترفنی طراحی ، محا سبات و تحقیقات
با احداث این دفتر ، تحقیقات وسیعی پیرامون مشتقات نفتی ، بتن و افزودنیهای آن و طرح های اجرایی جهت بهینه کردن و استفاده از مواد و مصالح و اجرای صحیح انها انجام گرفت که در این مدت طرحهای منحصر بفرد نیز ارائه گردیده که چند نمونه از گزارش این طرحها به پیوست می باشد .۲کارخانه تولید قیر پلیمری و مشتقات نفتی
با احداث این کارخانه تحت عنوان شرکت عمران عایق شیمی در استان تهران برای اجرای طرح ها ، مواد مورد نیازخود را از جمله انواع قیرهای پلیمری و امولیسون (قیر آبهها ) با استانداردهای جهانی و کیفیت بالا تولید گردید. بدیهی است آزمایشگاه اختصاصی جهت پژوهش و کنترل کیفیت مواد تولیدی، همزمان با راه اندازی کارخانه احداث و خدمات خود را ارائه می دهد . ۳-گروه خدمات فنی راه لیبهر گروه خدمات فنی تحت لیسانس راه لیبهر ،برای دستیابی و استفاده از ماشین الات مورد نیاز درزگیری با قیر پلیمری،شیار زن ها ، ماشین آلات مورد نیاز ژئو سنتیتک ها، ماشین آلات جهت انواع بازیافت های آسفالت و تثبیت روسازی و ماشین آلات پخش آسفالت های خاص که با تکنولوژی روز دنیا همخوانی دارند، تشکیل گردید

۳شرکت راه بلدوزر صنعت
با توجه به نیاز طرح های عمرانی به ماشین الات خاص با تکنولوژی پیشرفته این شرکت تاسیس و نمایند گی ماشین آلات مخصوص درزگیری ساخت شرکت سیم لان امریکا و همچنین فنیشر مالدین ساخت امریکا را اخذنمود. همچنین جهت استفاده مستمر از ماشین الات راهسازی و پخش آسفالت،این شرکت با ارائه خدمات فنی توسط تکنسین ها و متخصصینی که دورهای ویژه این ماشین الات را گذرانده اند تعمیرات و راه اندازی دستگاه معیوب را در کوتاهترین زمان انجام داده تا ادامه کار با سرعت مطلوب انجام پذیرد .
عوامل موثر در انتخاب نوع آسفالت چیست؟

نوع روکش و آسفالت را می توان به سادگی با توجه به حجم ترافیک شهری در خیابان و نوع خاک انتخاب نمود اما گاهی انتخاب روکش آسفالت آنقدر پیچیده می شود که باید با توجه به تحقیقات و پژوهش های سنگین صورت گرفته و فاکتور های مهم و وزین مانند چرخه هزینه زندگی انتخاب کرد. هر گاه که در انتخاب از متدولوژی استفاده شود باید سبک انتخاب شده عینی، منطقی، علنی، قابل توضیح و مهم تر از همه این که بهترین معیار برای پرداخت کننده مالیات را در بر داشته باشد.
بسیاری از آژانس های سازنده بزرگراه های ایالات متحده امریکا درصددند تا روند روکش کردن خیابان ها را مورد بررسی و بازبینی قرار دهند تا نسب به رعایت اصول و الگوهای آسفالت کاری مطمئن شوند. در برخی از ایالات تصمیم گیری در این خصوص فقط بر عهده سازمان مرکزی است و در برخی دیگر به سازمان ها و ادارات زیر مجموعه نیز تفیذ اختیار شده است.
روکش کردن خیابان ها کاری بسیار دشوارتر از آسفالت کردن مسیر درب منزل تا پارکینگ اتومبیلتان است. اما آسفالت کردن خیابان ها با این نوع آسفالت بسیار متفاوت است چرا که آسفالت مطلوب می بایست در برابر ترافیک و عبور و مرور سنگین اتومبیل ها و بدی شرایط آب و هوایی بسیار مقاوم بوده و از نظر همواری به گونه ای باشد که بتوان بر روی آن هاکی بازی کرد.
همچنین اگر عمل آسفالت کردن خیابان ها به خوبی صورت گرفته و از آن به خوبی محافظت شود جذابیت خاصی را به خیابان ها و خانه ها ومغازه ها می بخشد. به همین جهت است که طراحان و مهندسین با استفاده از خلاقیت خود تغییرات جالبی را در رنگ و الگوی آسفالت کاری پدید آورده اند. باید از آسفالت خیابان ها طوری محافظت شود که در زمستان ها در اثر برف و یخبندان آسیبی نبیند و در تابستان هم آلودگی و کثیفی بر آن تاثیر گذار نباشد. اگر آسفالت این گونه باشد بدیعی است که مقرون به صرفه، بادوام و دائمی خواهد بود و همچنین نگهداری از آن نیزراحت تر می باشد.
برای تحقق این امر سه فاکتور اساسی وجود دارد که عبارتند از:
۱-طراحی مناسب
۲-استفاده از مصالح و مواد مرغوب
۳-اجرای صحیح عملیات ساخت و زیرسازی ومهمتر از آن نظارت صحیح

تاثیرطراحی مناسب چیست؟
اگر طراحی دقیق و مناسب باشد می توان گفت که خیابان آسفالت شده تا ۲۰ سال به همان صورت اولیه و بدون مشکل باقی می ماند.
شالوده: جاده از زمین و خاک درست شده است پس می بایست کار زیرسازی آن را با استفاده از مواد جامد شروع کرد.

*زیرسازی خیابان می بایست هموار، قرص و محکم باشد و در بستر حمل و نقل شهری واقع شود. به هیچ عنوان استفاده از تن مایه های گیاهی و حیوانی و خاک های سطحی در زیرسازی تجویز نمی گردد.
*حدود ۶ تا ۸ میلیمتر از سطح بالایی زیرسازی باید با سنگ ریزه های زبر و در عین حال متراکم پر شود.
*برای عریض سازی و زیرسازی دوباره خیابان باید مجددا عملیات زیرسازی با سنگ ریزه ها صورت گیرد تا زه کشی محل اجرا با اطمینان بیشتری انجام شود.
روکش کردن: آنچه می بینیم و به نظر مناسب می آید ملزوما مطلوب نیست. به عنوان مثال اگر روکش خیابان در نظر صاف و هموار می آید دلیل بر مطلوب بودن و مناسب بودن آن نیست. در واقع آنچه فاکتور اصلی در مطلوب بودن آسفالت مد نظر است تراکم و ضخامت آسفالت اجرایی است.
*راههای ورودی و اختصاصی به کمترین تراکم ضخامت یعنی چیز در حدود ۵۰ میلیمتر آسفالت مخلوط گرم نیازمند است.

*ضخامت هر لایه آسفالت معمولا سه چهارم ضخامت آسفالت نرم و مخلوط و گرم است. پیمانکار می بایست در قراردادش میزان ضخامت و تراکم روکش را بطور دقیق ذکر کند تا ابهامات در این مورد از بین رفته و از هر گونه کارشکنی ممانعت به عمل آید.
*برای اینکه دوام آسفالت بیشتر شود بهتر است که ۵۰ میلیمتر به زیرسازی و ۴۰ میلیمتر به لایه های رویی و سطح خیابان اختصاص یابد.
زه کشی: هنگامیکه آب بر آسفالت ها جاری می شوند و از مسیر خانه ها روان شده و از زیر سازی آسفالت عبور می کنند، تهدید کننده است.
*روکش خیابان ها باید دارای شیب باشد_در شیب گذاری گذاشتن شیب یک چهارم اینچ در هر ۵/۳۰ معمول است.(۲ سانتی متر متر برای هر یک متر عرض)
*زه کشی زیر زمینی لزومی ندارد.

*برای هر ۳۰ متر از خیابان ارتفاع شیب می بایست ۴۶۰ میلیمتر باشد.
*زه کشی باید از ساختمان ها فاصله داشته باشد و نباید اجازه داد تا آب در لبه آسفالت خیابان جمع شود.
چرا استفاده از مواد و مصالح مرغوب
*در خیابان ها که نیروی زیادی بر آن وارد نمی شود همان آسفالت HMA سنتی مناسب است. در بیشتر موارد HL- 8 مخلوط برای زیرسازی (به اندازه ۱۹ میل متر) این قبیل خیابان ها استعمال می شود. در زیرسازی جاده های خارج از شهر و پارکینگ ها می توان از HL- 3 (به اندازه ۵/۱۲ میلیمتر) برای بخش های سطحی استفاده نمود. برخی عقیده دارند که استفاده از HL- 3 و یا HL- 3A (به اندازه ۵/۱۲ میلی متر) به روکش و آسفالت دوام بیشتری می بخشد.
*مطمئن شوید که پیمانکار پروژه آسفالت را از تولید کنندگان مجاز و معتبر تهیه کرده است تا از کیفیت پروژه کاسته نشود.

اجرای صیحیح عملیات اجرایی
*زیرسازی می بایست هموار و محکم باشد. پیمانکار باید مناطقی که خاک سست و نرم دارند را با مواد متراکم و چگال جایگزین سازد این مورد نقش تعیین کننده ای دارد.
*در مناطقی که خانه های جدیدی ساخته شده اول مطمئن شوید که دیگر زمین نشست نمی کند شاید لازم باشد برای اطمینان از این امر چندین ماه منتظر بمانید.
*سنگ ریزه هایی که در شالوده به کار می رود باید طوری ریخته شود که ضخامت در همه جا یکسان باشد.
*در بخش زیرین آسفالت از گیاه کش ها استفاده کنید تا اگر احیانا آسفالت در آینده ترک برداشت در آنجا گیاه روئیده نشود و آسفالت متلاشی نگردد.
*باید آسفالت در درجه حرارت مناسب قرار گیرد. اگر حرارت داده شده بیش از حد باشد (که در این حالت دود آبی رنگی از روی آسفالت متصاعد می شود)

سطح آسفالت پس از مدت کوتاهی ترک بر می دارد و آسفالت زودتر از مدت مقرر سخت و سفت می شود.( بنابر این یکی از مواردی که باید مد نظر قرار داد و نظارت صحیحی بر آن داشت کنترل درجه حرارت آسفالت میباشد)
*پیمانکار نباید در یک برجستگی بیش از ۵ سانتی متر آسفالت مخلوط گرم بریزد.
*پیمانکار نباید بصورت دستی خیابان را آسفالت کند.
*استفاده از غلتک و عملیات متراکم سازی آسفالت باید از همان ابتدای کار صورت گیرد تا آسفالت در جای خود قرار گرفته و متراکم شود و تا زمانی که تمامی نقاط ناهموار پوشانده شود ادامه می یابد.

آشنایی با شرکت راهدار صنعت
شرکت فنی مهندسی راهدار صنعت با ۱۰ سال سابقه در زمینه راهسازی و بهره مندی ازمهندسان توانمند در کنار آخرین دستگاه های پیشرفته ،توانسته به عنوان یکی از برگزیده های صنعت راه در کشور مطرح باشد . این شرکت با در اختیار داشتن بیش از۱۵۰ نفر پرسنل کار آزموده ،کارخانه های تولید پلیمر و آسفالت و همچنین تعمیرگاه مجهز و اهدار صنعت با دارا بودن ۸ دستگاه درزگیر آسفالت و تجهیزات فروشگاه عرضه لوازم یدکی پیشرفته راه سازی به همراه پتانسیل بالای نیروی انسانی متخصص و مجری بسیاری از این شرکت در زمینه درزگیری آسفالت بیش از یک میلیون و پانصد .کارامد ،راه را برای .هزار مترطول در سراسر کشور را در کارنامه خود ثبت کرده

است مدیریت پروژه های بزرگتر هموار ساخته است پروژه راهسازی و.راهداری کشور است.این شرکت آمادگی دارد تا با آخرین تکنولوژی روز دنیا و بهره گیری از تجارب مفید و کادر مدیریتی و کارشناسان فنی و نو آور درزمینه راهسازی و بهسازی راهها و راهداری و ابنیه فنی و فنی مهندسی به شرح ذیل در سراسر کشور عزیزمان در خدمت کارفرمایان محترم باشد
۱-مطالعه ، بهسازی ، اجراء پروژه های راهسازی
۲- آسفالت تراشی و درزگیری آسفالت
۳- آببندی و درزگیری پلها
۴-تعمیرات ماشین آلات راهسازی
۵- تامین قطعات ماشین آلات راهسازی

۶-فروش دستگاههای درزگیر آسفالت
۷ارزیابی رویه آسفالت
خدمات
درزگیری
شناسایی محل کار
.شناسایی وضعیت روسازی :سلامت ۷۰%روسازی برای درزگیری ضروری است
شناسایی ترکهای موجود: ترکهای ،انقباضی ،عرضی،طولی ،دوبندی و بلوکی با شدت کم تا متوسط قابل ترمیم هستند ,تعیین عرض متوسط ترک ها به منظور انتخاب روش مناسب (حداکثر ۲۰ میلیمتر

:

تراش ترک های آسفالت
.دیواره جداره های ترک ها در اثر نفوذ آب و یخبندان و تغییرات حجمی درزها سست می شوند
لازم است این دیواره ها با ماشین مخصوص تراش که قابلیت دنبال کردن مسیر ترک ها را دارد
تراشیده شوند تا آماده پذیرش مواد گردد . تراش می باید حداقل به عمق ۲ سانتیمتر و عرض ۱۵سانتیمتر انجام شود . سرعت تراش در شرایط مساعد حداقل ۱۰۰ متر در ساعت است

:تمیز کردن ترک ها
لازم است با اعمال هوای فشرده مواد سست و گرد و قبار درون ترک ها تخلیه شودکمپرسور دستگاه تزریق مواد،هوای فشرده تامین می کند .در صورت وجود رطویت و یا هوای سرد اعمال هوای گرم برای خشک کردن محل و نرم کردن آسفالت اطراف .ضروری است

تزریق مواد درزگیر
تزریق مواد توسط ماشین مخصوص تزریق که مواد را در حدود ۱۸۰ تا ۲۰۰ درجه سانتیگرادبر حسب نیاز گرم می کند ، انجام می گیرد . مواد توسط همزن مخصوص مخلوط و آماده تزریق می شود .پمپ دستگاه مواد را با فشار از درون لوله ای انعطاف پذیر منتقل کرده و اپراتور با نازل مخصوص آن را به درون ترک های تراشیده شده و تمیز شده، تزریق می کند . مواد درزگیر ترکیبی از قیر ، لاستیک ،وپلیمر های خاص میباشد . این مواد دارای خواص انعطاف پذیری و چسبندگی زیاد بوده که بر اساس این مواد قادرند ضمن پر دستورالعمل های استاندارد ASTM تهیه شده اند . این مواد

قادرند ضمن پر کردن درزها به دیواره دو طرف ترک کاملا چسبیده و بر تغییر دما و همچنین تغییر فاصله درز ها پایدار بمانند. در صورت اجرای صحیح ،در شرایط تابستانی ،زیر بار ترافیک سنگین مقاومت داشته و همچنین در شرایط زمستانی نیز به علت خاصیت ارتجاعی خود در برابر ترک خوردگی مقاوم باشند .

:پخش فیلر یا پودر سنگ
برای تسریع در باز شدن مسیر بر روی ترافیک (چند دقیقه پس زا اجرا ) لازم است پودر سنگ یا فیلر بر روی مواد تزریق شده ریخته شود تا در اثر عبور و مرور وسائط نقلیه ماده درزگیربه لاستیک آنها نچسبد .

دستگاه تزریق

دستگاه برش

دستگاه فنیشر
آسفالت طبیعی
ژیلسونیت هیدرو کربن رزینی و طبیعی است. این ماده بسیار شبیه به آسفالت سخت شده نفتی می باشد و معمولا به اسم آسفالت طبیعی شناخته شده است. اسامی دیگری چون آسفالتیت، یوناتیت و آسفالتوم نیز برای این ماده مرسوم است. ژیلسونیت به مانند آسفالت طبیعی در حلالهای آسفالتیک و آروماتیک محلول است. به خاطر سازگاری بسیار بالا، ژیلسونیت معمولاً جهت سخت کردن مشتقات نفتی نرمتر به کار می رود. ژیلسونیت در حالت گوده ماده ای براق، مشکی و بسیار شبیه ابسیدین (obsidian) است. بسیار ترد است و به راحتی به پودر قهوه ای تیره تبدیل می شود.

ژیلسونیت در زیر سطح زمین در لایه های عمودی یافت می شود. بنظر می رسد معمولا بین دو تا شش فوت عرض داشته باشد اما با عرض ۲۸ فوت نیز تا به حال دیده شده است. لایه ها کاملاً با هم موازی هستند و در جهت شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده اند لایه ها مایلها طول و عمقی برابر ۱۵۰۰ فوت دارند. لایه ها به صورتی هستند که هر چه از سطح به عمق پیش برویم عرض لایه ها به صورتی هستند که هر چه از سطح به عمق پیش برویم عرض لایه بیشتر می شود. به خاطر جبهه معدنکاری باریک، ژیلسونیت امروزه با استفاده ازبلدوزر و لودر و چکشها و دیگر ابزار مکانیکی جدید استخراج می گردد.

کاربردهای ژیلسونیت
بخش نفتی: ژیلسونیت در حفاری چاههای نفت به عنوان گل حفاری استفاده میشود.
بخش آسفالت و پیاده رو: ژیلسونیت به عنوان افزایش دهنده کیفیت اجرائی مخلوط آسفالت عمل می کند. آسفالت اصلاح شده با ژیلسونیت از PG بالاتری برخوردار است و به راحتی با مخلوط آسفالت بدون نیاز به نیروی غلطکی بالا، بر خلاف دیگر اصلاح کننده ها، مخلوط می شود. آسفالت اصلاح شده با ژیلسونیت دارای مقاومت بالاتر، تغییر شکل کمتر، نقطه نرمی بالاتر مقاومت به آب بالاتر از دیگر آسفالتهای اصلاح شده با دیگر اصلاح کننده ها می باشد. ژیلسونیت همچنین جهت ساختن پایه محلولها و امولسیون های آسفالت و عایقهای مختلف با ظاهر بهتر و مقاومت به فرسایش بالاتر کاربرد دارد.

بخش ریخته گری:ژیلسونیت پس از ترکیب با ذغال سنگ و دیگر مواد می تواند به عنوان یک ماده افزودنی به ماسه ریخته گری جهت حصول اطمینان از کیفیت مناسب و بهبود سیالیت مذاب و سطح نهائی بهتر مورد استفاده قرار گیرد.
بخش محصولات شیمیایی
ژیلسونیت با بسیاری از مواد شیمیایی دیگر ترکیب می شود تا از خواص منحصر بفرد آن استفاده شود. کاربردهای پوششی در پروسه های متالورژیکی، محصولات چوبی، صنایع نسوز و دیگر صنایع، تائید دیگری بر موارد استفاده این ماده کمیاب میباشد.

بخش رنگ و جوهر
رزین ژیلسونیتی ایران به طور گسترده ای به عنوان کربن سیاه جهت تولید جوهر سیاه و جوهر گراور استفاده می شود. رزین ژیلسونیتی ایران با رزین های هیدرو کربنی پایه نفتی، رزین های فنولیک و رزین های فلزی رقابت بسیار خوبی می کند که به بهای تمام موارد نام برده با غلظتهای مختلف می تواند استفاده شود. غلظتهای مختلفی از این ماده جهت تولید جوهرهای مخصوص، با درخشندگی بالا استفاده می شود. نوع خاصی از ژیلسونیت با عنوان select نیز در ساخت رنگهای مشکی آسفالتی و روغن های جلا نیز استفاده می شود.

امولسیون قیری چیست؟
امولسیون قیری عبارتست از پراکندن مولکولهای قیر با قطر متوسط ۰۱ تا ۱۰ میکرون در فاز آبی، این یک سوسپانسیون روغن در آب که قیر به عنوان فاز روغنی ( با درصد ۵۲ تا ۶۸ درصد) در فاز آبی (با درصد ۴۳ تا ۳۲ درصد ) معلق می شود.
امولسیفایر چیست ؟
قیر با آب ترکیب نمی شود. جهت ایجاد پایداری و معلق نگهداشتن مولکولهای قیر در آب نیاز به ماده واسطه ای می باشد که با احاطه کردن مولکولهای قیر و همبارکردن آنها از به هم چسبیدن آنها جلوگیری نماید. امولسیفایر ماده ای است که مولکول آن از دو قسمت آبدوست و چربی دوست تشکیل گردیده است. قسمت چربی دوست آن به قیر و قسمت آبدوست آن به مولکولهای آب می چسبند و با ایجاد سپر از چسبیدن مولکولهای قیر به یکدیگر جلوگیری می نمایند.
کلوئیدمیل (colloidal-Mill) چیست؟
مهمترین قسمت پلانت تولید امولسیون میل آن می باشد. این میکسر از دو قسمت اصلی روتور و استاتور تشکیل شده است. آب و قیر بدرون این دستگاه وارد می شوند، قیر ورودی تحت اثر دوران سریع قسمت روتور به ذرات بسیار ریز تبدیل شده و امولسیفایر موجود درآب مولکولهای قیر را احاطه کرده و امولسیون از میکسر خارج می شود.

انواع امولسیون :
امولسیونها از نقطه نظر بار به دو نوع کاتیونیک و آنیونیک واز نقطه نظر زمان شکستن به سه نوع تندـ شکن، متوسط ـ شکن و کندشکن تقسیم می شوند.
شکستن امولسیون چیست؟
شکستن امولسیون عبارتست از تبادل بار الکتریکی مولکولهای امولسیفایر با مصالح سنگی منجر به از بین رفتن فشار، محافظ مولکولهای قیر شده و این فرصت را ایجاد می کند که یکدیگر را جذب کرده و به شکل قیر درآیند.

میزان پاشش امولسیون در مترمربع چقدر است؟
میزان پاشش امولسیون بر روی آسفالت (تک ـ کت ) بسته به وضعیت سطح بین ۲۵۰ تاحداکثر ۵۰۰ گرم در مترمربع و برای اجرای پرایم ـ کت بین ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ گرم در مترمربع می باشد.
چیپ ـ سیل ( chip- seal) چیست ؟

چیپ ـ سیل یا آسفالت سطحی عبارتست از پخش یک لایه امولسیون و پوشاندن آن با مصالح شنی دانه ای .
موارد استفاده چیپ ـ سیل :
از این روش ارزان و سریع می توان برای روکش مسیرهای دسترسی شنی ریز شده، بالابردن اصطکاک سطوح قیرزده ، روکش حفاظتی مسیرهای با تردد کم و متوسط و پرکردن ترکها نام برد.
آیا استفاده از چیپ ـ سیل برای مناطق با شرایط آب و هوایی خاص است؟ خیر، از این روش در کشورهای مختلف دنیا با شرایط آب وهوایی متفاوت همانند فرانسه و کانادا با شرایط آب و هوای سرد و استرالیا و مناطق مرکزی و جنوبی آمریکا با شرایط آب و هوایی بسیارگرم استفاده می شود.

نوع قیر مورد استفاده در این روش چیست؟
در این روش می توان از امولسیون تندـ شکن ، قیر خالص و یا قیر – MCاستفاده نمود.
چرا قیرپلیمری را انتخاب می کنیم ؟
قیرهای خالص در محدوده حرارتی خاصی می توانند مورد استفاده قرار گیرند. جهت افزایش حدود بالا و پایین حرارتی باید خواص قیرها را تغییر داد. برای ایجاد این تغییر استفاده از پلیمرها الزامی است.
PG چیست؟
PG مخفف کلمه performance grade به معنای درجه کاردهی می باشد. جهت بررسی عملکرد قیرها در شرایط آب و هوایی مختلف از این طبقه بندی استفاده می شود. پلیمرها به ما کمک می کنند که عملکرد قیرها را متناسب با شرایط آب و هوایی محل استفاده تغییر دهیم.
فواید قیرهای پلیمری چیست ؟

افزایش دوره بهره برداری آسفالت تولید شده با این قیر، کاهش ضخامت لایه های روسازی، صرفه جویی در هزینه های تعمیر و نگهداری در دوره بهره برداری.
فن آوری GTR/TD چیست ؟
استفاده از پودر لاستیک های فرسوده در مجاورت پلیمر واسطه (vestenamer) برای تغییر خواص رفتاری قیرهای راهسازی.
نحوه استفاده از GTR/TDR :
در این روش پلیمر واسطه به قیری که تا دمای ۱۸۰ درجه گرم شده اضافه می گردد. پس از ذوب شدن آن ( نقطه ذوب این پلیمر ۶۰ درجه می باشد ) پودر لاستیک به مخلوط اضافه گردیده و بوسیله میکسر ( بدون نیاز به میکسرهای برش بالا ) با قیر مخلوط می گردد.

نقش vestenamer چیست ؟
نقش این پلیمر ایجاد پل ارتباطی بین سولفور موجود در مولکولهای قیر و پودر پلاستیک می باشد بطوری که خواص قیر تحت تاثیر پودر لاستیک قرار گرفته و رفتار آن تغییر می نماید.
میزان مصرف پودر لاستیک و پلیمر در مخلوط چقدر می باشد ؟
میزان پودر لاستیک بین ۵ تا ۲۰ درصد وزنی قیر و میزان ثابت و ۴۵ درصد وزنی پودر لاستیک می باشد.

مزایای تولید آسفالت پلیمری با پودر لاستیک چیست ؟
زیر بارهای ترافیکی انعطاف پذیرتر می باشند. از تشکیل یخ در لایه آسفالتی جلوگیری می کند. آلودگی صوتی ناشی از عبور ترافیک را بشدت کاهش می دهد. افزایش مقاومت در انعکاس ترک به لایه های بالایی، پاکیزه نمودن محیط زیست ، کاهش ترک خوردگی در مقابل انبساط و انقباض، این نوع آسفالت را می توان در لایه های نازک تر پخش نمود.

در میان تمدنهای بین النهرین ، استخراج و استفاده تجارت نفت و قیر رواج داشت، چندان که برخی لوحه‌های سنگی که به خط میخی نگاشته شده است، جزئیات این تجارت و از جمله قیمتهای رسمی آن را گزارش می‌دهد. یکی از این لوحه‌های سنگی به روزگار حمورابی (پادشاه بابل) ، در حدود ۳۸۰۰ سال پیش بر می‌گردد.
موارد استفاده از قیر در دنیای قدیم
باستان شناسان در ویرانه های شهرهای قدیم بین النهرین از قبیل اور و بابل کشف کرده‌اند که قیر به عنوان ملاط در بنای دیوارهای آجری بکار می‌رفته است. همچنین مردم بابل برای مراسم دینی خود جاده‌های آسفالته (متشکل از لایه‌های شن و آجر قیراندود) احداث کرده بودند. به نظر می‌رسد که ایرانیان چندان استفاده از قیر نمی‌کردند، زیرا از آثار معماری باستانی ایران چنین قرائنی بدست نیامده است.
استفاده دیگر قیر این بود که قایقها و ظروف آب را با قیر می‌اندودند، تا منافذ عبور آب را ببندد. در کتاب تورات(سفرتکوین) ، صریحا ذکر شده است که خداوند به حضرت نوح علیه‌السلام دستور داد تا پیش از آمدن طوفان و بلای آسمانی ، کشتی بزرگی بسازد و دیواره‌های درونی و بیرونی آن را قیراندود کند. در داستان دیگر تورات و قرآن می‌خوانیم که مادر حضرت موسی علیه‌السلام طفل خود را در سبد گذاشت و به آب رودخانه نیل انداخت تا از دست جلادان حاکم در امان باشد. احتمالا این سبد قیراندود شده بود، چنانکه رسم آن زمان بود.
ایرانیان گاهی ظروف چرمی را قیراندود می‌کردند. پادشاهان ایران

باستان از نفت و قیر به عنوان وسیله جنگی استفاده میکردند. آورده اند که وقتی کوروش در سال ۵۳۹ قبل از میلاد ، در تدارک حمله به بابل بود، او را از خطرات جنگ خیابانی (به اصطلاح ما) آگاه کردند و کورش پاسخ داد: “ما همچنین مقدار زیادی قیر و طناب داریم که شهر سریع طعمه آتش شود.”
“هرودوت” ، مورخ یونانی ، خبر داده است که وقتی سربازان خشاریاشا شهر آتنن را در سال ۴۵۰ قبل از میلاد مسیح محاصره کردند، تیرهای آتشین (آغشته به نفت) پرتاب می‌کردند. بنا به گزارش “آمیانوس مارسلینوس” ، مورخ رومی ، سربازان پاپور دوم ساسانی همین وسیله را در جنگ با رومیان بکار می بردند. یک مورخ رومی دیگر به نام “هروکوهویس” خبر داده است که جنگاوران ایرانی کوزه های بسیاری را از قیر و گوگرد پر می‌کردند و آتش می‌زدند و به سوی سر

بازان رومی پرتاب می‌کردند.
استفاده از نفت در جنگهای باستانی
“پلوتارک” ، مورخ یونانی ، می‌نویسد که مردم بابل ، چشمه نفتی و شعله‌های نفت را به اسکندر مقدونی نشان دادند. در آن روزگار ، بابل جزو امپراتوری ایران بود. هنگام عصر ، بابلیان نفت را بر مسیری منتهی به چادر اسکندر روی زمین ریختند و شب هنگام آن را آتش زدند. خیابان شعله پیوسته ای از آتش بود و حتی چادر اسکندر سوخت و این برای اسکندر و سربازان یونانی بسیار تماشایی بود.
فردوسی در شاهنامه آورده است که وقتی اسکندر مقدونی پس از تصرف ایران به هندوستان حمله کرد، برای مقابله با فیلهای نیرومند آن دیار دستور داد که تعداد زیادی اسب و وار آهنین بسازند و آن را با نفت پر کنند. در هنگامه جنگ ، آنها را رو

ی چرخ فرستادند. فیلها که از آتش ترسیده بودند، پا به فرار گذاشتند.
تیمورلنگ و نادرشاه افشار نیز تظیر همین فن را در لشکرکشی به هندوستان بکار بردند. “جان هان وی” جهانگرد انگلیسی که در زمان نادر شاه در ایرن بود، در سفرنامه‌اش (۱۷۵۳ میلادی) جنگ نادر با محمد شاه (امپراتور مغول هند) را به تفصیل نوشته است. از جمله ، در این سفرنامه می‌خوانیم که نادر شاه دستور داد تعدادی سکو بسازد و به شترها وصل کنند. روی این سکوئها نفت ریختند و مخلوطی از مواد آتش‌زا نهادند. فرمان داد که آنها را آتش بزنند. همه می‌دانند که این حیوانات عظیم _فیلها چقدر از آتش می‌ترسند. لذا به عوض آنکه ارتش ایران را پایمال کنند، با نزدیک شدن شترها ، روبرگرداندند و بسیاری از صفوف ارتش هند را بر هم زدند و گیج ساختند.
به میدان آمدن روغن

در سده هفتم میلادی، اولیوم انیسن دیاروم ( روغن آتش‌افروزنه در لاتین ) بُعد تازه ای به استفاده نظامی نفت بخشید. این ماده به آتشپاره یونانی مشهور است، زیرا آن را یونانیان بیزانسی (امپراتوری روم شرقی) بکار می‌بردند. اختراع این سلاح را به شخصی به نام “کالینیکوس” اهل هلیوپولیس (شهر بعلبک امروزی در شمال شرقی لبنان) نسبت می‌دهند که طرز ساختن آن را در قسطنطنیه (پایتخت روم شرقی که قبلا بیزانس نامیده می‌شد) به امپراتور قسطنطنیه چهارم تقدیم کرد.
چند و چون ساختن آتشپاره یونانی را رومیان همچون رازی مهم برای خود نگه می‌داشتند و لذا دقیقا روشن نیست. اما احتمالا مخلوطی از نفت و گوگرد و آهک و شوره (نیترات پتاسیم) بود که حتی روی آب هم می‌سوخت و اصولا وقتی آب به آن می‌رسید، آتش می‌گرفت. این مواد منفجره را با نوعی منجنیق چوبی یا با تیر و کمان به سوی دشمن پرتاب می‌کردند.
بدین ترتیب قسطنطنیه توانست کشتیهای جنگی اعراب را که معاویه بن ابی‌سفیان (اولین خلیفه اموی برای تصرف قسطنطنیه فرستاده بود، نابود کند (اعراب شهر قسطنطنیه را از ۶۷۳ الی ۶۷۸ میلادی در محاصره داشتند)

آتشپاره های یونانی را ««آتشپاره‌های مادی»» هم می‌نامیدند. احتمالا به این دلیل که نفت و قیر را از ماد (آذربایجان ایران) وارد می‌کردند. آتشپاره‌های یونانی (مادی) نمونه‌های بدوی از بمب ناپالم بود و در واقع امر ، کلمه ناپالم از ترکیب دو واژه نفتین (سیکلوپارافین) و پالمیتات (ماده مرکب دارای اسید پالمیتیک) – مواد سازنده ناپالم- وضع شده است.

(منجنیق ، منجلیق) ، ابزاری جنگی است که مسلمانان از آن بسیار استفاده می‌کردند، هم سنگ و هم (گلوله آتش‌افزا که از نفت و قیر ساخته می‌شد) را به سوی دشمن پرتاب می‌کرد. اصولا پیش از آنکه باروت (اختراع چینیان) در سده چهاردهم به اروپا برسد، نفت و قیر خطرناکترین مهمات جنگی در بین‌النهرین و ایران و روم بود.

داروی شفابخش
نفت و قیر نیز مانند بسیاری از مواد و آلات دیگر که بشر بکار می‌برد، هم موجبات درد و کشتار را فراهم می‌ساخت و هم داروی شفابخش امراض بود که پزشکان قدیم ، از جمله “دیوسکوریدس” طبیب یونانی و صاحب کتاب «ماتریامدیکا» (ترجمه عربی با عنوان کتاب الحشائش فی هیول الطب)، از آن استفاده می کردند. “پلینی” ، طبیعیدان رومی ، در دائره المعارف تاریخ طبیعی ، خواص طبی نفت و قیر را چنین بر می‌شمارد: خونریزی را متوقف می‌کند، مرهم زخم است، مروارید چشم را درمان می‌کند، مرهم نقرس است، درد دندان را آرام می‌بخشد، سرفه مزمن را تسکین می‌دهد، تنگی نفس را رفع می‌نماید، جلوی آسم را می‌گیرد، ماهیچه بریده را می‌چسباند و روماتیسم و تب را برطرف می‌‌کند.
“ابواسحاق ابراهیم بن محمد استخری” ، جغرافیدان ایرانی که در سده چهارم هجری (قرن دهم میلادی) می‌زیست، در کتاب«المسالک و الممالک» اظهار می‌دارد که در غاری در دارابگرد (دارابجرد) واقع در ولایت فارس ، مومیا یافت می‌شود و قدرت شفابخش آن ، چندان ارزشی دارد که یک نگهبان همیشه در کنار این غار کشیک می‌دهد و این مومیا را یک بار در سال در ظرفی سنگی جمع آوری می‌کنند و نزد حاکم ولایت می‌برند. “ابوعبدا; محمد بن احمد مقدسی” ، صاحب کتاب «احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم» (۳۷۵ هجری قمری) نیز آن را تایید کرده است.
“مارکوپولو” در سفرنامه‌اش که در سده سیزدهم میلادی تالیف شده است، با اشاره به چشمه‌های نفتی آذربایجان می‌نویسد که این روغن (نفت) برای خوراک خوب نیست، اما برای

سوزاندن مفید است و نیز از آن برای معالجه (جرب گیری) شتران استفاده می‌شود.
“ژان شاردن” ، جهانگرد فرانسوی که در سده هفدهم (عهد صفویان) از ایران دیدن می‌کرد، می‌نویسد که در مازندران نفت یافت می‌شود، هم نفت سیاه و هم نفت سفید. نفت برای جلا دادن ، رنگ کردن و نیز به عنوان دارو بکار می‌رود و برای درمان خنازیر (غدد زیر گلو) از آن استفاده می‌شود.
“تامس هربرت” انگلیسی که به دربار شاه عباس کبیر آمده بود، از معدن (زهک) مومیا در جهرم دیدن کرد و در نامه اش نوشته است که این روغن تندبو و مرطوب بر زهر ، کارگر می‌افتد و اگر حرف مردم را باور کنیم، علاج تام و تمامی است برای هر گونه زخم، تا آنجا که وقتی شاهان دیگر طلا و مروارید و هدایای گرانبها برای شاه عباس می‌فرستند، وی در عوض مقداری از این مرهم

می‌فرستد.

کاربردهای دیگر
در ایران قدیم همچنین از مواد نفتی برای روشن کردن مشعل‌ها ، روغن‌کاری ارابه‌ها ، تزیین ظروف و کارهای دستی دیگر و نیز از نفت سفید برای پاک کردن لکه‌های روی لباس استفاده می‌کردند.
آسفالت :
آسفالت بطور کلی مخلوطی است از مصالح سنگی با دانه بندی پیوسته و یک ماده چسباننده که معمولا قیر است. آسفالت با توجه به کاربرد آن به صورتهای گوناکون ساخته می شود. آشناترین نوع آسفالت همان آسفالت گرم یا بتن آسفالتی گرم است. مصالح سنگی معمولا بیش از ۹۰ درصد مخلوط آسفالت را تشکیل می‌دهند. از اینرو مصالح سنگی تاثیر بسزایی در کیفیت آسفالت حاصله دارد.
بتن آسفالتی:

بتن آسفالتی ، پوسته متراکم و سیاهرنگی است که قسمت عمده و بطور کلی استخوان بندی آن را مصالح سنگی دارای دانه بندی پیوسته (با کمترین فضای خالی) تشکیل می‌دهد و ذرات آن به توسط قیر به هم چسبیده‌اند. بتن آسفالتی جسم همگن و توپری است که خود بار می‌برد، مقاومت برشی نسبتا زیاد دارد، در برابر عوامل جوی و چرخ وسایل نقلیه پایداری می‌کند و نیاز به تعمیر همیشگی ندارد.

به عبارت دیگر بتنی است که در آن ، به جای دوغاب سیمان ، قیر بکار رفته است و برای پر کردن هر چه بیشتر فضاهای خالی آن از گرد سنگ استفاده شده است. بتن آسفالتی را به روش گرم و معمولا در ماشینهای خودکار ساخته و مخلوط می‌کنند و سپس در سطح راه پخش نموده و می‌کوبند. آسفالت را تا ۴ یا ۵ سانتیمتر در یک قشر و کلفت تر از آن را در بیش از یک قشر می‌سازند.
ویژگیهای آسفالت در قسمتهای مختلف راه
معمولا قشرها از رویه و آستر تشکیل می‌شود. لایه رویی که تحت تاثیر عوامل جوی و چرخ وسایل نقلیه است، باید از جنس ممتاز ساخته شود. یکی از وظایف اصلی لایه زیرین که در روی پی (زیرسازی) راه قرار می‌گیرد و ممکن است خود از یک یا چند لایه درست شده باشد، انتقال بار از رویه به زیرسازی راه است. قشر آستر معمولا با دانه بندی درشت تر و قیر کمتر و قشر رویه با دانه بندی ریزتر و قیر بیشتر ساخته می شود.

در زمان تهیه آسفالت ، علاوه بر نوع مصرفی که خواهد داشت به حمل مصرف آن توجه می‌شود. از آن جمله است: آفتابی یا سایه بودن محل ، روباز بودن یا قرار گرفتن درون تونل ، خشکی و نمناکی محل کار ، تغییرات دمایی که باید تحمل کند، فصل ساختن راه و مانند آن.
انواع مصالح سنگی آسفالت
مصالح سنگی درشت
شامل ذرات درشت تر از الک شماره ۸ (یا ۱۰) است. این مصالح که معمولا از شن طبیعی و سنگ یا قلوه سنگ شکسته است، باید عاری از مواد پوشاننده سطح دانه‌ها (مانند لای یا رس) یا هر نوع ماده مضر دیگر که مانع چسبیدن قیر به ذرات می‌شود ذرات سست و کلوخه‌های گلی و سنگهای تجزیه شده باشد. ساییدگی این مصالح در ۵۰۰ دور چرخش ماشین لوس آنجلس نباید از ۴۰ برای آستر و از ۳۰ برای رویه تجاوز کند. همچنین باید لااقل ۶۰ درصد وزنی دانه‌های درشت ، حداقل در دو چشمه شکسته باشند. مقاومت اینگونه مصالح در مقابل عوامل جوی پس از ۵ چرخه آزمایش با سولفات سدیم نباید از ۸ درصد بیشتر باشد.

مصالح سنگی ریز
به مصالحی اطلاق می‌گردد که از الک شماره ۸ می‌گذرند، ولی روی الک شماره ۲۰۰ باقی می‌مانند. این مصالح از شکستن سنگ یا شن یا از ماسه طبیعی یا مخلوطی از آنها بدست می‌آیند. مصالح سنگی ریز ، باید تمیز و سخت و بادوام و تا حد امکان گوشه‌دار و عاری از پوشش رسی ، لای یا هرگونه مواد مضر دیگر ، که مانع چسبیدن قیر به ذرات می‌گردد، باشند. علاوه بر آن باید عاری از کلوخه‌های رسی و دانه‌های سست سنگهای تجزیه شده باشند. مقاومت این مصالح در مقابل عوامل جوی پس از ۵ چرخه آزمایش با سولفات سدیم باید کمتر از ۸ درصد باشد (افت وزنی کمتر از ۸ درصد).