مقاله کلیات گیاه شناسی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله کلیات گیاه شناسی دارای ۸۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله کلیات گیاه شناسی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله کلیات گیاه شناسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله کلیات گیاه شناسی :

کلیات گیاه شناسی

گل ها هر چه نور بیشتر دریافت کنند ،سریع تر رشد می کنند

کلیات گیاه شناسی
انار یکی از میوه هایی است که از قدیم وجود داشته است حتی در کتب مقدس چندین بار نام آن ذکر شده است . هومر شاعر معروف یونان در کتاب خود ( اودیسه ) از آن نام برده است . معروف ایت که حضرت سلیمان باغ بزری پر از درخت های انار داشته که به ان عشق می ورزیده است .

درخت انار بومی ایران و مناطق مجاور آن است . کلمه انگلیسی Pomegranate از زبان یونانی مشتق شده که به معنی ( سیب با هسته های زیاد ) می باشد .
انار درخت کوچکی است که ارتفاع آن تا ۶ متر می رسد و در مناطق نیمه گرمسیری می روید . شاخه های آن کمی تیغدر و برگهای آن متقابل ، شفاف و ساده است .
گلهای انار درشت برنگ قرمز اناری ولی بی بو می باشد . میوه آن کروی با اندازه های مختلف دارای پوستی قرمز رنگ و یا زرد رنگ می باشد .

رویهمرفته در حدود بیست نوع مختلف انار در دنیا موجود است .
ترکیبات شیمیایی:
قسمت های مختلف درخت انار مخصوصا پوست ریشه و ساقه انار دارای مقدری در حدود ۲۰ درصد تانن و اسید پونی کوتانیک Punicotaniv acid می باشد . پوست درخت انار دارای الکالوئیدی بنام پله تیه رتین Pelletierin است .
در صد گرم دانه انار واد زیر موجود است .

انرژی ۳۸ کالری
آب ۸۲ گرم
پروتئین ۰/۴ گرم
چربی ۰/۳ گرم
مواد نشاسته ای ۱۰ گرم

کلسیم ۴ گرم
سدیم ۳ میلی گرم
پتاسیم ۲۶۰ میلی گرم
آهن ۰/۵ میلی گرم
ویتامین ب ۱ ۰/۲ میلی گرم
ویتامین ب ۲ ۰/۰۳ میلی گرم

ویتامین ب ۳ ۰/۰۲ میلی گرم
ویتامین ث ۴ میلی گرم
خواص داروئی:
خواص میوه انار

از نظر طب قدیم ایران میوه انار سرد ف تر و قابض است . آب انار سرد و تر و پوست انار سرد و خشک و بسیار قابض می باشد .
پوست ریشه درخت انار از بقیه قسمت های این درخت قابض تر است .
کلیه قسمت های درخت انار دارای تان می باشد که بسیار قابض است . برای مصارف دارویی از گل ، برگ ، پوست درخت ، پوست ریشه و دانه انار استفاده می شود .
۱)انار شیرین ادرار آور است .

۲)ملین مزاج است .
۳) آب انار شیرین برای بیماریهای مجاری ادرار مفید است .
۴)ترشح صفرا را زیاد می کند.
۵)آب انار اسهال را برطرف می کند.
۶)اگر آّب انار را با عسل مخلوط کرده و هر روز چند قطره در بینی بچکانید از رشد پولیپ در بینی جلوگیری می کنید .
۷) خون ساز است .
۸)خون را تصفیه می کند .

۱۰)برای سالمندان بهترین دارو برای تقویت کلیه است .
۱۱)آب انار خنک کننده است .
۱۲)رنگ صورت را شاداب می کند .
۱۳)صدا را باز کرده و گرفتگی صدا را برطرف می کند .

۱۴)برای وزن اضافه کردن انار بخورید .
۱۵)آب انار مقوی قلب و معده است .
خواص دیگر قسمت های درخت انار

۱ جوشانده پوست ریشه درخت انار کرم معده و روده را از بین می برد .
۲ جوشانده پوست درخت انار نیز اثر ضد کرم درد .
۳ برای برطرف کردن گلو درد و زخم گلو از جوشانده پوست انار و یا جوشانده برگهای انار استفاده کنند .
۴خانم هائیکه عادت ماهیانه شان منظم نیست می توانند از جوشانده برگهای انار استفاده کنند.
۵برگهای له شده انار را اگر روی پوست بگذارید خارش را از بین می برد .

۶برای برطرف کردن سوختگی پوست ، گلهای انار را له کرده و با روغن کنجد مخلوط کنید و این پماد را روی قسمت سوختگی بمالید .
۷ جوشانده پوست درخت و پوست ریشه درخت انار کرم کش است .
۸دم کرده گل انار اسهال مزمن را برطرف می کند .
۹دم کرده گلهای انار را بصورت غرغره برای از بین بردن زخمهای دهان بکار ببرید .

۱۰برای برطرف کردن دندان درد ، دم کرده ریشه درخت انار را در دهان مضمضه کنید .
۱۱انار ترش و شیرین (میخوش )ادرار را زیاد می کند .
۱۲ برای برطرف کردن بواسیر باید معقد را با جوشانده پوست انار شستشو داد .

مضرات :
کسانیکه سرد مزاج هستند نباید در خوردن انار افراط کنند . زیرا معده را سست کرده و ایجاد نفخ می کند . اینگونه افراد باید انار را با زنجبیل بخورند . جوشانده پوست درخت و پوست ریشه آن که برای رفع کرم بکار
می رود ممکن است ایجاد سرگیجه و استفراغ کند . بهر حال در خوردن جوشانده آن باید احتیاط کرد و این کار باید تحت نظر متخصص انجام گیرد .

اگر میخواهید گلدانهای سالم داشته باشید باید به چند نکته توجه کنید.اولین و مهمترین نکته این هست که گلهای آپاتمانی بطور طبیعی از روز اول که در داخل آپارتمان و در داخل خانه که وجود ندارند.

دوم اینکه ایجاد شرایط مناسب در داخل خانه برای گلهای متفاوت متفاوت هست و فراهم کردن این شرایط هم بسختی امکان پذیر هست.پس در نتیجه اغلب گلهای آپارتمانی( تاکید میکنم اغلب نه همه) پس از مدتی بسته بشرایط از چند روز تا چند ماه یا بیشتر و کمتر خراب میشوند و این طبیعی هست. اگر غیر از این باشه پس ما باغبون ها از کجا نون بخوریم!!!!!؟

اگر علاقمند هستید که گلهای سالمتری داشته باشید و مدت بیشتری از گیاهان آپارتمانیتون در منزل لذت ببرین ; من چند تا نکته کاربردی عمومی برای نگهداری از گلدانها بلد هستم که اگر دوست داشته باشید در پستهای بعدی خدمتتون میگم.ولی برای جلوگیری از کسل کننده شدن هر بار یک کم میگم.
سالهای متمادی مارانتا برای نگهداری در آپارتمان مناسب نمی دانستند ولی اکنون به خوبی با محیط سازگار شده است،خانواده آن “مارانتاسه” و بومی آفریقا ست،برگها منقوش و گرد است،رگبرگ اصلی به رنگ روشن در آمده و هاله ای رنگین بخش مرکزی را از سایر قسمتها متمایز می سازد،رگبرگها کاملا نمایان و منظره دلفریبی به برگ میدهند،گیاهی مناسب برای کاشت گروهی است و مقایسه جالبی در رنگ بو جود می آورد،در سبد آویزان رواج فراوان دارد.

نیازها
نور:نور غیر مستقیم بهترین شرایط نوری برای این گیاه زیبا است،در تابستان سایه را ترجیح میدهد وی در زمستان تمایل به زندگی در نور بیشتری دارد،از اشعه مستقیم آفتاب بخصوص در ظهر تابستان و از پشت شیشه بیزار است.
دما:در صورتی که اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک خشک شود تا درجه حرارت ۱۰درجه سانتی گراد مقاومت می نماید ولی بهترین در جه حرارت حدود ۱۶در جه سانتی گراد ،در درجات نزدیک به ۳۰درجه احتیاج به غبار پاشی دارد.

آبیاری:در هر حال خاک را مرطوب نگه دارید به جز هنگامی که درجه حرارت پایین تر از ۱۰درجه است.آبیاری ۲-۳بار در هفته در تابستان و یک بار در زمستان و هر ۱۰روز یکبار در درجات نزدیک به ۱۰درجه سانتی گراد آبیاری پیشنهادی این گیاه دوست داشتنی است.

رطوبت:غبار پاشی روزانه در تابستان و هفتگی در زمستان جهت تامین رطوبت پیشنهاد میگردد،کاشت گروهی و همراه با گیاهان دیگر در یک گلدان روش جالب در تامین نیاز رطوبتی است ،افزودن آب به زیر گلدان همراه با سنگ ریزه یکی دیگر از راههایتهیه رطوبت پایدار است.
تغذیه:تغذیه با کودهای مایع و یا جامد محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور و هر دو هفته یکبار با نصف میزان پیشنهادی از طرف فروشنده یا سازنده در رشد گیاه تاثیر مثبت دارد.
خاک مناسب:خاک باید کاملا سبک باشد،کمپوست بهترین خاک برای این گیاه است.
تعویض گلدان:با شروع رشد در بهار گلدان را با یک درجه بزرگتر تعویض نمایید،مواظب باشید خاک را زیاده از اندازه فشار ندهید و آن را متراکم ننمایید،در کاشت گروهی و همراه با گیاهان دیگر به تعویض خاک سطحی با خاک نو و غنی اکتفا نمایید.

تمیز نمودن برگها:غبار پاشی برگهای گیاه را تمیز مینماید،در صورت نیاز از پارچه و اسفنج مرطوب نیز میتوانید استفاده نمایید،از مواد براق کننده به هیچ عنوان استفاده نفرمایید.
تکثیر:با تقسیم ساقه های زیر زمینی در بهار میتوان مارانتا را افزایش داد.
نگهداری گیاهان گروه مارانتا مشکل تر از گیاهان کم توقع تر و معمولی خشن است، با نگهداری صحیح آن سلیقه خود را به دیگران یاد آوری نمایید
سنبل گیاهی است که از زمانهای قدیم کاشتن آن متداول بوده است

این گیاه از خانواده سوسنیها و پیازی ، به بلندی ۱۵ تا۲۰ سانتیمتر و گل های زودرس آن بشکل خوشه انتهای ساقه گوشتی معمولا از نیمه اسفند تا فروردین باز میشود و به رنگهای سفید ، قرمز ، آبی ، بنفش ، صورتی و زرد و غیره است .
این گیاه را در آپارتمان می توان درون پیت ، ماسه و یا آب پرورش داد .
برای نگهداری آن در آب به گلدانهای مخصوصی نیاز دارد که دارای دهانه ای گشاد و گلوگاهی باریک باشند ، بقسمی که آب ریشه ها را فرا گرفته و مماس با انتهای پیاز گل باشد.
سنبل ، در تاریکی مطلق ریشه تولید میکند .

بنابراین بهتر است بدین منظور پیاز را در قفسه آشپزخانه گذارده و حرارتی معادل ۹ – ۱۱ درجه سانتیگراد برای آن فراهم نمود .
پیازهائیکه در شن خوابانده شده اند را لازم است با گلدان در نقطه ای از باغچه که از خطر یخبندان محفوظ باشد دفن نمود.
برای اینکه بیرون آوردن گلدان از خاک در زمستان آسان شود می توان قبلا پوششی اطراف گلدان قرار داد .
زمانی سنبل را به روشنائی آورید که جوانه ها آنقدر برجسته شده باشند که بشود آنها را با دست لمس کرد .

هیچگاه گیاه را در مکانی که خیلی گرم باشد قرار ندهید .
هرچه می توانید بر روی برگها آب بپاشید تا شادابی خود را حفظ کنند .
برای نگهداری سنبل در منزل پیازهای پرورش یافته مخصوص مورد نیاز است که معمولا پس از یکبار گل دادن غیر قابل استفاده میشوند مگر اینکه در خاک مناسبی رشد کرده باشند که در این صورت هم ممکن است پیازچه ها دوسال طول بکشد تا گل بدهند .
در کشور هلند مخصوصا نواحی هارلم مزارع بزرگی از سنبل و لاله کاشته می شود، برتری ای که این کشور بر سایر کشورها دارد و گلهای سنبل آنجا در عالم معروف شده بواسطه وجود سه عامل اصلی :

مواظبت ، دقت و منطقه مساعد از نظر جوی و زمین حاصلخیز آنست که چنین عوامل مساعدی کمتر در یک جا جمع میشود .
بخصوص در ایران که هوای خشک و آفتاب سوزان و روشنائی زیاد آن چندان مساعد برای پرورش سنبل بشکل سنبل هلند نیست .
در هلند تقریبا پنج هزار هکتار زمین که پنجاه میلیون متر مربع میشود برای کاشتن سنبل و لاله تخصیص داده شده که منظره زیبا و فریبنده آن همه ساله عده زیادی را برای تماشا به آن کشور میکشاند .

این زمینها اصولا از شنهای نرم کنار دریا که مملو از نرمه صدفهای دریائی است تشکیل شده و بدست گلکاران مقدار کود گاو یا تورب پوسیده با آن مخلوط میشود .
زیرا بهترین خاک برای پرورش سنبل باید مخلوطی از دو سوم شن و یک سوم مواد پوسیده مغذی باشد .
چون سطح این مزارع پست تر تز دریاست همیشه چند دسیمتر زیر زمین آب وجود دارد که در نتیجه خاک مزارع را مرطوب نگه میدارد .
با این ترتیب حتی تابستان هم مزارع سنبل هلند احتیاجی به آبیاری ندارد .

تمام این مزارع را به قطعات مربع مستطیل تقسیم کرده ، اطراف آنرا پرچین های تازه از نی کاشته و محصور ساخته اند تا سنبل ها و لاله ها از صدمه بادهای کنار دریا مصون بمانند .
با این ترتیب است که همه ساله میلیونها پیاز سنبل و لاله یا گل آنها از هلند به تمام نقاط جهان صادر میشود .
گیاه سنبل را اصولا به سه دسته تقسیم می کنند :

۱- سنبل هلندی H.Orientalis.
۲- سنبل ولایتی یا پاریسی H.O.Pronncialis.
۳- سنبل رومی H.O.Olbulus.
وجه تمایز سنبل هلندی با دو قسم دیگر ، پهنا و حجم خوشه گل آنست و دانه های گل روی خوشه کاملا چسبیده و نزدیک به یکدیگر میباشند .
سنبل هلندی دارای دو جور : پرپر و کم پر میباشد .

ولی خوشه گل کم پر قوی تر و بیشتر از جور پرپر برای تهیه گل پیش رس مستعد میباشد .
خوشه گل سنبل هلندی پرپر کوچک تر و دانه های گل آن هم ریزتراست .
سنبل ولایتی همان سنبل های ایرانی است که از قدیم در ایران برای ایام نوروز می کاشته اند و پیازهایآنرا غالبا از مازندران می آورند .
خوشه گل های آن تنبل و تنک که بین دانه های گل فاصله زیاد دارد گرچه این قسم سنبل به زیبائی سنبل هلندی نیست ولی چون پیازهای آن کاملا روستائی و سالیان متمادی در زمین باقی مانده خود بخود زیاد شده همه ساله بهار بوته های قوی و پر پشتی از آن بیرون آمده و گل ریزان میکند ، برای باغهای روستائی ، کنار چمن زارها ، گل بهاری مناسبی است .
رنگ گلهای این قسم که هم پرپر و هم کم پر است قفائی روشن یا سیر میباشد .
بوته سنبل رومی کوچک تر و خوشه گلش که از هر بوته بیشتر از یکی بیرون نمی آید خیلی کوچک و تنک ولی معطر و خوشبو است ، رنگ گلهایش سفید و زودتر از سنبل هلندی باز می شود .

روش کاشت و تکثیر :
گل سنبل را با کاشتن پیازهای کوچک که پس از یک عمل مختصر روی پیاز اصلی تولید میشود زیاد می کنند .
تعداد این پیازچه ها به نسبت جور آن کم و زیاد می باشد .
برای اینکه از یک پیاز سنبل بخواهند پیازهای کوچک گرفته آنرا زیاد کنند ، باید یک ماه قبل از موقع کاشتن ته پیاز را بشکل مخروط کوچکی با چاقو در آورده یا آنرا بشکل صلیب شکاف داده بگذارند جای برش خوب بخشکد . آنوقت آن پیاز را در عمق کمتری از پیازهای دیگر که برای گل آن می کارند بکارند .
پیازهای سنبل را به نسبت استفاده ای که از گلش میبرند بطرق مختلف میکارند .

چنانچه برای گل چیده و زیاد کردن آنها را در هوای آزاد روی زمین و برای تزئین اطاقها و سالون در گلدان یا ظروف آب میکارند .
بهترین فصل برای کاشتن پیازهای سنبل در گلدان یا ظروف آب ماه آبان و آذر است .
اگر بخواهند زودتر از فروردین از گل سنبل استفاده کنند باید گلدانهای ۱۰ سانتیمتری را با خاک خیلی سبک و مملو از مواد پوسیده باین ترتیب : ۵ قسمت خاک رسی و شنی ۳ قسمت کود کاملا پوسیده و ۲ قسمت ماسه شسته پس از آنکه قبلا کف گلدان را برای زه کشی و رد شدن آّب زائد آن حاضر کرده باشند پر کرده بعد پیاز سنبل را بطوری در گلدان بگذارند که تمام پیاز در خاک باشد .

این گلدانها را پس از آب دادن در زمین فرو می کنند ، حرارت زمین سبب می شود که پس از یک تا یک ماه و نیم پیازها کاملا ریشه کرده و جوانه برگها نوک پیاز پدیدار شود ، آنوقت گلدانها را بیرون آورده زیر شاسی یا توی گلخانه معتدل میگذارند تا نمو کرده و گلهای آن باز شود .
به نسبت گرمای گلخانه گلها زودتر یا دیرتر شروع بباز شدن می کنند .

برای کاشتن پیاز سنبل در آب فقط گذاردن پیاز روی ظروف مملو از آب که در آن مقدار کمی خاکه ذغال ریخته باشند کافی نیست بلکه باید آنها را مواظبت کنند که قبل از بیرون آمدن برگهای گیاه پیازها کاملا ریشه های خود را در آب منتشر کرده باشند .
برای این کار بطوریکه قبلا گفته شد بهتر است روی هر پیاز کلاهک کاغذی گذاشته شود تا روشنائی کمتری به نوک پیازها برسد .
در نتیجه دیرتر سبزه آن نمو می کند .

ضمنا مواظبت نمایند همیشه آب ظرف به اندازه باشد که سطح آب مماس با ته پیاز بوده و فقط ریشه گیاه در آب بماند
برای کاشتن سنبل در هوای آزاد روی زمین نکته قابل توجه وجود خاک سالم و سبک است و اگر خاک زمین مساعد نباشد باید قبلا آنرا اصلاح کرده بعد ماه آبان و آذر پیازها را به عمق ۱۵ سانتیمتر و اگر در آن منطقه سرمای زمستان سخت و ممکن است در چنین عمقی رطوبت زیاد نفوذ کرده یخ بزند ، پیازها را عمیق تر بکارند
پس از آنکه گلهای سنبل تمام شد باید نیمی از برگهای آنرا بریده و ماه خرداد و تیر که برگ های باقیمانده زرد شده و خشکید پیازها را از زمین خارج کرده پس از آنکه چند روز در معرض هوا گذارده و رطوبت آنرا گرفتند آنها را در انبار یا اطاق خشک و تاریک برای کاشتن سال بعد نگهداری نمایند .
تکثیر :

زیاد کردن گل سنبل به روش جدا کردن پیازچه ها بترتیبی که در بالا اشاره شده انجام می گیرد
________________________________________
president.M
کاج مطبق (http://www.camelia.blogfa.com/post-12.aspx)
نام علمی Araucaric excelsa
گیاهی است سوزنی برگ زیبا و از خانواده آراکریاسه با شاخه های مطبق موطن اصلی جزیره نور فولک استرالیا رشد آن در محیط طبیعی زیاد و لی در آپارتمان به کندی رشد مینماید و حداکثر ۱۵۰ سانتیمتر میرسد . احتیاج شدیدی به اکسیژن فراوان دارد ودر جه حرارت بالا را تحمل نمیکند گیاهانی که از طریق کاشت بذر بدست آمده اند شاخه هایی بیمار و نامنظم تولید می نماید و بهتر است در در ازدیاد آن از قلمه های جوانه های انتهایی استفاده گردد
نیاز ها :
نور:در تابستان از تابش نور مستقیم آفتاب به آن جلو گیری کنید:اگر چه سایه را تحمل مینماید ولی نزدیک به پنجره با نور ملایم نگهداری کنید در بهار و تابستان هر هفته یکبار ۸۰ در جه آنرا بچرخانید در غیر این صورت گیاه بطرف نور خو شده و شکل طبیعی خور را از دست می دهد.
دما:حداقل درجه حرارت مطلوب در زمستان ۵ درجه سانتیگرادو حداکثر آ» در تابستان ۱۶ درجه سانتیگراد در صورت امکان بهتر است در تابستان بیرون از اتاقنگهداری شود.
آبیاری:در تابستان هفته ای دوبار و در زمستان هر هفت تا در روز یکبار آبیاری کافی است خاک را همیشه مرطوب نگهدارید.در صورت امکان از آب سبک بدون املاح(آب جوشیده) استفاده گردد.
رطوبت:هفتهای یکبار در زمستان و هفته ای دوبار در تابستان احتیاج به غبار پاشی با آبفشان دارد.
تغذیه:با شروع فصل رشد(بهار و تابستان)جهت تغذیه مصنوعی از کود محلول در آب استفاده کنید بعلت نیاز کم این گیاه به تغذیه مصنوعی نصف آن مقداری که رویبسته توصیه شده است کافی است.
خاک مناسب:خاک مورد نیاط این گیاه کمپوست سبک است.
تعویض گلدان :قبل از اینکه ارتفاع گیاه به یک متر برسد هر سال گلدان را بایک در جه بزرگتر تعویض نمایی پس از آن خاکهای سطح گلدان را با آرامی خارج و با خاک کمپوست نو تعویض نمایید.
تمیز نمودن برگها:غبار پاشی با آبفشان در این خصوص کافی است از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.
تکثیر:ریشه دار نمودن قلمه و کاشت بذر (پایه هیا بذری دارای طبقه های نامنظم هستند)
نکته عمومی
جهت جلوگیری از عبور نور و رشد جلبک در اطراف زیشه گلدانهای تیره رنگ را انتخاب کنید.
رشد کاج مطبق بسیبر کند و هر سال یک طبقه و یا حداکثر دو طبقه بر طبقات خود می افزاید زیبایی این گیاه در داشتن بزگهای سوزنی شفافدر طبقات و محیط جانبی تنه اصلی است برای این منظور سعی کنید از دستمالی کردن برگهای سوزنی و استفاده است مواد براق کننده جلوگیری و با آب فشان رطوبت گیاه را تامین نمایید
عوارض و در مان
۱شاخه های باریک و علفی هستند:تغذیه مصنوعی تجویز می گرددمیزانمواد غذایی را دو برابر کنید.
۲برگهی سوزنی زرد و قهوه ای شده و می ریزند:هوا گرم و خشک است گلدان را به محل خنک تر با اکسیژن فراوان منتقل کنید آبیاری و آبفشانی را فراموش نفرمایید.
۳حشرات ریز سبز رنگ روی برگهای سوزنی ظاهر و برگها چسبناک شده اند:هر ۱۴ روز یکبار با یک سم حشره کش نفوذی طبق دستور سمپاشی نمایید تا علایم بر طرف گردند.