مقاله ایجاد مصونیت بر علیه اکینوکوکوس گرانولوسوس با آنتی ژ چند اپیتوپی تحریک کننده سلول های T در مدل موش

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله ایجاد مصونیت بر علیه اکینوکوکوس گرانولوسوس با آنتی ژ چند اپیتوپی تحریک کننده سلول های T در مدل موش دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ایجاد مصونیت بر علیه اکینوکوکوس گرانولوسوس با آنتی ژ چند اپیتوپی تحریک کننده سلول های T در مدل موش  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ایجاد مصونیت بر علیه اکینوکوکوس گرانولوسوس با آنتی ژ چند اپیتوپی تحریک کننده سلول های T در مدل موش،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ایجاد مصونیت بر علیه اکینوکوکوس گرانولوسوس با آنتی ژ چند اپیتوپی تحریک کننده سلول های T در مدل موش :

تعداد صفحات:۶

چکیده:

تحقیق فوق بمنظور شناسائی اپیتوپ های غالب تحریک کننده سیستم ایمنی اختصاصی سلول های T و بواسطه آن طراحی کاست ژنی وابسته به پنج پروتئین اکینوکوکوس گرانولوسوس انجام گرفت. اپیتوپ های اختصاصی سلول های T با نرم افزارهای مختلف مانند Properd و IEDB با تهترین قدرت اتصال به مولکول های MHC پشی بینی شدند. و پس از سنتز ژن قطعه مورد نظر به داخل وکتور بیانی +pET41a کلون شد. پروتئین کایمریک در سلول E.Coli بیان شد. بیان با وسترن بلاتینگ تأئید شد. پروتئین نوترکیب با روش افینیتی خالص سازی. آنتی ژن خالص شده به موش های C57BL/6 بصورت زیرجلدی همراه با اجووانت کامل و ناقص فرونت تزریق شد (پنجاه میکروگرم سه تزریق با فاصله ۱۴ روز). سلول های splenocyte طحال به مدت ۷۲ ساعت در محیط DMEM در ح ضور آنتی ژن کشت داده شد. نتایج نشان داد میزان اختصاصی IFN- بسیار بالا حدودا۱۲/۸ نانوگرم در هر میلی لیتر محیط کشت می باشد که نشان دهنده این مطلب است که پروتئین کایمریک چند اپیتوپی بسیار عالی سیستم ایمنی سلولی را تحریک کرده است. از طرفی دیگر افزایشی در میزان IL4, IL10 در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نشد. گروهی دیگری از موش های BalbC که با دوآنتی ژن چند اپیتوپی ایمن شده بودند به همراه گروه شاهد بصورت داخل صفاقی با تعداد پانصد پروتواسکولکس زنده چالنج شدند که بعد از سه ماه بافت های داخلی از لحاظ وجود یا عدم وجود کیست مورد بررسی قرار گرفت. مشاهدات ماکروسکوپی چالنج نشان داد که آنتی ژن کایمریک در موش توانست ۹۴-۱۰۰% مصونیت ایجاد کند.