مقاله در مورد هوش مصنوعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد هوش مصنوعی دارای ۳۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد هوش مصنوعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد هوش مصنوعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد هوش مصنوعی :

هوش مصنوعی

۱- معرفی :
برنامه های هوشمند مشتمل بر ۹۹% علم کامپیوتری و ۱% هوش مصنوعی است . هوش مصنوعی با بیش از ۴۰ سال سابقه مورد بحث و انتقادات زیادی قرار گرفته است. شاید بتوان گفت که مشکلترین و سخت ترین نوع بحث این باشد که ‌هوش مصنوعی نتوانسته است به وعده های خود عمل .
عموما یک برنامه هوش به عنوان یک سیستم مستقل تصمیم گیرنده محسوب می شود که در محیط آن عمل قرار میگیرد.

۲- سیستم های عامل :
منظور از سیستم عامل این است که از یک عامل به صورت انتزاعی استفاده شده است .
و سیستم های عامل ممکن است شامل یک کاربر باشد. منظور از سیستم عامل سیستمی است که ، شامل موارد زیر باشد:
استقلال داخلی (AUTONAMY) :
سیستم های عامل برخی از برنامه ها را خلاصه میکنند و درباره چگونگی وضعیت بدون دخالت بشر یا سایرین تصمیم گیری می کنند.

فعالیت (Reactivity) :
عامل ها در یک محیط واقع شده اند و قادر هستند به تغییراتی که در آن رخ می دهد پاسخ دهند.
فعالیت حرفه ای : ( Pro- activeness)
سیستم های عامل به آسانی در پاسخ به محیطشان عکس العمل نشان نمی دهند . آنها قادر هستند که با حرکت اولیه رفتار هدف گرایی را ارایه دهند.

توانایی اجتماعی : ( Social abitity)
سیستم های عامل با دیگر عامل ها ( برنامه و شاید انسانها) از طریق نوع زبان ارتباطی ،‌در ارتباط هستند و به عنوان نمونه آنها قادر هستند تا در فعالیت های اجتماعی (مثل حل مسئله یا مذاکره) جهت رسیدن به اهدافشان به کارگرفته نشوند. همچنین از سیستم انتظار داریم که زبانهای برنامه نویسی سطح پایین را به صورت کورکورانه اجرا کند. بدین ترتیب هنگام وقوع شرایط غیر قابل پیش بینی از سیستم انتظار داریم که متعاقبا و سر موقع به وضعیت جدید پاسخ مناسبی دهد.
۱-۲ ) سیستم های عامل به عنوان سیتم های منطقی یک مشکل مشهود این است که چگونه به شرح سیستم هایی که توانایی رفتار منطقی دارند بپردازیم . یکی از موفقیت آمیز ترین روش های

برای رفع این مشکل در نظر گرفتن سیستم های عامل به عنوان سیستم های ارادی است که عملکردشان با اصطلاحات رفتاری از قبیل عقیده میل و قصد می تواند پیش بینی و توضیح داده شود . این حالت ارادی از آنجائیکه رفتار یک سیستم پیچیده از طریق صفات حالت از قبیل اعتقاد و امیال درک می شود را در ابراز انتزاعی می گویند . حال بیشتر علم کامپیوتر به تحقیق درباره مکانیزم های انتزاعی گرایش دارد تا آنجائیکه به برنامه نویسان اجازه می دهد تا با آرامش کامل به کنترل پیچیدگیها بپردازد .

AOP می تواند به عنوان یک برنامه نویسی بعد از اخبار در نظر گرفته شود . در برنامه نویسی توابع گفتن این که یک سیستم چه باید انجام دهد مشمول این است که با نوشتن یک الگوریتم دقیق دقیقا گفته شود چگونه باید این کار را انجام دهد. در AOP ، مثل برنامه ریزی اخباری عقیده بر این است که اهداف را بیان کرده و اجازه دهیم تا مکانیزم کنترل داخلی چگونگی کسب نتیجه را محاسبه کند. در این مورد بهر حال مکانیزم کنترل مدل هایی از برنامه های منطقی را پیاده سازی می کند .
خوشبختانه این مدل کامپیوتری با فهم اولیه عقاید و امیال ما مطابقت دارد .
۳- ویژگی ها :
فرایند توسعه نرم افزار با پرداختن به الزامات مشتری شروع می شود . وقتی این فرایندکامل است که عملکرد سیستم جدید تنظیم شود . سیستم های عامل اطلاعاتی درباره محیطشان دارند. این ما را به تقاضا راهنمایی می کند که چارچوب ویژگی های سیستم عامل بایدقادر به ارائه وضعیت محیط خودش و اطلاعاتی که ‌سیستم عامل درباره آن محیط دارد باشد . ارزش ارائه نظر درباره این

که چه خواصی ممکن است دارای این اطلاعات باشد وجود دارد . اولا اطلاعاتی که یک سیتم عامل دارد ممکن است اشتباه باشد . سنسورهای سیستم عامل ممکن است دارای نقص باشد . اطلاعات ممکن است به روز نباشد یا سیستم عامل ممکن است عمدا یا تصادفا اطلاعات غلطی را ارئه داده باشد . ثانیا اطلاعاتی را که یک سیستم عامل دارد مستقیما در دسترس دیگر سیستم

عامل ها نباشد . سیستم عامل ها اطلاعاتی را به اشتراک نگذارند و به ساختارهای اطلاعاتی شخص دیگری دسترسی نداشته باشند.ثالثا محیط ممکن است شامل سیستم عامل های دیگاطلاعاتی درباره دیگر عوامل باشدکه هر کدام اطلاعات مربوط به خود از محیط دارند .
سیستم های نرم افزاری به ۲ نوع تقسیم می شوند : فعالیتی و تابعی ( کنشی و واکنشی )
یک سیستم تابعی سیستمی است که ورودیها را گرفته بعداری محاسبات روی ورودیها انجام م

ی دهد و در آخر خروجیها را ارائه می کند.
این قبیل سیستم ها می توانند به صورت تابع I O :F Ic که ورودی و o خروجی است نشان داده شوند. مثال کلاسیک این نوع سیستم کامپایلر یا مترجم برنامه می باشد.
به طور کلی برنامه های تابعی برای بیان طراحی وپیاده سازی از سیستم های واکنشی راکتیو (Reactive) ساده تر هستند.
از آنجائیکه سیستم های تابعی پایان می یابند استفاده از قالب های پیش شرط و پس شرط برای استدلال آنها ممکن می باشد. بر عکس سیستم راکتیو خاتمه نمی یابد اما با محیط پیرامونش بر هم واکنش مداوم دارد. بنابر این استفاده از قالب های پس شرط و پیش شرط از قبیل منطق Hoare برای استدلال آنها ممکن نمی باشد در عوض سیستم های Reantive باید بر اساس رفتار مداوم آنها مشخص و تعیین شوند.
شاخص سوم های سیستم های عاملی که به بحث درباره آن پرداختیم قابلیت توانایی اجتماعی می باشد که به منظور ما از آن این می باشد که سیستم های عامل قادر به ارائه رفتار هدف گرایی هستند در آخر سیستم های عامل باید قادر به عمل باشند. به طور نمونه سیستم های کنترل کامل روی محیطشان را ندارند اما عموما قادر به تاثیر گذاری بر روی محیطشان از طریق انجام یک سری اعمال هستند و ممکن است کنترل های مطمئنی روی قسمت هایی از آن داشته باشند . خلاصه این که بسته های نرم افزاری سیستم عامل باید قادر به کنترل حداقل شاخص هایی زیر از یک سیستم عامل باشد .
عقایدی که برنامه هایی دارند.
سیستم های عاملی که بر هم کنش مداومی با محیطشان دارند.

اهدافی را که سعی بر اکتساب آنها دارند.
اقداماتی که سیستم های عامل انجام می دهند واثرات این سیستم های عامل دارند.
یک مدل منطقی موقت قادر به تعیین این شاخص های سیستم می باشد . یک بسته نرم افزاری سیستم عامل با مدل موقتی شامل موارد زیر می باشد :
حرف ربط منطقی برای نشان دادن عقاید سیستم عامل
حروف ربط منطقی برای نشان دادن پویایی سیستم و رفتار مداوم آن

حروف ربط منطقی برای نشان دادن کنش ها ( مثل امیال ، مقاصد و اجبارها )
تعدادی دستگاه برای نشان دادن عملیاتی که سیستم های عامل انجام می دهند.
شاخص های اطلاعاتی : دانش ،‌عقیده ،‌نقطه نظرات اطلاعاتی مشترک
شاخص های موقتی : خطی در مقابل شاخه ای متراکم در مقابل جدا از هم ، مرجع مستقیم در مقابل اپراتورهای جدی نقطه ای در مقابل فاصله ای .
شاخص های تابعی:
میل ،‌قصد ، اجبار ،‌انتخاب ، نقطه نظرات جمعی
اعمال:
نمایش مستقیم ، ارائه مجازی ( ضمنی )
با ارائه این الزامات ابعاد زیاد زیر دیگری وجود دارد که بسته نرم افزاری سیستم های عامل می تواند تفاوت داشته باشد که برخی از این ابعاد در بالا ذکر شد . به هیچ وجه توافق نظری روی خواص مورد نیاز چیزی را که ما به آن تئوری سیستم های عامل می گوئیم وجود ندارد.
به عنوان مثال دو تا از معروفترین تئوری های عامل تئوری نظری cohen- levesque مدل عقیده ، میل و نظر Rao- Georgeff می باشد . مدل cohen- levesque که اصلی ترین است در طرز فکر دارد :
عقاید و اهداف دیگر طرز فکرها از این ساخته شده اند در مقابل Rao- Georgeff از قصد به علاوه عقاید و اهداف به عنوان اصلی ترین ها یاد می کند. همچنین cohen- levesque از مدل موقت خطی اقتباس می کند، زمان شاخه ای شدن برای مدل Rao- Georgeff کم یا زیاد ضروری نمی باشد . در نتیجه هر دو قالب اگر چه خیلی بهم نزدیکند ولی ناسازگارند .

زبانهای اختصاصی سیستم های عامل به مراتب پیچیده تر از زبانهای modal
و موقتی هستند که در علم کامپیوتر معمولی می باشند . در واقع آنها منطق های موقتی هستند که توسط گروهی از حروف ربط اضافی و مدال وضعیت ذهنی یک عامل اشباع شده اند . هنگامی که اجزا موقتی این منطق ها می خواهد تا حدی استاندارد باشد علم معنای حروف ربط مدال مدون اضافی در منطق مدال نظرات گوناتگونی می دهد . بنابر این برای مثال به اطلاعات داده

شده به سیستم عامل عقاید یک سیستم عامل در بعضی مواقع توسط یک سری وضعیت های گوناگون طبقه بندی می شود که هر کدام از آنها یک امکان را شناسایی می کنند که دنیا چگونه می توانند باشد . باز هم بدین ترتیب امیال عامل در بعضی موقعیت ها توسط یک سری وضعیت هایی که با امیال سیستم سازگار می باشد طبقه بندی می شود . مفاهیم نیز زیر بهمین صورت نشان داده می شوند مزایای زیادی برای مدل های ممکن جهانی وجود دارد و مکانیزم های بکار گرفته شده بسیار زیبا و ظریف است . به هر حال تعدادی اشکال جدی به معنای دنیاهای ممکن می باشد .
اولا : این معنا اشاره دارد به این که عوامل از لحاظ منطقی استدلال کننده های کاملی هستند و آنها منابع نامحدودی برای استدلال در دسترس دارند. هیچ برنامه واقعی مصنوعی یا غیره این خصوصیات را ندارند .
ثانیا : معانی دنیاهای ممکن عموما بی اساس است بدین معنی که هیچ ارتباط دقیقی بین روابط انتزاعی که برای طبقه بندی وضعیت برنامه ها استفاده می شود و هر مدل محاسبه ای دقیق وجود ندارد .

۴- پیاده سازی :
خصوصیات ،‌پایان داستان توسعه نرم افزاری نیست به محض ارائه خصوصیات ما باید یک سیستمی رات پیاده سازی کنیم که نسبت به خصوصاتش صحیح باشد . مسئله بعدی حرکت از خصوصیات انتزاعی به مدل محاسبه ای دقیق است حداقل سه امکان برای کسب این تغییر وجود دارد ۱- تصحیح دستی مشخصات به فرم قابل اجرا از طریق برخی از اصول ها ، اما فرایند تصحیح

سازی غیر رسمی ( چنانکه در توسعه اکثر نرم افزاری های کنونی این یک اصل است )
۲- اجرا و تحریک کردن خصوصیات انتزاعی به صورت مستقیم و تا حد ممکن
۳- ترجمه یا کامپایل خصوصیات به شکل محاسباتی دقیق با استفاده از تکنیک ترجمه اتوماتیک تا حد ممکن .
۲-۴ : اجرای ویژگی های برنامه به طور مستقیم : یکی از منابع عمده روش های تصحیح دستی این است که آنها امکان خطا را معرفی می کنند اگر هیچگونه دلیلی برای نشان دادن این که هر مرحله از تصحیح یک تصحیح واقعی است مشاهده شود سپس صحت فرایند پیاده سازی کمی بیشتر به فراست شرکت برنامه نویس بستگی دارد . واضح ایت که این وضعیت مطلوبی از امور در خواستی که صحت یک موضوع اساسی است می باشد . یک راه ممکن برای گیر انداختن این مشکل که به طور وسیعی در علم کامپیوتر شناسایی شده این است که از شر فرایند تصحیح سازی خلاص شده و همزمان ویژگیها را مستقیما اجرا کنیم .
یک راه مناسب جهت تفکر درباره اجرا این است که انگار برنامه در حال بازی در مقابل محیط است . خصوصیات هدف بازی را نشان می دهد .
برنامه باید هدف را رضایت بخش نگه دارد . هنگامی که محیط سعی می کند جلوی کاربرنامه را بگیرد بازی توسعه برنامه ومحیط بی نوبت برای ساخت یک محیط انجام می شود . اگر ویژگیها در مدل غلط باشند برنامه می بارد . در سیستم های اکتیو واقعی هیچ وقت بازی تمام نمی شود یک استراتژی موفق برای مدل سازی از ویژگی های برنامه در حضور ورودی اختیار از محیط یک الگورتیم اجرایی برای منطق است .

میتایم چند منظوره : یک زبان برنامه نویسی برای سیستم های چند عاملی است که بر اساس نظریه اجرای خطی مستقیم ویژگی های برنامه منطقی موقتی می باشد. یک سیستم میتاتیم چند منظوره شامل یک سری برنامه های اجرایی چند منظوره است که هر کدام از آنها با ارائه ویژگی های منطقی موقتی رفتاری که برنامه باید ارایه دهد برنامه ریزی می شود .
تکنیک های استنتاجی اتوماتیک متشابهی برای توسعه ساختار سیستم های چند منظوره از ویژگی های منطقی بکار گرفته شده است .WolperوManna الگوریتیمی را که یک ویژگی منطب

ق خطی از قسمت هماهنگ یک سیستم چند منظوره را به عنوان ورودی گرفته و اسکلت یک برنامه cps که ویژگی ها را تشخیص می دهد به عنوان خروجی تولید می کند. تابعیت یک سیستم چند منظوره می تواند به دو دسته تقسیم شود : یک قسمت تابعی که محاسبات مورد نیاز در برنامه را انجام می دهد و یک قسمت هماهنگ کننده که از همکاری صحیح اجزای سیستم اطمینان حاصل می کند.
نظریه ماشین های جایگزین :
شناخته شده ترین مثال از این شیوه برای بسط برنامه الگوی نظریه ماشین های جایگزین KAELBLING andRosenchein است . در ااین شیوه برنامه شامل دو جز می باشد :
یک قسمت درکی که مسئول مشاهده محیط و به روز کردن وضعیت داخلی برنامه است
یک قسمت فعال که مسئول تصمیم گیری برای انجام کار مورد نظر بر اساس وضعیت داخلی برنامه است .
فرایند تصمیم گیری انجام کاری در شرایط محاسباتی که شامل هیچگونه استدلالی نمی باشد بسیار ساده است تکنیک های تصحیح ساختاراما غیر رسمی ، تکیه گاه اصلی مهندسی نرم افزار دنیا حقیقی هستند . دگر تکنیک های برنامه ای قرار باشد که در خارج جامعه آکادمیک مورد استفاده قرار بگیرد ،
نتیجه روش های ساختاری و غیر رسمی برای توسعه برنامه های ضروری خواهد بود . یک اسکان برای این قبیل تکنیک ها که توسط luch andDinverno دنبال شده است استفاده از یک تکنیک ویژه استاندارد و استفاده از روش های تصحیح سنتی ( توسعه متغیری) برای تبدیل ویژگی ها به یک پیاده سازی است این روش دارای این مزیت است که با تکنیک های بر اساس کاربر آ

شنایی بیشتری نسبت به تکنیک های جدیدتر دارد.
زمان اختصاصی برنامه که بر اساس میتاتیم چند منظوره می باشد دارای یک مدل محاسبه ای دقیق و الگوریتم اجرائی نسبتا ساده است . به طور کلی این مدهاها معنای محضی دارند بدین معنی که ساختارهای معنایی که از این منطق ها پشتیبانی می کنند هیچ ترجمه محاسبه ای دقیقی ندارد . در نتیجه واضح نییست که چگونه این قبیل زبانهای اختصاصی برنامه ممکن است اجرا شود . دیگر شکل محرز این است که تکنیک های اجرایی بر پایه اثبات فرضیه های محدود می شود. به هر حال پیچیدگی مسئله ای است که حتی در مورد گزاره ای نیز وجود دارد .
۵- تایید (verifcation) :
به محض این که یک سیستم دقیق را ما رشد می دهیم نیاز است که نشان دهیم که این سیستم در ارتباط با ویژگی های اصلی آن درست است این فرایند به عنوان تایید شناخته شده است و در صورت معرفی فرایند توسعه اهمیت آن بیشتر خواهد بود .
۱-۵ :روش های بدیهی :
تایید بدیهی مستلزم این است که ما برنامه دقیق مان را گرفته و از این برنامه یک تئوری منطق که رفتار برنامه را نشان می دهد اخذ کنیم .
به این برنامه تئوری یا فرضیه می گوئیم.
اگر تئوری برنامه در زبان منطقی مشابهی مانند ویژگی های اصلی بیان شود پس تایید به مسئله اثبات کاهش می یابد .
معارفه در زبان چند عاملی :
اصولا نظریه بر اساس استفاده از منطق اعتقادی موقت برای معارفه خصوصیات زبان های برنامه نویسی چند عامله بود.
با فرض این قبیل معارضه یک تئوری برنامه ای که خصوصیات سیستم را نشان می دهد می تواند به صورت سیستماتیک استنتاج شود.
یک منطق اعتقادی موقت به دو دلیل استفاده می شود :
اول این که یک جز موقتی مورد نیاز است زیرا ما نیاز به دستیابی رفتار مداوم سی

ستم چند عامله داریم .
به عنوان یک جز اعتقادی استفاده و محسوب می شود . زیرا برنامه هایی که ما می خواهیم تایید کنیم همه خودشان سیستم های هوش مصنوعی سمبولیک هستند . یک جز اعتقادی در منطق به ما اجازه صرف ترکیبهای سمبولیک موجود در هر برنامه را می دهد.