مقاله در مورد اهمیت ورزش کودکان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله در مورد اهمیت ورزش کودکان دارای ۴۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله در مورد اهمیت ورزش کودکان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله در مورد اهمیت ورزش کودکان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله در مورد اهمیت ورزش کودکان :

علاقه‌مند کردن کودکان به ورزش
کارشناسان می‌گویند شرکت کودکان در بازیهای گروهی به افزایش اعتماد به نفس، تقویت روحیه همکاری و سلامت عمومی آنها منجر می‌شود اما بعضی کودکان به ورزش و تحرک جسمی علاقه کمی دارند. بهترین راه حل برای این مسئله این است که والدین علت علاقه‌مند نبودن کودک خود را دریابند. باید در مرحله اول مستقیما با او صحبت کنید وبه او بفهمانید راه حلی برای این کار وجود دارد.

شناخت دلایل عدم تمایل کودکان به ورزش می‌تواند به شما کمک کند تا سریعتر به راه حل برسید.
بعضی از این دلایل به شرح زیر است:
عدم شکل‌گیری مهارتهای ضروری کودک: بسیاری از بازیها و ورزشها برای کودکان پیش از دبستان، مناسب سن آنها نیست. چون اغلب آنها از نظر توانایی فیزیکی، دامنه تمرکز و توان یادگیری قوانین بازی رشد کافی نکرده‌اند. به این ترتیب به دلیل ناکام ماندن درانجام بازی صحیح از سوی همسالان طرد و از فعالیت جسمی متنفر می‌شوند.
دراینگونه موارد والدین می‌توانند این بازیها را در منزل با کودک انجام بدهند و او را تشویق کنند. او فارغ از نگاه همسالان باتشویق شما به سرعت قواعد بازی را فرا می‌گیرد و در محیطی امن به بروز تواناییهای خود علاقه‌مند می‌شود. ادامه این کار به افزایش تمایل او به ورزش کردن منجر می‌شود.

برد و باخت
کودکان دبستانی که به ورزش کردن علاقه ندارند، اغلب از دیدن باخت همسالان خود در یک بازی عصبی و حتی شوکه می‌شوند.
آنها برد و باخت و تحمل باخت را بدترین جنبه ورزش و بازی می‌دانند و از آن تا جایی که بتوانند کناره می‌گیرند. دراین گونه مواقع والدین بهتر است به ثبت‌نام کودکانشان در کلاسهای ورزشی اقدام کنند.
ورزشهای غیررقابتی و انفرادی اولین گام است. دراین مورد می‌توان به شنا و ژی

مناستیک اشاره کرد.
به خاطر داشته باشید هرچه سن کودک بالاتر می‌رود، جنبه‌های رقابتی ورزش برای او اهمیت بیشتری پیدا می‌کند به شرط اینکه قبل از آن علاقه به ورزش در او ریشه دوانده باشد.
اغلب بچه‌ها تا سن ۱۱ و ۱۲ سالگی به ورزشهای رقابتی علاقه‌ نشان نمی‌دهند.

ترس از حضور در تیم ورزشی:

اگر کودک شما خجالتی است و یا اعتماد به نفس کافی ندارد، احتمالا به دلیل ترس از رقابت با همسالان وحضور در یک تیم، از فعالیت گروهی طفره می‌رود.
بسیاری از کودکان در این مرحله نسبت به واکنش مربیان، والدین و همسالان خود حساس هستند و احساس نگرانی می‌کنند. شما باید به کودک بفهمانید که نمی‌خواهید او ورزشکار حرفه‌ای شود بلکه هدف سرگرم شدن و حفظ سلامتی است.

انتخاب ورزش مناسب:
دلیل عدم تمایل کودکان اغلب انتخاب ورزش نامناسب توسط والدین است.
به او اصرار نکنید که به شنا، دو و یا دوچرخه‌سواری ادامه دهد.
بگذارید خود او پس از امتحان کردن چند ورزش، یکی را انتخاب کند.
اهمیت ورزش کودکان
کودکان کم سن
• کودکان زیر ۸ سال باید در بازی، کشف و یادگیری مهارتهایی که از طریق پرتاب کردن و گرفتن، ضربه زدن به توپ، بالا و پایین پریدن، دویدن و شنا کردن حاصل میشود، کاملا آزادانه رفتار کنند و این مهارتها را به شادی بخش ترین روش بیاموزند.
• واضح است که آموختن این موارد به آنها کمک میکند تا با اعتماد به نفس بیشتر وارد مرحله بعد شوند.
• والدین میتوانند نقش مهمی در بازی با کودکان ایفا کنند. به یاد داشته باشید که کودکان قبل از اینکه مفاهیم برد و باخت را بیاموزند، به تمرین فراوان احتیاج دارند.
۸ تا ۱۰ سال
• کودکان ۸ تا ۱۰ ساله، بسته به میزان رشد خود میتوانند در مسابقات سازمان یافته شرکت کنند. (مانند مسابقات داخلی در مدارس(
• آنها هنوز برای توسعه مهارتهای خود به کمک نیاز دارند و باید کنارآمدن با ناامیدی و شکست را بیاموزند.
• کودکانی که بیشتر اوقات بازنده هستند بیش از دیگران مستعد کنار گذاشتن ورزش هستند، والدین و اولیا مدرسه باید مراقب باشند که با فراهم آوردن زمینه مناسب-مثلا شرکت دادن این کودک در مسابقه ای که در آن بیشترین توانایی را دارد – موجبات برنده شدن و دلگرمی او را فراهم نمایند
• این سنین، بهترین زمان برای پرداختن به ورزشهای مختلف و انتخاب ورزش مورد علاقه از میان آنهاست.
۱۱ تا ۱۲ سال و بالاتر
• کودکان و نوجوانان میتوانند از رقابت در ورزش لذت ببرند و همچنان به آموختن م

هارتهای تازه بپردازند.
• بعضی از کودکان در این گروه سنی استعداد و علاقه خاصی به یک ورزش به خصوص نشان میدهند و میتوانند با داشتن مربی در این زمینه بسیار پیشرف نمایند.
• یک مهارت بسیار مهم در این سنین، آموختن رفتار صحیح در زمان بازی، بردن و باختن است.
• پرداختن به ورزش در این سنین میتواند شامل سفرهایی با تیم ورزشی و فرصتهایی برای رهبری گروه هم باشد.
• نکته مهم در اینجاست که نباید نوجوان را بیش از حدود آمادگی و توانایی جسمی روحی او به انجام کاری “وادار” کرد.

• نوجوانانی که به هر دلیل علاقه ای به شرکت در ورزشهای رقابتی تیمی ندارند میتوانند با راهنمایی مربیان و والدین خود به ورزشهایی چون اسکیت، سوارکاری، دوچرخه سواری و مانند اینها بپردازند.
امنیت در ورزش
• کودکان برای لذت بردن از بازیهای ورزشی باید با قوانین ایمنی آشنا شده و آنها را رعایت نمایند. بیشتر صدمات از عدم رعایت این قوانین ناشی میشوند.
• بعضی از ورزشها نیازمند استفاده از تجهیزات ایمنی خاصی هستند. از جمله کلاه ایمنی، مچ بند، زانو بند و مانند اینها. با کمک مربی او میتوانید این لوازم را تهیه کرده و فراموش نکنید که این تجهیزات باید نو و کاملا اندازه باشند.
• محوطه بازی کودک باید امن و دور از عوامل خطر آفرین باشد.
• گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش و خنک کردن آن پس از ورزش بسیار مهم بوده و در کاهش کوفتگی و درد عضلانی بسیار مفید هستند.
• کودکان کم سال نباید به ورزشهایی بپردازند که موجب اخلال در کار رشد استخوانها، عضلات و مفاصل آنها شده یا به این اندامها صدمه وارد کند. بهترین روش پرداختن به ورزشهای متنوعی است که ر روی یک اندام متمرکز نشده و طولانی هم نباشند. بدن سازی با وزنه قبل از سن بلوغ به هیچ وجه توصیه نمیشود و پس از آن هم باید همواره تحت نظر مربی انجام گیرد
• بهترین حالت در بازی و ورزش کودک زمانی است که او با همسالان یا کودکان هم قد و قواره خود باشد.
• از آنجایی که بدن کودکان نسبت به بزرگسالان بسیار سریعتر گرم و سرد میشود آنها نباید :
۱- به ورزشهایی بپردازند که بیش از ۳۰ دقیقه طول بکشد.
۲- در هوای بسیار گرم (بالای ۳۰ درجه سانتیگراد) به ورزش و بازی بپردازند.
۳- هنگام شنا به مدت طولانی در آب سرد باقی بمانند
• معمولا کودکان نمیدانند که چه زمانی به نوشیدن آب نیاز دارند و معمولا قبل از اینکه احساس تشنگی کنند به آب نیاز دارند. آنها باید قبل، بعد و در حین ورزش و بازی آب بنوشند.
• در هوای گرم کودکان به کرمهای ضد آفتاب و کلاه لبه دار نیاز دارند.
• آسیبهای روحی نیز نباید از نظر دور بماند. همواره مطمئن شوید که :
۱- کودک به انجام کاری که نمیتواند انجام دهد یا از انجام آن وحشت دارد، مجبور نشده باشد.
۲- برای اینکه کاری را درست انجام نداده یا خوب بازی نکرده است مقصر دانسته نشود و مورد انتقاد و تمسخر قرار نگیرد.
۳- هیچ کس از بین بازیکنان، مربی یا تماشاگران بر سرش فریاد نزند و و او را متهم نکند.
• آسیبهای ورزشی در مورد کودکان باید با دقت بسیار بیشتری درمان

شود تا موجب اخلال در رشد آنها نشده و یا به نوعی معلولیت یا ناتوانی تبدیل نشود.
تغذیه مناسب برای کودکان ورزشکار
تغذیه مناسب برای کودکان ورزشکار
تمام کودکان نیاز به تغذیه ای کامل و حاوی مواد مغذی دارند ولی اگر فرزند شما ورزش می کند نیاز به رژیم غذایی دقیق تری دارد. تغذیه کودک در هنگام ورزش مغایرتی با تغذیه کلی ندارد .
تغذیه مناسب برای کودکان ورزشکار
تمام کودکان نیاز به تغذیه ای کامل و حاوی مواد مغذی دارند ولی اگر فرزند شما ورزش می کند نیاز به رژیم غذایی دقیق تری دارد. تغذیه کودک در هنگام ورزش مغایرتی با تغذیه کلی ندارد ولی شامل غذاهای مفیدتر برای بدن می باشد.داشتن رژیم غذایی خاص برای کودکان توصیه نمی شود، مگر این که مربی کودک شما نیاز به کم کردن وزن کودک را عنوان نماید، در این صورت قبل از هر چیز با پزشک فرزند خود مشورت نمایید. پزشک می تواند وزن فرزند

شما را بررسی کند و یک برنامه رژیم غذایی مفید برای کم کردن یا افزایش وزن فرزند شما با توجه به سلامتی او ارائه دهد.
نیاز کودکان ورزشکار شما چیست؟
اگر فرزند شما تغذیه مناسبی داشته باشد، انرژی کافی را جهت فعالیتهای ورزشی دریافت می کند اما در ورزشهای که طولانی مدت تر هستند (۵/۱ تا ۲ ساعت) مانند شنا و ورزشهای دو و میدانی شما باید وسواس بیشتری در انتخاب غذا جهت بالا بردن انرژی کودک خود به خرج دهید. بیشتر مردم به اندازه نیاز بدنشان غذا مصرف می کنند ولی اگر میزان غذای فرزند شما افزایش یا کاهش قابل توجه پیدا کرد در این مورد با پزشک فرزندتان مشورت کنید.
از آنجا که غذاها دارای ترکیبات و مواد متفاوتی هستند، باید سعی نمایید که غذای کودکانتان دارای تنوع کافی از لحاظ ترکیبات مختلف باشد. بنابراین سعی کنید برنامه غذایی فرزندتان دارای موادی که ذکر می شود، باشد.

• ویتامین ها و مواد معدنی

کودک شما نیاز به انواع مختلفی از ویتامین ها و مواد معدنی دارد. میوه ها و سبزیجات دارای انواع مختلفی از ویتامین ها هستند. مرکبات مانند پرتقال، لیمو، نارنگی سرشار از ویتامین ث هستند. ویتامین ث در افزایش مقاومت بدن نسبت به بیماریها و شادابی کودک نقش بسزایی دارد. دانه های روغنی مانند بادام زمینی، فندق، گردو و بادام سرشار از ویتامین های A و E می باشند. همچنین هویج میزان بسیار زیادی ویتامین A دارد. ویتامین A و E باعث تقویت قوه بینایی می شود و در محافظت از پوست کودکان بسیار ارزشمند است. گوجه فرنگی، هلو، توت فرنگی دارای انواع ویتامین های گروه B هستند که باعث رشد و سلامتی کودک می شود.
کلسیم باعث استحکام استخوانها و دندانهای کودک می شود. با مصرف روزانه شیر، ماست، پنیر و سایر لبنیات نیاز روزانه کودک به کلسم برآورده شده و رشد استخوانها به خوبی صورت می گیرد. آهن یکی از اجزای اصلی گلبولهای قرمز خون می باشد که در نقل و انتقال اکسیژن در بافتها به خصوص ماهیچه ها نقش بسزایی دارد. بنابراین اگر میزان آهن رژیم غذایی کودک کم باشد کودک مبتلا به کم خونی شده و از لحاظ قوای بدنی دچار ضعف خواهد شد و در طول فعالیت ورزشی از توان کافی برخوردار نخواهد بود. بنابراین غذاهای حاوی آهن مانند گوشت قرمز، گوست سفید، اسفناج، عدس و تخم مرغ حتما باید در رژیم غذایی کودک گنجانده شود.
• پروتئین ها
پروتئین ها برای ساخت و ساز بافتهای مختلف بدن بخصوص ماهیچه های کودک شما نقش بسیار اساسی دارند. اما مصرف بسیار زیاد آن برای کودکان توصیه نمی شود زیرا اضافه آن می سوزد و باعث از بین رفتن کلسیم می شود. پروتئین ها در تخم مرغ، شیر، گوشت ماهی و ماکیان وجود دارد. همچنین حبوبات و سبزیجات نیز دارای پروتئین می باشند مانند لوبیا و سویا.
نکته قابل توجه این که کودکان و خردسالان بیشتر از بزرگسالان ج

هت تامین انرژی به پروتئین نیاز دارند. عموماً پسران به دلیل بافتهای عضلانی بیشتر، نسبت به دختران نیاز بیشتری به پروتئین دارند.
• مواد نشاسته ای
کربو هیدراتها انرژی لازم را برای بدن فراهم می کنند. در افراد بزرگسال در صورت نبودن کربوهیدراتها، بدن اقدام به سوزاندن بافتهای چربی می کند ولی در کودکان به دلیل کم بودن بافت چربی، کربوهیدراتها منیع اصلی تولید انرژی هستند اما این بدین م

عنی نیست که کودکان شما به میزان زیادی غذاهای حاوی کربوهیدراتها بخورند ولی پس از یک فعالیت طولانی، یک لیوان نوشیدنی شیرین و یا یک تکه کوچک شیرینی انرژی لازم رابه کودک باز می گرداند. از غذاهای حاوی کربو هیدرات می توان انواع نان، سیب زمینی، آب میوه های طبیعی و انواع کیک و شیرینی را نام برد.

• آب
نوشیدن آب و مایعات برای ورزشکاران بسیار مهم است.چرا که باعث می شود مواد حاصل از سوخت و ساز بدن در طی ورزش و همچنین حرارت تولید شده در بدن دفع و تعدیل شود. همچنین در طی ورزش حجم مایعات بدن در اثر تعریق کاهش می یابد که با مصرف آب تعادل مایعات در بدن مجدداً به حالت عادی باز می گردد.
در طی ورزش یا قبل از آن به ازای هر ۲۰ الی ۳۰ دقیقه فعالیت فیزیکی یک لیوان آب بنوشید. کودکان اغلب متوجه تشنگی خود نمی شوند. بنابراین به آنها توصیه کنید که آب بنوشند. همچنین نوشیدنیهای ورزشی زیادی موجود است که علاوه بر تامین آب و انرژی حاوی الکترولیتهای لازم مانند سدیم و پتاسیم می باشند.
– روز مسابقه

در روز مسابقه خیلی مهم است که فرزند شما خوب غذا بخورد ولی باید حداقل دو ساعت قبل از مسابقه باشد و این برنامه باید شامل مواد کم حجم ولی انرژی زا مانند کربوهیدراتها و مقداری پروتئین باشد. اما از مصرف چربی در رژیم کودک خودداری کنید زیرا به علت دیر هضم بودن چربیها، کودک احساس سنگینی می نماید. بعد از مسابقه کودک ما باید غذای کافی مصرف نماید تا به ساخت ماهیچه ها و ذخیره انرژی و آب در آنها کمک نماید.
حتماً در کیف کودک خود بطری آب را فراموش ننماید. در روز مسابقه بهتر است برنامه غذایی زیر را برای فرزند خود در نظر بگیرید. همراه صبحانه موز یا نارگیل، همراه با ناهار گوجه و هلو، همراه عصرانه میوه و ساندویچ مرغ و همراه شام کمی گوشت کباب شده و سبزیجات به او بدهید.

ورزشهای مناسب کودکان
ژیمناستیک ریتمیک (باله ) دختران

Rhythmic Gymnastics
ژیمناستیک ریتمیک یکی از زیباترین و پر ریزه کاری ترین ورزش

ها است، که ترکیب کاملی از علوم ورزش و زیبایی شناسی است و در میان ورزشهای مسابقات المپیک قرار دارد. این ورزش ترکیبی از تحرک و انعطاف پذیری ژیمناستیک، دانش تکنیکی باله و ریتم و برانگیختگی رقص مدرن است که حرکات موزون، گویا، مختصر و با متانت آن تقریبا” بی رقیب می باشد.

ژیمناستیک ریتمیک با حرکاتی به زیبایی و متانت باله اجرا میشود و در کل بسیاری از فرمهای قرارگیری و پرشها را از باله وام گرفته است. هنگامی که ژیمناستیک ریتمیک نظر فدراسیون بین المللی المپیک (FIG) را در قرن بیستم جلب کرد، علاقمندان آنرا ژیمناستیک مدرن نام گذاری کردند. اما با پی گیری تاریخ نسبتا مبهم آن، میتوان قدمت این ورزش را تا قرن گذشته دنبال کرد.
در سالهای ۱۸۰۰، ژیمناستیک ریتمیک به شکل ژیمناستیک

گروهی وجود داشته است و میتوان در آن نشانه هایی از طراحی رقص ابتدایی را پیدا کرد. پیشرفت این ورزش تا سالهای ۱۹۳۰ که در اولین دوره مسابقات ورزش تجربی در اروپای شرقی معرفی شد، بسیار کند بود. زمانی که FIG به این ورزش علاقمند شد، مدتها بود که حرکات پیچیده زمینی ژیمناستیک ریتمیک، توجه و علاقه تعداد زیادی از ژیمناستهای زن را جلب کرده بود.
در سال ۱۹۶۲ این ورزش توسط کمیته جهانی المپیک به عنوان یک رشته رسمی پذیرفته شد و یک سال بعد، مسئولان ورزش بوداپست یک برنامه سابقه جهانی برای این رشته برگزار کردند و در سال ۱۹۶۴ این مسابقات، بعنوان اولین دوره مسابقات جهانی قهرمانی ژیمناستیک ریتمیک، نام گذاری شد. لودمیلا ساوینکووا (Ludmila Savinkova) از شوروی اولین قهرمان جهان در این رشته است. این مسابقات در سری اول تنها شامل ۲۸ شرکت کننده از ده کشور اروپایی بود. این ارقام به سرعت افزایش پیدا کرد و این رشته در تمام جهان علاقمندان فراوانی پیدا کرد.
حرکات روبان

اولین حضور ورزشکاران ژیمناستیک ریتمیکدر مسابقات المپیک در سال ۱۹۸۴ بود و به سرعت توجه عموم را به خود جلب نمود و تماشاگران و دست اندرکاران به سرعت به امکانات آن پی بردند. این رشته که با کمک وسایل خاص انجام میشد یک رشته ورزشی مختص بانوان بود. دختران جوان و زنان در هر سنی میتوانستند به این ورزش بپردازند و آنرا به صورت تفریحی یا حرفه ای دنبال کنند. ژیمناستها همراه با موسیقی برنامه خود را در زمینی به وسعت ۱۳ متر مربع اجرا میکنند و از وسایلی چون طناب، حلقه، توپ و روبان استفاده میکنند.
ویژگیهای این ورزش و انواع وسایل انجام آن
هماهنگی : با آموختن مهارتهای اولیه ژیمناستیک ریتمیک، کودک به حس دقیقتری از تعادل، خودآگاهی و هماهنگی حرکات دست مییابد.

اعتماد به نفس : ژیمناستیک ریتمیک بر پایه آموزش تدریجی حرکات از ساده به پیچیده قرار دارد. هنگامی که کودک می آموزد حرکات پیچیده را انجام دهد، این پیشرفت به او اعتماد به نفسی میدهد که در تمام رفتارهای او موثر خواهد بود.
انضباط : کودک در حین آموزش یاد میگیرد که اگر کاری را با قانون و آداب خاصی انجام دهد، موفق خواهد شد و رسیدن به این برنامه به انضباط نیاز دارد. مفرح بودن این ورزش، خود بهترین مشوق برای ادامه دادن منظم آن خواهد بود.
خلاقیت : ژیمناستیک به کودکان امکان میدهد تا به روشهی خاص خودشان ابراز وجود کنند. قسمت مهمی از ژیمناستیک به کشف حرکات وفرمهای تازه اختصاص دارد. کودکان مدام به فکر تجربه حرکات جدید و رسیدن به شیوه های ابداعی برای انجام آنها هستند.
ابزارها در ژیمناستیک ریتمیک : رنگ ابزارهای ژیمناستیک ریتمیک مناسب با رنگ لباس ورزشکاران انتخاب میشود و از سال ۱۹۹۷ استفاده از رنگهای طلایی و نقره ای هم آزاد اعلام شده ست.
طناب : طناب از جنس کنف یا مواد مصنوعی ساخته شده است و اندازه آن متناسب با قد ورزشکار انتخاب میشود و دو سر آن گره زده شده است. فرمها و فیگورهای تکنیکی که با طناب اجرا میشود با یک یا دو دست اجرا میشود و طناب میتواند به حالتهای کشیده یا آزاد قرار بگیرد. طناب غالبا به شکل یک موجود مار مانند حمله کننده به نظر میرسد و به دور ژیمناست میپبچد. اما نرمی و انعطاف بدن ورزشکار با ظرافت از چنبره آن خارج میشود.
حلقه : حلقه از چوب یا پلاستیک ساخته میشود و محکم و غیر قابل انعطاف است. قطر داخلی آن بین ۸۰ تا ۹۰ سانتیمتر و وزنش حداقل ۳۰۰ گرم است. مقطع حلقه میتواند به اشکال مختلف باشد، از جمله دایره، مربع، لوزی و; حلقه، معرف یک فضا است و این فضا باید تا حد امکان توسط ژیمناست، که در درون آن حرکت میکند، به کار گرفته شود. به کار بردن حلقه باید همراه با تغییر مکان مداوم جای دست بر روی آن باشد و شکل حلقه اجرای حرکاتی چون غلطیدن، معلق و وارو زدن و حرکاتی چون طناب زدن را میطلبد. اصل مهم دراین حرکات، هماهنگی صحیح و دقیق حرکات است.
توپ : توپ از جنس پلاستیک ساخته میشود، قطر آن بین ۱۸ تا ۲۰ سانتیمتر بوده و حداقل ۴۰۰ گرم وزن دارد. توپ تنها ابزاری است که نباید محک

م گرفته شود. به این معنا که رابطه بین ابزار و بدن ورزشکار باید بسیار وابسته حس لامسه و حرکات نرم ومماس بدن باشد.توپ با هماهنگی کامل با بدن حرکت میکند. پرتابهای ناگهانی با کنترل زمان و گرفتن به وقع توپ، از عوامل ایجاد کننده هیجان برنامه هستند.

میل : میل ها از چوب یا پلاستیک ساخته میشون

د و طول آنها بین ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر و وزن هرکدام حداقل ۱۵۰ گرم است. میل از سه قسمت تشکیل شده است : </b>بدنه(قسمت پیازی شکل)، گردن( قسمت باریک) و سر( قسمت کروی کوچک). قطر قسمت سر نباید از ۳ سانتمتر بیشتر باشد. ژیمناست از میل ها برای انجام حرکات نامتقارن چون چرخاندن، پرتاب کردن و گر

فتن و تمام حرکات تردستانه ممکن استفاده و آنها را با فیگورهای ژیمناستیک ترکیب میکند. تمرین و اجرای برنامه با میل احتیاج به حس بسیار تقویت شده ریتم، زمان بندی، هماهنگی حواس و دقت فراوان دارد. کار با میل بیشتر برای ورزشکارانی که دست چپ و راستشان از قدرت یکسان برخوردار است (ذوالیمینین هستند) توصیه میشود.
دسته : دسته از چوب، پلاستیک یا فایبرگلس ساخته میشود. قطر آن حداکثر ۱ سانتیمتر و طول آن همراه با حلقه بین ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است.

روبان : روبان از پارچه ساتن یا هرنوع پارچه آهار نخورده و لغزان ساخته میشود. عرض آن بین ۴ تا ۶ سانتیمتر و طول آن حداقل ۶ متر است. این بخش باید یکسره باشد و قسمت انتهایی آن برای اتصال به حلقه دسته میتواند تا بخورد.یک لبه محکم کننده حداکثر ۵ سانتیمتری، میتواند داخل دو لایه سر آزاد روبان قرار بگیرد تا انجام حرکات را ساده تر کند. وزن آن حداقل ۳۵ گرم است. روبان ابزاری بلند و سبک است و میتوان آنرا به هرسو پرتاب نمود. حرکات زیبای آن با ساختن فرمها و اشکال در فضا به وجود می آید. پرواز آن در هوا اشکال و تصاویری از هر نوع ممکن و هر اندازه ای به وجود میآورد و میتواند تداعی کننده ریتم های مختلف موسیقی و حرکت ورزشکار باشد. حرکات حلزونی، ماری و پرتابها از جمله حرکات اصلی این بخش هستند.

شنا

شِنا، مهارت یا ورزش شناور ماندن و حرکت، درون آب است. در واقع شنا کردن به معنی حرکت انسان، حیوانات و یا هر مخلوقی بدون هر گونه کمک خارجی درون آب می باشد. آموختن شنا، علاوه بر تقویت جسم، در مواقع اضطراری و افتادن ناگهانی درون آب ،زندگی انسان را نجات خواهد داد .بسیاری از حیوانات، هنگام تولد و به طور غریزی، قادر به شنا کردن هستند ؛اما انسان باید شنا کردن را یاد بگیرد. یادگیرندگان شنا، تمرین های خود را اغلب در استخرهای کم عمق و کناره دریاها شروع می کنند. آنها ابتدا شناور ماندن روی آب و سپس حرکت های پا را می آموزند و در پایان حرکت های دست را نیز یاد خواهند گرفت. شناگران تازه کار باید چگونگی حرکت های هماهنگ دست با نفس کشیدن را تمرین کنند. شناگران، معمولاً یک یا چند شنا می آموزند.
این ورزش دارای انواع گوناگونی است، اما چهار نوع متداول آن عبارت‌اند از:شنای قورباغه
شنای پروانه
کرال پشت
کرال سینه
فواید ورزش شنا
ورزش شنا یکی از محبوب ترین ورزشها در بین اقشار مختلف مردم است. فردی که شنا می کند، نه تنها از این طریق احساس راحتی و نشاط می کند بلکه در اثر شنا کردن قابلیتهای جسمانی خود را از قبیل استقامت دستگاه گردش خون و تنفس، قدرت، سرعت و انعطاف پذیری مفاصل شانه و مچ پا افزایش می دهد. ورزش شنا ورزشی است که از سن نوزادی تا سن کهنسالی میتوان آنرا انجام داد و به طور کلی ورزشی است که هیجان و اضطراب را کاهش داده، عضلات را قوی و محکم کرده و بدن را نرم و انعطاف پذیر می سازد و باعث می شود که فرد انرژیی بیشتری برای انجام کارهای روزانه خود کسب کند.

تغییرات فیزیولوژیکی که در اثر تمرینات استقامتی شنا در بدن بوجود می آید.
تمرینات استقامتی به معنی شنای مداوم در مسافتهای طولانی مثل شنای ۴۰۰ متر، ۶۰۰ متر،۸۰۰ متر،۱۴۰۰ متر و یا حتی مسافتهای بیشتر می باشد. یکی از امتیازهای این نوع تمرین این است که احتیاج بدن را به دستگاه انتقال اکسیژن افزایش می دهد و در نتیجه سبب تغییرات زیر در بدن می شود.