مقاله سطح دانش و پذیرش کشاورزان از مسائل زیس تمحیطی مرتبط با کشاورزی پایدار در شهرستان تبریز

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله سطح دانش و پذیرش کشاورزان از مسائل زیس تمحیطی مرتبط با کشاورزی پایدار در شهرستان تبریز دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله سطح دانش و پذیرش کشاورزان از مسائل زیس تمحیطی مرتبط با کشاورزی پایدار در شهرستان تبریز  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله سطح دانش و پذیرش کشاورزان از مسائل زیس تمحیطی مرتبط با کشاورزی پایدار در شهرستان تبریز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله سطح دانش و پذیرش کشاورزان از مسائل زیس تمحیطی مرتبط با کشاورزی پایدار در شهرستان تبریز :

تعداد صفحات:۲۱

چکیده:

آلوده ساختن محی طزیست بویژه آب، ناشی از برخی عملیات کشاورزی، اثرات مخربی بر محیط زیست خواهد داشت.جهت پیشگیری، می توان به آموزش کشاورزان اشاره کرد که اغلب به عنوان یکی از مهمترین عوامل فراموش شده می باشد. ترویج کشاورزی، نقش مهمی در آگاهی جامعه کشاورزی از پیامدهای برخی فعالیتهای کشاورزی بر محیط زیست دارد. این نهاد آموزشی باید نقش فعالتری در برنامه ریزی توسعه پایدار کشاورزی ایفا کند. ولی متأسفانه فعالیتهای ترویجی از برنام هریزی لازم برخوردار نم یباشند. بدین منظور جهت تدوین این برنامه، نیاز به شناخت سطوح دانش و پذیرش کشاورزان از مسائل زیس تمحیطی و منابع اطلاعاتی در دسترس کشاورزان شهرستان تبریز به عنوان هدف مقاله حاضر می باشد. در این مطالعه، روش تحقیق پیمایشی و نمونه گیری به صورت تصادفی طبق های انجام گرفت. مجموعاً ۱۵۰ کشاورز از شهرستان تبریز مورد مصاحبه قرار گرفتند. روایی صوری پرسشنامه توسط متخصصان، تأیید و در پایایی آن، از آزمون کرونباخ آلفا استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی ( همبستگی پیرسون، آزمون تی ، ی و و کولموگروف- اسمیرنوف) استفاده شد. یافته ها نشان داد که اکثر کشاورزان، بیسواد بوده و داشتن تحصیلات بالاتر، کشاورزان را بیش از پیش در معرض کانالهای ارتباطی قرار می دهد. مروجان، بیشتر در دسترس افراد با تحصیلات بالاتر بودند. مسافرت کشاورزان به مناطق مجاور به عنوان بازدید و آموزش در حیطه بینشی نگرش مثبتی را در افراد در استفاده از کانالهای ارتباطی مختلف بوجود می آورد. دانش کشاورزان در زمینه مسائل زیس تمحیطی، خیلی ضعیف بوده و تعاونی های تولید در پذیرش کشاورزان از مسائل زیست محیطی، تأثیر بسزایی داشتند. تشویق کشاورزان به شرکت در کلاس های نهضت سوادآموزی، برنامه ریزی جهت مسافرت آنان به مناطق مجاور و تشویق به مشارکت بیشتر در این بازدیدها، اجرای کلاس های آموزشی و جلسات بحث برای مددکاران ترویجی و کشاورزان نمونه و تشویق آنان به آموزش سایر کشاورزان، تشویق کشاورزان به عضویت و مشارکت در تعاون یهای تولید، تنظیم و اجرای برنامه هایی جهت ارتباط مروجان با کشاورزان بیسواد، استفاده از رهیافتی مناسب به جای رهیافت متعارف ترویج، همگی از پیشنهادهای این مطالعه جهت دستیابی به توسعه پایدار کشاورزی می باشند.