مقاله اندازه گیری تغییرات کارایی و بهره وری صنایع استان فارس و تحلیل عوامل موثر بر آن در مقایسه با کشور با استفاده ز روش تحلیل فراگیر داده ها(DEA) و روش تحلیل مرزی تصادفی(SFA)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله اندازه گیری تغییرات کارایی و بهره وری صنایع استان فارس و تحلیل عوامل موثر بر آن در مقایسه با کشور با استفاده ز روش تحلیل فراگیر داده ها(DEA) و روش تحلیل مرزی تصادفی(SFA) دارای ۲۰ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اندازه گیری تغییرات کارایی و بهره وری صنایع استان فارس و تحلیل عوامل موثر بر آن در مقایسه با کشور با استفاده ز روش تحلیل فراگیر داده ها(DEA) و روش تحلیل مرزی تصادفی(SFA)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اندازه گیری تغییرات کارایی و بهره وری صنایع استان فارس و تحلیل عوامل موثر بر آن در مقایسه با کشور با استفاده ز روش تحلیل فراگیر داده ها(DEA) و روش تحلیل مرزی تصادفی(SFA)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اندازه گیری تغییرات کارایی و بهره وری صنایع استان فارس و تحلیل عوامل موثر بر آن در مقایسه با کشور با استفاده ز روش تحلیل فراگیر داده ها(DEA) و روش تحلیل مرزی تصادفی(SFA) :

تعداد صفحات:۲۰

چکیده:

در این تحقیق از روش تحلیل پوششی داده ها(DEA) برای سنجش کارایی فنی گروه های مختلف صنعتی (ISIC3) در کشور و مقایسه آن با استان فارس در طول سالهای ۱۳۸۲-۱۳۷۳ استفاده شده است. برای این منظور ابتدا با توجه به داده های رودی موثر در ایجاد کارایی، مرز مطلوب کارایی تابع تولید(بهترین سطح عملکرد ارزش افزوده) به تفکیک هر کدام از صنایع کارخانه ای کشور و استان از طریق روش تحلیل مرزی تصادفی (SFA) و بر اساس نتابع تولید دو لگاریتمی ترانسلوگ با استفاده از نرم افزار Frontier تخمین زده شد. سپس با مقایسه میزان ارزش افزوده واقعی با میزان ارزش افزوده مطلوب(ستانده)، کارایی فنی صنایع استان و کشور بر حسب هر کدام از گروه هاهی صنعتی اندازه گیری شد. با توجه به اینکه در روش DEA از دو فرآیند نهاده گرا و ستانده گرا می توان برای تخمین مرز مطلوب کارایی استفاده کرد، در این تحقیق هر دو روش مورد آزمون قرار گرفت. بر این اساس ابتدا با توجه به میزان نهاده های موجود، حداکثر میزان ستانده قابل حصول تعیین گردید. سپس با توجه به ستانده های موجود، میزان ترکیب بهینه نهاده های محاسبه شد تا مشخص گردد که هر گروه صنعتی برای رسیدن به مرز بهینه کارایی چه ترکیبی از نهادها و ستانده ها را باید بکار گیرد. با توجه به نتایج مدل، مشخص گردید که کارایی فنی صنایع کارخانه ای کشور در طول دوره بررسی ۹۲/۹ درصد می باشد که در مقایسه با سال پایه (۱۳۷۳) به طور متوسط ۱/۹درصد کاهش داشته است. بر این اساس، کارایی فنی صنایع استان نیز حدود ۹۰/۲ درصد بوده استکه به طور متوسط ۱/۳ درصد کاهش یافته است. کارایی مقیاس صنایع کارخانه ای کشور حدود ۹۵/۸ درصد و در سطح استان ۹۵/۲ درصد بوده است. علاوه بر این شاخص کارایی مدیریتی صنایع کشور و استان نشان می دهد که این شاخص طی دوره مورد بررسی به طور متوسط حدود ۰/۵ درصد کاهش داشته است. یکی دیگر از نتایج مهم این تحقیق، تعیین صنایع دارای کارایی مطلوب به عنوان صنایع الگو برای صنایع ناکارا و مشخص کردن وزن اثرگذاری صنایع الگو بر صنایع ناکارا در سطح استان و کشور است. با توجه به نتایج مدل می توان از ارائه الگو در صنایعی که در این زمینه موفق نبوده اند استفاده کرد تا کارایی این صنایع را به نحو مطلوبی افزایش داد.