بررسی توانایی تجزیه ترکیبات PAH موجود در نفت خام با استفاده از فعالیت ریزوسفری گیاه برهان و باکتری سودوموناس آیروجینوزا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی توانایی تجزیه ترکیبات PAH موجود در نفت خام با استفاده از فعالیت ریزوسفری گیاه برهان و باکتری سودوموناس آیروجینوزا دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی توانایی تجزیه ترکیبات PAH موجود در نفت خام با استفاده از فعالیت ریزوسفری گیاه برهان و باکتری سودوموناس آیروجینوزا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی توانایی تجزیه ترکیبات PAH موجود در نفت خام با استفاده از فعالیت ریزوسفری گیاه برهان و باکتری سودوموناس آیروجینوزا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی توانایی تجزیه ترکیبات PAH موجود در نفت خام با استفاده از فعالیت ریزوسفری گیاه برهان و باکتری سودوموناس آیروجینوزا :

تعداد صفحات :۲۱

چکیده مقاله:

خاک آلوده به هیدروکربن های نفتی یک مساله زیست محیطی است که سلامت انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. گیاه پالایی یک روش مقرون به صرفه برای حذف آلاینده های نفتی از خاک می باشد. در این مطالعه، اثر گیاه برهان و باکتری سودوموناس آیروجینوزا بر میزان حذف PAH از خاک، در طی فرایند گیاه پالایی در طی ۶ ماه بررسی گردید. پژوهش حاضر در قالب طرح کاملا تصادفی و آزمایش فاکتوریل انجام شد. بدین صورت که خاک مورد مطالعه از نزدیک ترین زمین های زراعی به چاه های نفت مارون اهواز (خاک غیرآلوده) جمع آوری شد. تحقیق حاضر با ۵ سطح غلظت نفت خام شامل (% ۰ ، %۰/۵ ، % ۱ ، % ۲/۵، % ۵)، دو سطح باکتری Pseudomonas aeruginosa (وجود و عدم وجود باکتری)، دو سطح گیاه (وجود و عدم وجود گیاه) و در سه تکرار (مجموعا ۶۰ کرت آزمایشی) انجام شد. جهت اندازه گیری میزان PAH ، نمونه های خاک جمع آوری شده از اطراف ریشه ی گیاه، توسط دستگاه گاز طیف سنج جرمی کروماتوگرافی گازی GC-MS مورد اندازه گیری قرار گرفتند. آنالیز داده ها نشان داد که میزان تجزیه ترکیبات آروماتیک PAH در مدت ۶ ماه، در خاک کشت شده با گیاه ۳۶/۰۶ درصد بوده و در گلدان های حاوی باکتری ۲۸/۱۰ درصد و همچنین در همکاری گیاه و باکتری ۵۵/۵۶ درصد بود. نتایج بدست آمده نشان داد که هرکدام از فاکتورهای آزمایشی، گیاه و باکتری به تنهایی و همچنین بصورت توام با هم اثر مثبتی در تجزیه میزان PAH در طی شش ماه داشته اند.