تاثیر۸ هفته فعالی هوازی منظم بر برخی آنزیم های کبدمردان دیابتی نوع II

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تاثیر۸ هفته فعالی هوازی منظم بر برخی آنزیم های کبدمردان دیابتی نوع II دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تاثیر۸ هفته فعالی هوازی منظم بر برخی آنزیم های کبدمردان دیابتی نوع II  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تاثیر۸ هفته فعالی هوازی منظم بر برخی آنزیم های کبدمردان دیابتی نوع II،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تاثیر۸ هفته فعالی هوازی منظم بر برخی آنزیم های کبدمردان دیابتی نوع II :

تعداد صفحات :۶

چکیده مقاله:

پژوهش اخیر به منظور بررسی تاثیر۸ هفته فعالیت هوازی منظم بر برخی آنزیم های کبد مردان دیابتی نوع II انجام شد.روش تحقیق : در یک کار آزمایی نیمه تجربی ،۵۰ مرد در دسترس مبتلا به دیابت نوع II (50تا۶۰ سال) از بین ۱۱۷ فرد دیابتی به طور تصادفی در دو گروه تمرین هوازی (۲۵نفر) و کنترل(۲۵نفر) قرار گرفتند.گروه تمرین به مدت ۸ هفته در یک برنامه تمرین هوازی(سه جلسه در هفته و به مدت ۵۰- ۴۰دقیقه در هر جلسه) با شدت های ۴۵- ۳۵ (دوهفته ی اول) ، ۵۵- ۴۵ (دو هفته ی دوم) ، ۶۵- ۵۵ (دوهفته ی سوم) ، ۷۵- ۶۵ (دو هفته ی چهارم) درصد حداکثر ضربان قلب به فعالیت پرداختند فشارخون ،وزن و شاخص توده بدنی ALT,AST.ALP,GGT هر دو گروه در وضعیت قبل ، هفته ی چهارم و پس از تمرینات اندازه گیری شد خونگیری۱۲ ساعت قبل از شروع تمرینات و ۴۸ساعت پس از آخرین جلسه تمرین انجام شد اندازه گیری آنزیم ها با کیت پارس آزمون و به روش الایزا صورت گرفت برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری استفاده شد. نتایج : ۸ هفته فعالیت هوازی منظم بر میانگین وزن ،فشارخون دیاستول و BMI آزمودنی ها بی تاثیر بوده و کاهشی نشان نداده است ، اما مقادیر این شاخص ها در گروه تمرین، کاهش داشته است(P<0/05)، در گروه تمرین، ALT در هفته ی چهارم و هشتم کاهش یافته است (P<0/05)، سطوح GGT نیز در گروه تمرین کاهش یافته است (P<0/05) اما در هفته چهارم تفاوتی مشاهده نشد ، سطوح ALP و AST در بین دو گروه تغییری نداشته است نتیجه این تحقیق نشان می دهد که احتمالا کاهش ALT و GGT با این مدت و شدت تمرین نسبت به ALPو AST درافراد دیابت نوع II عامل تاثیر گذار بر بهبود عملکرد کبد باشد پیشنهاد می شود تمرینات با این شدت در مدت زمان بیشتری انجام شود تا تاثیر آن بر روی دیگر آنزیم ها مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گیرد.