مقاله تأثیر دوازده هفته تمرینات یکپارچ? حرکتی شناختی بر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) سالمندان مبتلا به دمانس

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر دوازده هفته تمرینات یکپارچ? حرکتی شناختی بر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) سالمندان مبتلا به دمانس دارای ۲۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر دوازده هفته تمرینات یکپارچ? حرکتی شناختی بر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) سالمندان مبتلا به دمانس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر دوازده هفته تمرینات یکپارچ? حرکتی شناختی بر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) سالمندان مبتلا به دمانس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر دوازده هفته تمرینات یکپارچ? حرکتی شناختی بر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) سالمندان مبتلا به دمانس :

تعداد صفحات :۲۸

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تمرینات یکپارچ حرکتی شناختی بر BDNF سالمندان مبتلا به دمانس بود. بدین منظور، ۲۴ مرد سالمند مبتلا به دمانس (۱۲ نفر گروه تجربی و ۱۲ نفر گروه کنترل) به‌عنوان نمون آماری تحقیق انتخاب شدند. برنام تمرینی یک دور دوازده هفته‌ای (هفته‌ای سه جلسه تمرین ۴۵ دقیقه‌ای) تمرینات حرکتی شناختی بود که براساس رهنمودهای کالج آمریکایی طب ورزش (ACSM) اتخاذ شد. پیش و پس از انجام پروتکل تمرینی میزان BDNF و آزمون‌های عملکردی و شناختی ارزیابی شد. به‌منظور تحلیل آماری از آنالیز تحلیل واریانس دوعاملی با اندازه‌های تکراری استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان داد که ۱۲ هفته برنام تمرین حرکتی شناختی به افزایش سطوح BDNF (001/0=P)، بهبود نتایج آزمون رسیدن عملکردی (۰۰۵/۰=P)، آزمون بلند شدن و رفتن زمان‌دار (۰۰۱/۰=P)، آزمون تعادلی برگ (۰۰۱/۰=P) و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی (۰۱۵/0P=)، در گروه فعال منجر شد. به‌طور کلی یافته‌های مطالعه نشان داد که تمرین یکپارچ حرکتی در آزمودنی‌های مبتلا به دمانس، سبب افزایش سطوح BNDF می‌شود که از نظر بالینی این یافته‌ها اهمیت آمادگی بدنی به‌عنوان یک عامل پیشگیری‌کننده از ابتلا به زوال عقل در آینده را تأیید می‌کند. همچنین این نوع فعالیت، روش تمرینی سودمندی جهت حفظ عملکرد حرکتی و کاهش سرعت کارکردهای ذهنی سالمندان است.