مقاله بررسی تأثیر شرایط رشد پای? مادری، بر ماندگاری بذر جو (Hordeum vulgare L.)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی تأثیر شرایط رشد پای? مادری، بر ماندگاری بذر جو (Hordeum vulgare L.) دارای ۱۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر شرایط رشد پای? مادری، بر ماندگاری بذر جو (Hordeum vulgare L.)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر شرایط رشد پای? مادری، بر ماندگاری بذر جو (Hordeum vulgare L.)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر شرایط رشد پای? مادری، بر ماندگاری بذر جو (Hordeum vulgare L.) :

تعداد صفحات :۱۷

به‌منظور بررسی شرایط رشد پای مادری بر ماندگاری بذرهای جو (Hordeum vulgare L.)، آزمایش مزرعه­ای به‌صورت کرت‌های خردشده در قالب طرح پای بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد، تیمار­های رطوبتی اعمال‌شده بر پای مادری شامل: آبیاری کامل، تنش متوسط (قطع آبیاری در مرحل گلدهی) و تنش شدید (قطع آبیاری از گلدهی تا برداشت) و تیمارهای کودی شامل شاهد (بدون کود)، کود زیستی، کود ورمی‌کمپوست، کود شیمیایی، تلفیقی از کود زیستی با شیمیایی و کود ورمی‌کمپوست با شیمیایی بود. بنی بذر و ماندگاری بذرها پس از پنج سال انبارداری طبیعی با استفاده از آزمون‌های بنیه و پراکسیداسیون غشا اندازه‌گیری شد. و درنهایت عملکرد دانه و دیگر ویژگی‌های گیاه بررسی شد. نتایج نشان داد، درصد سبز شدن تحت تأثیر تنش متوسط خشکی کاهش یافت. درحالی‌که گیاهانی که نظام تلفیقی کود زیستی با کود شیمیایی دریافت کرده بودند و در شرایط تنش متوسط قرار گرفتند در کمترین زمان بیشترین درصد سبز شدن را داشتند، همچنین ارتفاع بوته و عملکرد دانه افزایش و هدایت الکتریکی و پراکسیداسیون غشا در آن‌ها کاهش یافت، درحالی‌که تیماری که پای مادری آن‌ها تنها کود شیمیایی دریافت و در شرایط تنش کم­آبی متوسط قرارگرفته بودند پس از دور انبارداری از لحاظ صفات جوانه­زنی و اجزای عملکرد آسیب‌پذیرتر بودند. تیمار کود تلفیقی شیمیایی و زیستی در شرایط مختلف رطوبتی، به‌طور یکسان عمل کرده و بیشترین پایداری را در صفات بنیه، ماندگاری بذر و عملکرد پس از انبارداری نشان داد.