دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان فعال
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان فعال دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان فعال کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان فعال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان فعال :
تعداد صفحات :۲۷
هدف از پژوهش حاضر تعیین مقاله تأثیر تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم بر عملکرد هوازی و بی‌هوازی مردان فعال بود. ۲۴ دانشجوی مرد فعال با توجه به برآورد vVO2maxبه سه گروه تمرین در محیط گرم (۸ نفر)، تمرین در محیط طبیعی (۸ نفر) و کنترل (۸ نفر) به‌صورت همتا تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه محیط گرم و طبیعی ۱۲ جلسه طی دو هفت متوالی تمرین کردند. هر جلس تمرین شامل ۵ وهل ۱۵۰ ثانیه‌ای دویدن با شدت ۹۰-۸۵ درصد vVO2maxروی نوار گردان بود و بین هر وهله ۱۵۰ ثانیه دویدن با شدت ۵۰ درصد vVO2max به‌عنوان استراحت فعال قرار داشت. پیش و پس از پروتکل پژوهش، آزمون Tmax و آزمون فزایند بیشینه روی نوار گردان جهت بررسی عملکرد هوازی و آزمون وینگیت به‌منظور بررسی عملکرد بی‌هوازی در محیطی با دمای ۱±23 درجه و رطوبت ۵±35 درصد طبیعی اجرا شد. بررسی داده‌ها، از طریق تحلیل واریانس یکسویه در سطح ۰۵/0P< نشان داد، تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم، شاخص‌های vVO2max، Tmax، مسافت حداکثر سرعت توان هوازی و میانگین توان بی‌هوازی به‌ترتیب به مقدار ۳/۱۴ درصد، ۳/۱۶ درصد، ۴/۳۳ درصد و ۱/۴۰ درصد نسبت به پیشرفت گروه تمرین در محیط طبیعی افزایشی معنادار داشت، اما حداکثر توان بی‌هوازی (۱۵ درصد) تنها نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت (۰۵/0P<). همچنین مقدار لاکتات پس از آزمون Tmax تنها در گروه تمرین در محیط گرم (۶/۱۲- درصد) کاهش معناداری نشان داد، اما در مقایسه‌های بین‌گروهی تفاوت معنادار نبود (۰۵/0P<). گروه کنترل در هیچ‌یک از شاخص‌ها تفاوت معناداری نشان نداد (۰۵/0P<). به‌طور کلی نتایج نشان داد دو هفته تمرین تناوبی با شدت بالا در محیط گرم، عملکرد هوازی و برخی شاخص‌های عملکرد بی‌هوازی را نسبت به محیط طبیعی به‌طور معناداری بهبود می‌دهد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
