مقاله ارزیابی تناسب اراضی برای تعیین کاربری کشاورزی با مدلهای تصمیمگیری چندمعیار? ANP-DEMATEL و FAHP چانگ (مطالع? موردی: حاشی? بهبهان)
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله ارزیابی تناسب اراضی برای تعیین کاربری کشاورزی با مدلهای تصمیمگیری چندمعیار? ANP-DEMATEL و FAHP چانگ (مطالع? موردی: حاشی? بهبهان) دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله ارزیابی تناسب اراضی برای تعیین کاربری کشاورزی با مدلهای تصمیمگیری چندمعیار? ANP-DEMATEL و FAHP چانگ (مطالع? موردی: حاشی? بهبهان) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارزیابی تناسب اراضی برای تعیین کاربری کشاورزی با مدلهای تصمیمگیری چندمعیار? ANP-DEMATEL و FAHP چانگ (مطالع? موردی: حاشی? بهبهان)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله ارزیابی تناسب اراضی برای تعیین کاربری کشاورزی با مدلهای تصمیمگیری چندمعیار? ANP-DEMATEL و FAHP چانگ (مطالع? موردی: حاشی? بهبهان) :
تعداد صفحات :۲۵
در مطالعات محیطی، مهمترین راه نیل به توسعه مبتنی بر علم و شناخت علمی محیط، توجه اصولی به پتانسیلها، ارزیابی توانهای محیطی و بالاخره استفاده همهجانبه و منطقی از سرزمین است. در این خصوص، میان توسعه کشاورزی محیط و منابع محیطی نیز ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. این تحقیق، کاربرد روش تلفیقی تصمیمگیری چندمعیار ANP- DEMATEL و CHANGFAHP را در ارزیابی اراضی کشاورزی پیرامون بهبهان بیان میکند. بر اساس مدل اکولوژیک حرفی ایران، دادههای شیب، اقلیم، خصوصیات خاک، دبی آب و تراکم پوشش گیاهی بهمنزله معیارهای اصلی تأثیرگذار در کاربری کشاورزی انتخاب شدند. سپس در قالب یک مدل، به کمک تصمیمگیری چندمعیاره (MCDM) و با استفاده از فرایند تحلیل شبکهای و روش سلسلهمراتبی فازی لایههای مذکور به روش ترکیب خطی وزنی (WLC) در محیط نرمافزار Arc GIS10 تلفیق شدند و ارزیابی شکل گرفت. استفاده از مدل تلفیقی ANP-DEMATEL برای تجزیه و تحلیل اولی روابط متقابل میان معیارها و وزندهی فاکتورها با توجه به ضریب تأثیرگذاریشان است. در واقع، این مدل جدید با ترکیب روشهای مختلف، راهحل مؤثری را برای کمک به تصمیمگیری گروهی ارزیابان ارائه میدهد و از این طریق وزن نهایی معیارهای مؤثر در کاربری کشاورزی مشخص میشود. نتایج نشان داد که در هر دو مدل، حدود ۴ درصد از کل مساحت منطقه دارای اراضی با توان درج یک برای کشاورزیاند، به طور کلی میتوان گفت منطق مورد مطالعه از نظر توان اکولوژیک برای کاربری کشاورزی به دلایل نزدیکی منطقه به کوهستان و تپههای ماهوری و وجود سازندهای انحلالی گچ و آهک در حد مناسب و مطلوب نیست. این نتیجه به وضوح در هر دو روش دیده میشود، اما با توجه به اینکه مناطق نامساعد در روش CHANGFAHP مساحت بیشتری نسبت به روش ANP-DEMATEL دارند میتوان گفت که نتایج روش FAHPCHANG با واقعیت سازگاری بیشتری دارند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.