مقاله خاتون های شاهنام? بزرگ مغولی (تحلیل نقش وجایگاه زنان در شاهنام? بزرگ مغولی با رویکرد بازتاب)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله خاتون های شاهنام? بزرگ مغولی (تحلیل نقش وجایگاه زنان در شاهنام? بزرگ مغولی با رویکرد بازتاب) دارای ۲۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله خاتون های شاهنام? بزرگ مغولی (تحلیل نقش وجایگاه زنان در شاهنام? بزرگ مغولی با رویکرد بازتاب)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله خاتون های شاهنام? بزرگ مغولی (تحلیل نقش وجایگاه زنان در شاهنام? بزرگ مغولی با رویکرد بازتاب)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله خاتون های شاهنام? بزرگ مغولی (تحلیل نقش وجایگاه زنان در شاهنام? بزرگ مغولی با رویکرد بازتاب) :

تعداد صفحات :۲۷

با ظهور مغولان (ایلخانان) در ایران، هنر مصورسازی کتاب به‌‌طور رسمی شکل گرفت و از این دوران به بعد این هنر مسیر شکوفایی را پیمود. شاهنامه بزرگ ‌مغولی (دموت)، شاهکار نگارگری عهد ایلخانی، به‌منزل نخستین نسخ مصور درباری در دوران ابوسعید بهادر خان، در تبریز تصویرسازی شد و پس از آن به‌تدریج دیگر شاهنامه‌های مصور به‌وجود آمد. حضور چشمگیر زنان در نگاره‌های این نسخه، یکی از نکات متمایز این شاهنامه است. این مقاله مبتنی بر این فرضیه است که میزان و نحو حضور زنان در این شاهنامه با جایگاه و شرایط اجتماعی زنان در عهد ایلخانی مرتبط است. در این راستا، شناخت ابعاد اجتماعی شاهنامه بزرگ و به‌طور اخص نقش و جایگاه زنان در نگاره‌ها هدف اصلی پژوهش است و نگارنده با رویکرد جامعه‌شناسانه در پی کشف نحو بازتاب جامعه در اثر‌ هنری است. در این زمینه، ۵۲ نگاره از این شاهنامه با روش تحلیلی‌ـ توصیفی بررسی شده و ابزار تحلیل، نظری بازتاب در جامعه‌شناسی ‌هنر است. بنا بر‌ یافته‌های تحقیق، همان‌طور که زنان در عهد ایلخانی از جایگاه و منزلت استثنایی در تاریخ ایران برخوردارند، به گونه‌ای که این دوران را عصر برابری مرد و زن می‌دانند، زنان در نگاره‌ها نیز به صورت چشمگیر و متمایزی دیده می‌شوند. این حضور در صحنه‌هایی با مضامین درباری پررنگ‌تر است و نوع حضور زنان در نگاره‌ها با نحو زندگی ایشان منطبق است. بدین‌ترتیب، بار دیگر مشخص می‌شود که اثر هنری به‌منزل فرآورده‌ای اجتماعی ارزش‌ها و باورهای زمان را با خود همراه دارد.