مقاله تاثیر خشک شدن زاینده رود بر تغییرات تراز آب زیر زمینی دشت نجف آباد در دو دهه اخیر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تاثیر خشک شدن زاینده رود بر تغییرات تراز آب زیر زمینی دشت نجف آباد در دو دهه اخیر دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تاثیر خشک شدن زاینده رود بر تغییرات تراز آب زیر زمینی دشت نجف آباد در دو دهه اخیر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تاثیر خشک شدن زاینده رود بر تغییرات تراز آب زیر زمینی دشت نجف آباد در دو دهه اخیر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تاثیر خشک شدن زاینده رود بر تغییرات تراز آب زیر زمینی دشت نجف آباد در دو دهه اخیر :

تعداد صفحات :۲۲

بررسی تغییرات منابع آب زیرزمینی دشت نجف‌آباد، به‌ویژه بعد از خشک‌شدن رودخانه زاینده‌رود، در برنامه‌ریزی منابع آب اهمیت بالایی دارد. در این مطالعه روند تراز آب زیرزمینی سی و سه چاه پیزومتری در مقیاس ماهیانه در منطقه دشت نجف‌آباد در دوره آماری ۱۳۷۴ تا ۱۳۹۱ با آزمون ناپارامتری من‌ـ کندال بررسی شد. برای هر سری زمانی، شیب خط روند با روش تخمینگر سن محاسبه شد. همگنی روند تغییرات تراز آب زیرزمینی با روش وان بل و هوقس آزمایش شد. نتایج نشان داد در همه ایستگاه‌ها، به جز ایستگاه‌هایی که در محدوده شبکه‏های آبیاری و زهکشی قرار ندارند، تراز آب زیرزمینی دارای روند منفی معنادار است. در بیش از ۵۲ درصد ایستگاه‌ها روند منفی (۱/0P ) معنادار بود. بررسی شیب خط روند نشان داد به طور متوسط تراز آب زیرزمینی دشت نجف‌آباد حدود ۳۲ سانتی‌متر در سال افت دارد. بیشترین افت تراز آب زیرزمینی متعلق به ایستگاه کهریز سنگ جدید بود که شیب منفی ۹۲/۵ متر را در سال داشت. نتایج آزمون همگنی نشان داد روند تراز آب زیرزمینی در ماه‏های مختلف همگن ولی در ایستگاه‌های مختلف غیر همگن است. نقشه‏های روند نشان می‏دهد بیشترین تغییرات تراز آب زیرزمینی در محدوده شبکه‏های آبیاری و زهکشی رخ داده است؛ به طوری که طبق نقشه‌های تراز در برخی ایستگاه‏های واقع در شبکه‏های آبیاری و زهکشی در این دوره هفده‌ساله افت تراز آب زیرزمینی بین ۵۰ تا ۱۰۰ متر است. برای انجام‌دادن آزمون پتیت سری‏های آماری، که مقدار آماره Z آن‏ها در سطح ۱ درصد معنادار بود، انتخاب شد. نتایج آزمون پتیت نشان داد بیشترین تغییر در تراز آب زیرزمینی بین سال‏های ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۱ رخ داده است که در این سال‏ها رودخانه زاینده‌رود خشک شده بود و ایستگاه‏های واقع در شبکه‏های آبیاری و زهکشی بیشترین پرش را در این سال‏ها داشتند. همچنین نمودار آزمون پتیت نشان می‏دهد در برخی چاه‏های واقع در این منطقه افتی برابر ۵۰ تا ۱۰۰ متر در این سال‏ها رخ داده است که فاجعه‌ای در این منطقه به شمار می‌رود.