مقاله تأثیر جیره های حاوی سطوح مختلف خارمریم (Silybum marianum) و دانه هایی با سرعت تجزیه متفاوت بر قارچ های شکمبه گاومیش خوزستان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر جیره های حاوی سطوح مختلف خارمریم (Silybum marianum) و دانه هایی با سرعت تجزیه متفاوت بر قارچ های شکمبه گاومیش خوزستان دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر جیره های حاوی سطوح مختلف خارمریم (Silybum marianum) و دانه هایی با سرعت تجزیه متفاوت بر قارچ های شکمبه گاومیش خوزستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر جیره های حاوی سطوح مختلف خارمریم (Silybum marianum) و دانه هایی با سرعت تجزیه متفاوت بر قارچ های شکمبه گاومیش خوزستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر جیره های حاوی سطوح مختلف خارمریم (Silybum marianum) و دانه هایی با سرعت تجزیه متفاوت بر قارچ های شکمبه گاومیش خوزستان :

تعداد صفحات :۲۲

زمینه مطالعه: شناخت پتانسیل‌های دامی و گیاهی هر منطقه راهی برای جبران کمبود منابع علوفه‌ای و استفاده بهینه از منابع خوراکی آن کشور می‌باشد، خارمریم از جمله گیاهان دارویی است که برای دام‌های بومی خوزستان مصرف علوفه‌ای نیز دارد. هدف: تحقیق حاضر با هدف مطالعه تأثیر جیره‌های حاوی مقادیر مختلف خارمریم بر فعالیت قارچ‌ها و کل میکروارگانیسم‌های شکمبه گاومیش خوزستان در جیره‌های حاوی دانه با سرعت تجزیه شکمبه‌ای متفاوت انجام شد. روش کار: اثر جیره‌های حاوی سطوح مختلف خارمریم (DMرg/kg 0، ۱۰۰ و ۲۰۰) بر کل میکروارگانیسم‌ها و قارچ‌های شکمبه‌ی گاومیش با استفاده از روش‌های مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: پتانسیل و نرخ تولید گاز جیره‌های آزمایشی توسط کل میکروارگانیسم‌ها تفاوت معنی‌داری نداشت. پتانسیل و نرخ تولید گاز جیره‌های آزمایشی توسط قارچ‌های شکمبه گاومیش تفاوت معنی‌دار داشت و در جیره‌های حاوی خارمریم افزایش یافتند (۰۵/۰>p). در جیره بر پایه‌ جو افزودن خارمریم باعث افزایش عددی قابلیت هضم ماده خشک و NDF گردید در حالی که در جیره بر پایه‌ ذرت، باعث کاهش ناچیز هضم ماده خشک و NDF شد. در محیط کشت اختصاصی قارچ‌ها، قابلیت هضم NDF، در هر دو جیره‌ پایه در زمان ۹ روز و کل دوره تحت تأثیر جیره‌های حاوی خارمریم قرار گرفت و با افزایش سطح خارمریم، هضم NDF کاهش یافت (۰۵/۰>p). صرف نظر از نوع جیره پایه، قابلیت هضم NDF (05/0<p) و ماده خشک (۰۵/۰>p) در هر دو جیره‌ پایه در زمان‌ ۶ روز، با ازدیاد مقدار خارمریم افزایش داشت. نتیجه‌گیری‌نهایی: در کل استفاده از خارمریم اثر منفی بر میکروارگانیسم‌ها و هضم مواد مغذی توسط آنها نداشت، بنابراین نتایج نشان می‌دهد که می‌توان از خارمریم تا ۲۰% جیره گاومیش بدون اثرات منفی بر هضم و تخمیر توسط کل میکروارگانیسم‌ها و قارچ‌ها استفاده کرد.