مقاله چرای متعادل استراتژی راهبردی برای توسعه پایدار مناطق خشک و نیمه خشک

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

  مقاله چرای متعادل استراتژی راهبردی برای توسعه پایدار مناطق خشک و نیمه خشک دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله چرای متعادل استراتژی راهبردی برای توسعه پایدار مناطق خشک و نیمه خشک  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله چرای متعادل استراتژی راهبردی برای توسعه پایدار مناطق خشک و نیمه خشک،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله چرای متعادل استراتژی راهبردی برای توسعه پایدار مناطق خشک و نیمه خشک :

تعداد صفحات:۱۱

چکیده:

مناطق کوهشتانی به عنوان مهمترین منبع آب، انرژی، تنوع بیولوژیکی، مواد معدنی، تولیدات جنگلی و کشاورزی و تفرج هستند، اکوسیستم های کوهستانی به سرعت در حال تغییر بوده و به فرسیاش تشدید شوند، لغزش ها و کاهش تنوع زیستی حساس می باشند. اکوسیستم های کوهستانی برای بقای اکوسیستم های دنیا ضروری هستند، امروزه با درنظر گرفتن فرسایش ژنتیکی و سیر قهقرایی پوشش گیاهی بررسی چرای متعادل به عنوان یک استراتژی راهبردی برای مدییت صحیح منابع طبیعی امری ضروری و حائز کمال اهمیت است. در استان آذربایجان غربی حدود ۴۷۳۷۳۶۴ واحد دامی وابسته به مرتع وجود دارد که علوفه تولیدی استان با میزان ۶۸۲۳۳۸ تن می تواند حدود ۲۴۱۶۳۵۱ واحد دامی را تغذیه نماید. بنابراین ۲۳۲۱۰۱۳ واحد دامی، مازاد بر تولید مراتع هستند. به منظور بررسی طرح چرای متعادل ایستگاه گله دام واقع در شمالغرب ایران به موقعیت جغرافیایی ’۱۵ ’۳۸ تا ’۲۷ ’۳۸ عرض شمالی و ’۳۸ تا ’۱۳ ’۲۷ ’۳۸ عرض شمالی و ’۳۸ ’۳۳ ’۴۴ تا ’۳۵ ’۴۴ طول شرقی در ۱۳/۵ کیلومتری شهرستان سلماس (استان آذربایجان غربی) به مساحت ۹۵۴/۵ هکتار انتخاب شد. برای بررسی تولیدات دامی دامهای جرا داده شده در قطعه تعادل دام و مرتع و تعدادی از دامهایی که به صورت سنتی جرا می نمودند قبل از ورود به مرتع و بعد از دوره چرا توزین گردیدند. در این مطالعه تیپ گیاهی Festuca-Bronus با وضعیت متوسط، گرایش منفی و تولید ۰/۷ واحد دامی در یک دوره بهره برداری ۹۰ روزه انتخاب واز سال ۱۳۷۸ تا سال ۱۳۸۲ با توجه به ظرفیت و آمادگی مرتع مورد جرای متعادل قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که وضعیت مراتع از متوسط به خوب رسیده و ظرفیت مراتع از ۱/۳ واحد دامی در ماه به ۲/۷ واحد دامی در ماه افزایش پیدا نموده است.