مقاله تأثیر نسبت نر به ماده بر میزان زادآوری و باروری کفشدوزک (HippodamiavariegataCol.: Coccinellidae)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله تأثیر نسبت نر به ماده بر میزان زادآوری و باروری کفشدوزک (HippodamiavariegataCol.: Coccinellidae) دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر نسبت نر به ماده بر میزان زادآوری و باروری کفشدوزک (HippodamiavariegataCol.: Coccinellidae)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر نسبت نر به ماده بر میزان زادآوری و باروری کفشدوزک (HippodamiavariegataCol.: Coccinellidae)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تأثیر نسبت نر به ماده بر میزان زادآوری و باروری کفشدوزک (HippodamiavariegataCol.: Coccinellidae) :

تعداد صفحات :۸

بسیاری از حشرات در جریان تولید مثل خود، رفتار تکرار جفت‌گیری دارند. پدیده تکرار جفت‌گیری در کفشدوزک‌ها نیز مشاهده شده است. در این پژوهش از تغییر نسبت نر به ماده برای تغییر احتمال و دفعات جفت‌گیری دوباره در کفشدوزک GoezeHippodamia variegata استفاده شد. پژوهش‌های پیشین نشان داده است که حدود ۵۰ درصد از جمعیت این شکارگر را نرها تشکیل می‌دهند. برای بررسی تغییر نسبت نر به ماده، از کفشدوزک‌های نر و ماده یک‌روزه و جفت‌گیری‌نکرده استفاده شد. تیمارها شامل ۱۰ ماده بدون حضور نر،۱۰ ماده در کنار ۲ نر، ۱۰ ماده در کنار ۴ نر، ۱۰ ماده در کنار ۶ نر، ۱۰ ماده در کنار ۸ نر و ۱۰ جفت نر و ماده در کنار هم، آماده شدند. میزان تخم تولید‌شده طی ۲۰ روز متوالی شمارش و ثبت شد. سپس، تأثیر نسبت نرها در کلنی بر زادآوری و درصد تفریخ تخم‌ها بررسی شد. نتایج نشان داد بین تیمارها از نظر میزان تخم‌گذاری تفاوت معنی‌داری وجود ندارد، به‌عبارت دیگر کم‌کردن نسبت نرها به ماده‌ها در پرورش، تأثیر منفی بر میزان تخم‌گذاری ماده‌ها نداشته است. بررسی میزان تولید تخم بارور در تیمارهای مختلف نشان داد که برخلاف تصور عمومی، وجود ۱۰ نر در کنار ۱۰ ماده، نه تنها سبب افزایش باروری تخم‌ها نشد، بلکه میزان باروری را نسبت به بقیه تیمارها به شکل معنی‌داری کاهش داد. این امر نشان می‌دهد که وقوع جفت‌گیری مکرر باعث کاهش شایستگی ماده‌ها می‌شود. این یافته از جنبه کاربردی نیز بحث شده است.