دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله نقش گلیسین و گیرنده NMDA گلوتامات در تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروسهای گوشتی
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله نقش گلیسین و گیرنده NMDA گلوتامات در تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروسهای گوشتی دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله نقش گلیسین و گیرنده NMDA گلوتامات در تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروسهای گوشتی کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله نقش گلیسین و گیرنده NMDA گلوتامات در تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروسهای گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله نقش گلیسین و گیرنده NMDA گلوتامات در تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروسهای گوشتی :
تعداد صفحات :۸
زمینه مطالعه: گلیسین یک میانجی عصبی مهاری در سیستم اعصاب مرکزی است و نقش آن بر اخذ غذا در پستانداران به اثبات رسیده است. هدف: در این پژوهش نقش گلیسین بر تنظیم مرکزی اخذ غذا در جوجه خروسهای گوشتی (نژاد راس ۳۰۸) مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: این مطالعه در ۶ مرحله انجام شد. در مراحل اول، دوم و سوم پژوهش، گلیسین (با دزهای nmol50، ۱۰۰ و ۲۰۰)، NFPS (مهار کننده ترانسپورتر گلیسین با دزهای nmol25، ۵۰ و ۱۰۰) و استریکنین هیدروکلرید ( آنتاگونیست رقابتی گیرنده‌های پس سیناپسی گلیسین با دزهای nmol10، ۵۰ و ۲۵۰) به صورت داخل بطنی– مغزی تزریق شدند. در مراحل چهارم، پنجم و ششم تحقیق، اثر پیش تزریق nmol( NFPS100)، استریکنین nmol(250) و ۵AP- DL(آنتاگونیست گیرنده‌های NMDA گلوتامات، nmol ۵) بر اخذ غذای تجمعی ناشی از تزریق گلیسین مورد بررسی قرار گرفت. در تمام مراحل به گروه شاهد سرم فیزیولوژی استریل به صورت بطنی– مغزی تزریق شد. سپس میزان اخذ غذای تجمعی در زمان‌های ۱۵، ۳۰، ۶۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ دقیقه بعد از تزریق اندازه گیری شد. نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق، تزریق داخل بطنی – مغزی گلیسین با دز nmol ۲۰۰ به طور معنی‌داری اخذ غذا را کاهش داد (۰۵/۰)p< همچنین NFPS با دزهای nmol50 و ۱۰۰ به صورت معنی‌داری اخذ غذا را افزایش داد (۰۵/۰)p<، در حالی که استریکنین اثری نداشت. علاوه بر این NFPS و ۵AP -DL به صورت معنی‌داری اخذ غذای ناشی از گلیسین را تضعیف کردند (۰۵/۰)p<، در حالی که استریکنین اثری نداشت. نتیجه گیری نهایی: این نتایج نشان داداثر مهاری گلیسین بر اخذ غذا در پرندگان شایدبه نقش نوروترانسمیتری آن مربوط نمی شود، بلکه به دلیل اثرات نورومدولاتوری آن است که از طریق گیرنده‌های NMDA گلوتامات میانجیگری می‌شود.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
