مقاله تأثیر سطوح مختلف مکمل بتائین جیره غذایی در شاخصهای رشد، کارآیی تغذیه و میزان بقای لارو ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca; Linnaeus 1785)
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله تأثیر سطوح مختلف مکمل بتائین جیره غذایی در شاخصهای رشد، کارآیی تغذیه و میزان بقای لارو ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca; Linnaeus 1785) دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله تأثیر سطوح مختلف مکمل بتائین جیره غذایی در شاخصهای رشد، کارآیی تغذیه و میزان بقای لارو ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca; Linnaeus 1785) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تأثیر سطوح مختلف مکمل بتائین جیره غذایی در شاخصهای رشد، کارآیی تغذیه و میزان بقای لارو ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca; Linnaeus 1785)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله تأثیر سطوح مختلف مکمل بتائین جیره غذایی در شاخصهای رشد، کارآیی تغذیه و میزان بقای لارو ماهی سوف معمولی (Sander lucioperca; Linnaeus 1785) :
تعداد صفحات :۲۱
این مطالعه برای بررسی تأثیرات سطوح مختلف مکمل بتائین در شاخصهای رشد، کارآیی تغذیه و میزان بقای لارو ماهی سوف معمولی انجام گرفت. از روز دوازدهم پس از تفریخ (وزن اولیه ۰۶/۰±52/1 میلیگرم) لاروها به یکی از ۶ جیره فرمولهشده غذای آغازین ماهی قزلآلای رنگینکمان (Bio Optimal)، غذای آغازین ماهی قزلآلای رنگینکمان به همراه مکمل بتائین (Bio Optimal + Betaine) در ۵ سطح ۵/۰، ۱، ۵/۱، ۲ و ۵/۲ درصد تغییر عادت غذایی یافتند و ۱ تیمار تا انتهای آزمایش غذای زنده (ناپلی آرتمیا) دریافت کرد. آزمایش ۴ هفته (تا ۴۰ روز پس از تفریخ) به طول انجامید. لاروهای تغذیهشده با غذای زنده وضعیت بهتری از نظر میانگین وزن نهایی، افزایش وزن، میانگین رشد روزانه، ضریب رشد ویژه، طول نهایی لارو و شاخص وضعیت نسبت به دیگر تیمارها داشتند (۰۵/۰>P). افزودن سطوح مختلف مکمل بتائین به غذای آغازین قزلآلای رنگینکمان اثر معنیداری در شاخصهای رشد لارو ماهی سوف معمولی نداشت (۰۵/۰<P). ضریب تبدیل غذایی در بین تیمارهای مختلف تفاوتی نداشت (۰۵/۰<P) و فقط در مورد ضریب کارآیی تغذیه تیمار غذای زنده وضعیت بهتری را نشان داد (۰۵/۰>P). بیشترین میزان بقا و همنوعخواری در لاروهای تغذیهشده با غذای زنده بود؛ در حالی که، لاروهای تغذیهشده با جیرههای فرمولهشده (بیواپتیمال و بیواپتیمال + سطوح مختلف مکمل بتائین) تا روز ۳۳ پس از تفریخ زنده ماندند. بر اساس نتایج میتوان بیان کرد که عادتدهی لارو ماهی سوف معمولی به غذاهای مصنوعی نیازمند مطالعات بیشتری است و استفاده از مکمل بتائین در جیره لارو باید در دوره زمانی مناسبتری از لحاظ تکامل فیزیولوژیکی لارو صورت بگیرد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.