مقاله مقایس? آثار تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص های التهاب عمومی (CRP و فیبرینوژن سرم) زنان چاق جوان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله مقایس? آثار تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص های التهاب عمومی (CRP و فیبرینوژن سرم) زنان چاق جوان دارای ۲۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله مقایس? آثار تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص های التهاب عمومی (CRP و فیبرینوژن سرم) زنان چاق جوان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله مقایس? آثار تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص های التهاب عمومی (CRP و فیبرینوژن سرم) زنان چاق جوان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله مقایس? آثار تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص های التهاب عمومی (CRP و فیبرینوژن سرم) زنان چاق جوان :

تعداد صفحات :۲۲

هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرینات تداومی و تناوبی بر شاخص‌های التهابی CRP و فیبرینوژن زنان جوان چاق است. ۳۶ آزمودنی چاق غیرفعال با شاخص تود ‌بدنی بالای ۳۰ انتخاب و به‌طور تصادفی به ۳ گروه ۱۲ نفری تمرینات تناوبی با میانگین و انحراف استانداردهای قد، وزن و سن ۸/۵ ± 2/163 سانتی‌متر ۸/۱۱ ± 8/86 کیلو‌گرم و ۳/۱ ± 7/20 سال و گروه تمرین تداومی ۴/۶ ± 2/160 سانتی‌متر ۵/۹ ± 8/83 کیلوگرم و ۲/۲± 1/22 سال و گروه کنترل ۱/۷ ± 2/166 سانتی‌متر ۵/۱۰ ± 6/86 کیلو‌گرم و ۴/۲ ± 22 سال تقسیم شدند. گروه تمرین تناوبی مسافت ۸۰۰ متر را به‌صورت ۴ دوی ۲۰۰ متری با شدت ۸۰ تا ۹۰ درصد ضربان قلب ذخیره و زمان استراحت ۱ به ۳ آغاز کردند و هر هفته ۴۰۰ متر به‌صورت ۲ دوی ۲۰۰ متری به مسافت اولیه ‌افزودند. گروه تمرین تداومی نیز مسافت ۸۰۰ متر را با شدت ۶۰ تا ۷۰ درصد ضربان قلب ذخیره شروع کردند و هر هفته ۴۰۰ متر به مسافت اولیه افزودند. گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. پیش و پس از برنام تمرین مقادیر CRP و فیبرینوژن اندازه‌گیری شد. به‌منظور تعیین تأثیر نوع فعالیت بدنی از روش‌های آماری t زوجی، تحلیل واریانس یکطرفه و پس‌آزمون LSD در سطح معنا‌داری ۰۵/۰=α استفاده شد. یافته‌های درون‌گروهی نشان داد در گروه تمرین تداومی فیبرینوژن کاهش معنا‌دار داشته است (۰۰۵/۰=p). بررسی‌های بین‌گروهی نیز حاکی از تغییرات معنی‌دار CRP بین گروه‌های تداومی و تناوبی (۰۴/۰=P) و گروه‌های تناوبی و کنترل است (۰۰۱/۰=P). همچنین سطوح فیبرینوژن بین گروه‌های تمرینی تناوبی و کنترل تغییر معنا‌داری یافته است (۰۰۶/۰=P). به‌نظر می‌رسد فعالیت ورزشی به‌صورت تداومی و تناوبی آثار سودمندی بر سطوح CRP و فیبرینوژن دارد.