مقاله ارتباط الگوهای پیوند از دور با میزان اُزون کلّی در اصفهان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله ارتباط الگوهای پیوند از دور با میزان اُزون کلّی در اصفهان دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ارتباط الگوهای پیوند از دور با میزان اُزون کلّی در اصفهان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ارتباط الگوهای پیوند از دور با میزان اُزون کلّی در اصفهان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ارتباط الگوهای پیوند از دور با میزان اُزون کلّی در اصفهان :

تعداد صفحات :۲۴

نظر به اهمّیّت لایه‎ی اُزون در زندگی بشر، پژوهش‎های زیادی تلاش در کشف قانونمندی حاکم بر تغییرات آن داشته‎اند. هدف این پژوهش مطالعه‎ی اثر شاخص‎های اقلیمی بر نوسان مقادیر اُزون کلّی در ایستگاه اصفهان است. برای این امر، آمار ماهانه‎ی اُزون کلّی ایستگاه اُزون‎سنجی اصفهان و نیز داده‎های مربوط به سیگنال‎های اقلیمی از پایگاه داده‎های اقلیمی NCEP/NCAR مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از تحلیل همبستگی پیرسون و مدل‎های مختلف رگرسیون برای سنجش روابط استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد ارتباط بین شاخص‎های AO و NAO با مقادیر اُزون در ماه‎های سرد؛ دسامبر، ژانویه و فوریه معکوس و ضعیف، ولی از بقیّه‎ی ماه‎های سال قوی‎تر است. روابط بین شاخص SOI با مقادیر اُزون کلّی از روند ماهانه‎ی مشخّصی پیروی می‎کنند و این ضرایب در ماه‎های سرد سال منفی و قوی و در ماه‎های گرم سال مثبت و ضعیف هستند. از این رو انتظار می‎رود با افزایش این شاخص، مقدار اُزون در بالای اصفهان افزایش یابد و برعکس. به‎طوری که بالاترین مقدار اُزون طیّ ۱۵ سال با ۴۳۳ دابسون همزمان با پایین‎ترین شاخص SOI و بالاترین دمای سطح آب در اقیانوس آرام روی داده است. شاخص SOI با زمان تأخیر دو و سه‎ماهه و شاخص AO با زمان تأخیر دوماهه و به‎صورت منفی، ارتباط معنادارتری با تغییرات اُزون کلّی دارند. ارتباط معکوس و قوی شاخص وزش باد مداری در سطح ۲۰۰ میلی‎باری با تغییرات اُزون نشان می‎دهد با افزایش شاخص وزش باد مداری مقدار اُزون در ایستگاه اصفهان کاهش می‎یابد. بنابراین حرکت نصف‎النهاری/مداری باد می‎تواند بر افزایش/کاهش مقدار اُزون کلّی مؤثّر باشد.