مقاله بررسی تأثیر سه شیوه تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر مقدار لپتین پلاسمای دانشجویان پسر

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی تأثیر سه شیوه تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر مقدار لپتین پلاسمای دانشجویان پسر دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی تأثیر سه شیوه تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر مقدار لپتین پلاسمای دانشجویان پسر  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی تأثیر سه شیوه تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر مقدار لپتین پلاسمای دانشجویان پسر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی تأثیر سه شیوه تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر مقدار لپتین پلاسمای دانشجویان پسر :

تعداد صفحات :۲۵

هدف پژوهش حاضر مقاله بررسی تأثیر سه شیوه تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر مقدار لپتین پلاسمای دانشجویان پسر بود. به این منظور از ۴۸ دانشجوی پسر با میانگین سنی ۴۵/۲۱ سال برای شرکت در پژوهش دعوت به عمل آمد. افراد مورد بررسی به صورت جایگزینی تصادفی در سه گروه تمرینی استقامتی (۱۲=n)، گروه تمرین مقاومتی (۱۲=n) و تمرین ترکیبی (۱۲ = n) و یک گروه کنترل (۱۲ = n) قرار گرفتند. ابتدا قد، وزن، درصد چربی، شاخص BMI و از طریق روش‌های مربوط اندازه‌گیری شد تا چهار گروه همگن شوند. گروه تمرین استقامتی به مدت ۸ هفته و ۳ جلسه در هفته تحت تأثیر تمرینات استقامتی تا شدت ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب قرار گرفتند. گروه تمرین مقاومتی نیز پس از تعیین ۱۰۰ درصد قدرت هر یک از افراد، درصدی از حداکثر قدرت، طی جلسه های تمرین برای آنها تجویز شد. افراد گروه تمرین ترکیبی، هر دو برنامه تمرین استقامتی و مقاومتی را در یک روز انجام ‌دادند. به منظور مقایسه نتایج پیش آزمون با پس آزمون از آزمون t گروه‌های همبسته و ANOVA استفاده شد. نتایج نشان داد که هر سه شیوه تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی تأثیر معنی‌داری بر کاهش سطوح لپتین پلاسمای مردان غیر ورزشکار دارد(۹۸۲/0P=). بین تأثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر تغییرات لپتین پلاسما تفاوت معنی داری مشاهده نشد. بنابراین می‌توان گفت فعالیت بدنی منظم از هر نوع استقامتی، مقاومتی یا ترکیبی که تعادل منفی انرژی به همراه داشته باشد، موجب کاهش سطح لپتین می شود.