دانش رسان |
مرکز علم و دانش کشور مقاله بررسی توزیع مکانی بارش سالانه با استفاده از روشهای زمینآماری (مطالعهی موردی: استان قم)
در حال بارگذاری
توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد
مقاله بررسی توزیع مکانی بارش سالانه با استفاده از روشهای زمینآماری (مطالعهی موردی: استان قم) دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله بررسی توزیع مکانی بارش سالانه با استفاده از روشهای زمینآماری (مطالعهی موردی: استان قم) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی توزیع مکانی بارش سالانه با استفاده از روشهای زمینآماری (مطالعهی موردی: استان قم)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن مقاله بررسی توزیع مکانی بارش سالانه با استفاده از روشهای زمینآماری (مطالعهی موردی: استان قم) :
تعداد صفحات :۱۸
در بسیاری از مطالعات و بررسیهای منابع طبیعی و کشاورزی، بهدلیل عدم پوشش کامل ایستگاههای اندازهگیری نقطهای باران، برآورد بارش منطقهای یا تخمین بارش در مناطق خشک میان ایستگاهها ضروری است. بنابراین، آگاهی از میزان متوسّط بارندگی در یک حوضهی آبخیز، از عوامل اساسی در هیدرولوژی و طرّاحی سازه است. روشهای مختلفی برای برآورد بارش وجود دارد که ازجملهی آن میتوان به روشهای میانیابی اشاره کرد. در بیشتر موارد، یکی از روشهایِ موجودِ دلخواهِ کارشناس انتخاب و مورد استفاده قرار میگیرد که ممکن است برآورد دقیقی نباشد. هدف از این پژوهش، مشخّص کردن توزیع مکانی بارش سالانهی حوزهی آبخیز قم با استفاده از روشهای زمینآماری و مقایسهی روشهای موصوف با یکدیگر است. برای این کار، پس از جمعآوری آمار و اطلاعات مربوطه و وارد کردن آنها در محیط نرم‌افزار GS+و ARC GIS نسخهی ۱۰، نقشهی همباران تهیّه و آنالیز واریوگرام منطقهی مورد مطالعه انجام شد. سپس برای ارزیابی روشهای میانیابی از روش ارزیابی متقابل و دو عامل MAE وMBE استفاده شد. در این مطالعه، دو روش زمینآماری کریگینگ و عکس فاصله با توانهای (۱تا ۳) برای برآورد بارش سالانه با استفاده از آمار سی سالهی ایستگاههای بارانسنجی در استان قم و اطراف آن مورد ارزیابی قرار گرفتند و برای ارزیابی دو روش فوق نیز، از معیار میانگین خطای مطلق (MAE) استفاده شد. نتایج این ارزیابی نشان داد که تغییرات بارندگی سالانه، بیشتر از مدل گوسی تبعیّت میکند. در محدودهی مورد مطالعه، روش کریگینگ با MAE برابر ۲۲/۳۰ میلیمتر، مناسبترین روش تخمین بارندگی سالانه است و روش عکس فاصله به توان یک با MAE برابر ۲۳/۳۲ میلیمتر و عکس فاصله به توان دو با MAE برابر ۵۵/۳۳ میلیمتر وعکس فاصله به توان سه با MAE برابر۱/۳۵میلیمتر در ردههای بعدی قرار میگیرند.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
