مقاله اثر مدیریت تغذیه بر عملکرد رشد و پروار و تحلیل هزینه فایده آن در بره های لری بختیاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله اثر مدیریت تغذیه بر عملکرد رشد و پروار و تحلیل هزینه فایده آن در بره های لری بختیاری دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله اثر مدیریت تغذیه بر عملکرد رشد و پروار و تحلیل هزینه فایده آن در بره های لری بختیاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله اثر مدیریت تغذیه بر عملکرد رشد و پروار و تحلیل هزینه فایده آن در بره های لری بختیاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله اثر مدیریت تغذیه بر عملکرد رشد و پروار و تحلیل هزینه فایده آن در بره های لری بختیاری :

تعداد صفحات :۱۶

به منظور بررسی تأثیر دو نوع مدیریت تغذیه، با اعمال محدودیت خوراک و تغذیه جبرانی بر عملکرد رشد و پروار، خوراک مصرفی و تحلیل هزینه و فایده بره‌های پروار از تعداد ۴۲ رأس بره نر لری بختیاری بعد از شیرگیری و در دو مرحله استفاده شد. در دوره محدودیت خوراک حیوانات تیمار شاهد به وسیله علوفه و کنسانتره و حیوانات گروه آزمایشی فقط با علوفه تغذیه شدند. در دوره رشد جبرانی بره‌های ناشی از تیمار محدودیت خوراک به دو گروه آزمایشی ۱ و ۲ تقسیم شدند که با علوفه و دو سطح کنسانتره تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در دوره محدودیت خوراک، وزن گروه آزمایشی ثابت، اما در حیوانات شاهد افزایش یافت. میانگین افزایش وزن روزانه، ماده خشک و انرژی متابولیسمی مصرفی هر رأس در گروه شاهد بالاتر از گروه آزمایشی بود (۰۵/۰>P). در دوره تغذیه جبرانی در هر دو سطح تغذیه کنسانتره، رشد حیوانات آزمایشی مشابه حیوانات شاهد بود. گروه‌های آزمایشی ‌با سابقه اعمال محدودیت خوراک و دارای رشد جبرانی در مقایسه با شاهد ضریب تبدیل غذایی مناسب‌تری داشتند (۰۵/۰>P) و ماده خشک مصرفی آنها برای هر کیلوگرم وزن متابولیکی در روز و افزایش وزن روزانه آنها معادل تیمار شاهد بود. در دوره رشد جبرانی کل سود خالص هر رأس و درآمد خالص هر واحد تولید، در گروه شاهد پایین‌تر از دو گروه آزمایشی بود (۰۱/۰>P)، به طوری که کمترین درصد بازدهی اقتصادی در گروه شاهد و بیشترین آن در گروه آزمایشی ۲ مشاهده شد.