مقاله بررسی اثر اکسید نیتریک و تیدیازورون بر طول عمر و برخی صفات کیفی گل بریده میخک (Dianthus caryophyllus cv. Nelson)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی اثر اکسید نیتریک و تیدیازورون بر طول عمر و برخی صفات کیفی گل بریده میخک (Dianthus caryophyllus cv. Nelson) دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی اثر اکسید نیتریک و تیدیازورون بر طول عمر و برخی صفات کیفی گل بریده میخک (Dianthus caryophyllus cv. Nelson)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی اثر اکسید نیتریک و تیدیازورون بر طول عمر و برخی صفات کیفی گل بریده میخک (Dianthus caryophyllus cv. Nelson)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی اثر اکسید نیتریک و تیدیازورون بر طول عمر و برخی صفات کیفی گل بریده میخک (Dianthus caryophyllus cv. Nelson) :

تعداد صفحات :۱۳

جهت بررسی تأثیر اکسید نیتریک بر ماندگاری و برخی صفات کیفی گل بریده میخک (Dianthus caryophyllus cv. Nelson)، گل‌های شاخه بریده با سدیم نیتروپروساید به عنوان منبع اکسید نیتریک در چهار غلظت (۰، ۲۰، ۵۰ و ۱۰۰ میکرومولار) به تنهایی و در ترکیب با سایر بازدارنده‌های بیوسنتز اتیلن شامل تیدیازورون و ساکاروز به صورت فاکتوریل در طرح آماری کاملاً تصادفی با سه تکرار، در شرایط محیطی دمای ۲۲۰ درجه سانتی‌گراد، رطوبت نسبی ۶۰ تا ۷۰ درصد، شدت نور ۲۰- ۱۵ میکرو مول بر ثانیه بر مترمربع و طول روز ۱۲ ساعت به مدت ۴۸ ساعت تیمار شده و سپس به آب مقطر منتقل شدند. طول عمر گل بریده، کیفیت ظاهری، استحکام ساقه، کلروفیل برگ و جذب آب مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد غلظت ۵۰ و ۱۰۰ میکرومولار سدیم نیتروپروساید باعث افزایش عمر گلدانی در مقایسه با شاهد شده، همچنین غلظت ۵۰ میکرومولار سدیم نیتروپروساید موجب حفظ کلروفیل برگ در مقایسه با شاهد در روز هشتم پس از تیمار شده است. تیمار با غلظت ۵۰ میکرومولار تیدیازورون بهترین کیفیت ظاهری و تیمار با غلظت ۵۰ میکرومولار تیدیازورون و نیز تیمار با غلظت ۳۰ میلی‌مولار ساکارز موجب جذب آب بیشتر در مقایسه با شاهد شده است. تیمار با ۱۰۰ میکرومولار سدیم نیتروپروساید به تنهایی و تیمار با ۲۰ میکرومولار سدیم نیتروپروساید+۵۰ میکرومولار تیدیازورون بر صفت استحکام ساقه گل شاخه بریده معنی‌دار شده است.