مقاله بررسی گیاه کنف در تهیه خمیر کاغذ

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله بررسی گیاه کنف در تهیه خمیر کاغذ دارای ۱۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی گیاه کنف در تهیه خمیر کاغذ  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی گیاه کنف در تهیه خمیر کاغذ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی گیاه کنف در تهیه خمیر کاغذ :

تعداد صفحات :۱۱

در این تحقیق خصوصیات آناتومیکی، فیزیکی و شیمیائی پوست و مغز کنف و همچنین ویژگی های خمیر حاصل از پوست چوب و ساقه کامل کنف، طی فرآیندهای سودا- انتراکینون و کرافت در سه قلیائیت فعال ۱۶، ۱۸ و ۲۰ درصد مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که مغز گیاه کنف با توجه به ویژگیهای ذاتی، به تنهائی برای تهیه خمیر مناسب نیست ولی به دلیل جرم ویژه بسیارکم، می تواند در سایر صنایع، بویژه تخته های اکوستیک به کار رود. پوست ساقه کنف به دلیل داشتن مقدار زیادی سلولز (۵۴ درصد) و الیاف بلند (۴/۲ میلیمتر) و مقدار کم مواد استخراجی و لیگنین (۱۴ درصد) برای کاغذسازی بسیار مناسب است. نتایج خمیرسازی نشان می دهد که بهترین روش تهیه خمیر از کنف، فرآیند سودا – انتراکینون در قلیائیت ۱۸ درصد است. در این شرایط بازده خمیر حدود ۵/۰ درصد بیشتر از فرآیند کرافت و ۲/۱ درصد بیشتر از فرآیند سودا است. از نظر درجه روانی، خمیر سودا- انتراکینون، درجه روانی کمتری از خمیر سودا دارد. اما این اختلاف ناچیز است زیرا عامل اصلی در مقدار درجه روانی نوع ماده اولیه است و کمتر به نوع فرآیند بستگی دارد. همچنین بررسی مقاومت کاغذهای دست ساز نشان می دهد که مقاومت های کاغذ حاصل از خمیر کرافت پوست در حد مقاومت های کاغذ حاصل از خمیر کرافت سوزنی برگان است و فقط مقاومت به پارگی آنها کمی پائین است. مقاومت به ترکیدن کاغذهای حاصل از خمیر کرافت چوب ساقه کنف، بیشتر از مقاومت به ترکیدن خمیر کرافت پهن برگان است و در سایر مقاومت ها تقریباً قابل مقایسه اند. مقاومت کاغذهای حاصل از ساقه کامل نسبت به کاغذ های حاصل از مغز کنف، بهبود زیادی یافته است بطوری که مقاومت به ترکیدن، پارگی، تاشدگی و کشش به ترتیب ۹۰، ۱۳۰، ۲۷ و ۱۸ درصد افزایش یافته نشان می دهد.