بررسی اثر پیوند اتولوگ طحال در بیماران اسپلنکتومی شده به علت ضایعات شدید طحالی ناشی از ترومای ارجاع شده به بیمارستان بعثت همدان در سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۳

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر پیوند اتولوگ طحال در بیماران اسپلنکتومی شده به علت ضایعات شدید طحالی ناشی از ترومای ارجاع شده به بیمارستان بعثت همدان در سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۳ دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر پیوند اتولوگ طحال در بیماران اسپلنکتومی شده به علت ضایعات شدید طحالی ناشی از ترومای ارجاع شده به بیمارستان بعثت همدان در سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۳  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر پیوند اتولوگ طحال در بیماران اسپلنکتومی شده به علت ضایعات شدید طحالی ناشی از ترومای ارجاع شده به بیمارستان بعثت همدان در سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۳،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر پیوند اتولوگ طحال در بیماران اسپلنکتومی شده به علت ضایعات شدید طحالی ناشی از ترومای ارجاع شده به بیمارستان بعثت همدان در سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۳ :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : نشریه جراحی ایران

تعداد صفحات :۱۲

زمینه و هدف: پیشتر چنین تصور می شد که طحال یک ارگان با اهمیت و با عملکرد ویژه ای نیست، بنابراین درمان انتخابی بیماری های طحال انجام اسپلنکتومی کامل بوده است. با شناخت بیشتر عملکرد طحال و نقش مهم آن در فیزیولوژی بدن مشخص شد که اسپلنکتومی کامل باعث افزایش ایجاد نقص سیستم ایمنی در فرد می گردد و آنها را مستعد به بعضی عفونت های خاص و همچنین ابتلاء به ترمبوآمبولی می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی دقیق تر تغییرات سیستم ایمنی از جمله سطح ایمنوگلوبولین ها در همراهی با بررسی تغییرات بافتی و میزان رژنراسیون قطعات طحال پیوند شده از خود بیمار، طراحی گردید تا در صورت کارایی مناسب بتوان هرچه بیشتر از عوارض اسپلنکتومی ناگریز به خصوص در اثر تروما کاست. مواد و روش ها: در یک مطالعه مداخله ای مقطعی، ۱۹ بیمار بالای ۱۲ سال مبتلا به ترومای غیرنافذ که در سال های ۹۲-۱۳۹۳ دچار ترومای بلانت شدید طحال شده و به تشخیص پزشک معالج، کاندید اسپلنکتومی کامل بودند، به صورت سرشماری و با اخذ رضایت کتبی وارد مطالعه شدند. پس از تایید شدن کاندید بودن بیمار برای اسپلنکتومی توضیحات لازم به بیمار ارائه و عدم وجود معیارهای خروج، بیماران مورد ارزیابی قرار گرفتند و در نهایت جراحی پیوندی انجام گرفت. در نهایت تمامی اطلاعات بیماران وارد نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تحلیل داده ها در قسمت آمار توصیفی از شاخص های مرکزی و پراکندگی (میانگین و انحراف معیار) جداول و نمودارها بهره گرفته شد و در قسمت آمار استنباطی در آزمون اندازه های تکراری و در صورت نرمال نبودن داده ها از معادل آن، آزمون فریدمن استفاده شد. یافته ها: در مطالعه حاضر، در مجموع ۱۹ بیمار با میانگین سنی ۴۲.۵۸±۱۸.۷۸ که ۱۴ نفر (۷۳.۷%) آنها مرد بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج آنالیز تک متغیره نشان داد که میزان لنفوسیت در طول زمان (قبل از جراحی، ۳ ماه پس از جراحی و ۶ ماه پس از جراحی) اختلاف معنی دار آماری داشت (P=0.024)، ولی متغیرهای هموگلوبین (P=0.192)، گلبول قرمز (P=0.177)، هماتوکریت (P=0.192)، پلاکت (P=0.221) و لکوسیت (P=0.071) در طول زمان اختلاف معنی داری نداشتند. وجود یا عدم وجود اجسام هاول در طول زمان اختلاف معنی داری داشت (P=0.042) به طوری که اجسام هاول در ۶ ماه پی از جراحی کمتر از ۳ ماه پس از جراحی مشاهده شد. میانگین فاگوستیک طحال در ۳ ماه پس از جراحی و ۶ ماه پس از جراحی اختلاف معنی داری داشت (P=0.044)، به طوری که در میانگین فاگوستیک طحال در ۶ ماه پس از جراحی بیشتر از میانگین فاگوستیک طحال در ۳ ماه پس از جراحی بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر، با افزایش قطعه های پیوندی می توان اختلاف بین افراد با پیوند طحال از خود بیمار و افراد با طحال سالم را به کمترین میزان ممکن رساند. پیوند قطعاتی از طحال خود بیمار نشان داده است که می تواند یک جایگزین درمانی بسیار مناسب برای اسپلنکتومی باشد.

کلید واژه: اسپلنکتومی، تروما، طحال