بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و نیتروکسین بر عملکرد، شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی هیبریدهای ذرت (.Zea mays L)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و نیتروکسین بر عملکرد، شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی هیبریدهای ذرت (.Zea mays L) دارای ۲۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و نیتروکسین بر عملکرد، شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی هیبریدهای ذرت (.Zea mays L)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و نیتروکسین بر عملکرد، شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی هیبریدهای ذرت (.Zea mays L)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و نیتروکسین بر عملکرد، شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی هیبریدهای ذرت (.Zea mays L) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : فیزیولوژی گیاهان زراعی

تعداد صفحات :۲۴

به منظور بررسی عملکرد، اجزای عملکرد، شاخص های رشدی و فیزیولوژیکی هیبریدهای ذرت دانه ای در واکنش به کاربرد کود زیستی نیتروکسین حاوی مایه تلقیح باکتری های Azotobacter choorcoccum و Azospirillum brasilenese به همراه مقادیر کود شیمیایی نیتروژن، این آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. کرت های اصلی شامل تیمار تلفیق چهار سطح کودی (۱۰۰ درصد کود شیمیایی، ۷۵ درصد کود شیمیایی + ۱۰۰ درصد کود زیستی، ۵۰ درصد کود شیمیایی+ ۱۰۰ درصد کود زیستی و ۲۵ درصد کود شیمیایی+ ۱۰۰ درصد کود زیستی) و کرت های فرعی شامل هیبریدهای ذرت دانه ای (هیبرید سینگل کراس ۷۰۴، هیبرید مبین و هیبرید کارون) بود. نتایج نشان داد بیش ترین عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، وزن هزار دانه و طول بلال از کاربرد تلفیقی ۵۰ درصد کود شیمیایی نیتروژن به همراه ۱۰۰ درصد کود زیستی نیتروکسین در هیبرید کارون به دست آمد. هیبرید سینگل کراس ۷۰۴ در مقادیر کاربرد ۱۰۰ درصد کود شیمیایی، بیش ترین تعداد دانه در بلال، تعداد دانه در ردیف، درصد تلقیح پذیری و کم ترین طول کچلی بلال و درصد کچلی بلال را دارا بود. بیش ترین طول کچلی و درصد کچلی بلال در تیمار کاربرد ۷۵ درصد کود شیمیایی نیتروژن به همراه ۱۰۰ درصد کود زیستی وهیبرید مبین حاصل شد. بررسی نتایج نشان داد تفاوت معنی داری در میان تیمارهای کودی و نیز هیبریدها از لحاظ شاخص کلروفیل وجود نداشت. با این حال هیبرید کارون ازشاخص کلروفیل بیش تری نسبت به دو هیبرید دیگر برخوردار بود.

کلید واژه: شاخص کلروفیل، عملکرد دانه و کودهای زیستی