تمرین پذیری عضلات تثبیت کننده کمری زنان سالمند در مقایسه با زنان جوان به دنبال تمرین مقاومتی و مصرف پروتئین سویا

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تمرین پذیری عضلات تثبیت کننده کمری زنان سالمند در مقایسه با زنان جوان به دنبال تمرین مقاومتی و مصرف پروتئین سویا دارای ۱۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تمرین پذیری عضلات تثبیت کننده کمری زنان سالمند در مقایسه با زنان جوان به دنبال تمرین مقاومتی و مصرف پروتئین سویا  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تمرین پذیری عضلات تثبیت کننده کمری زنان سالمند در مقایسه با زنان جوان به دنبال تمرین مقاومتی و مصرف پروتئین سویا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تمرین پذیری عضلات تثبیت کننده کمری زنان سالمند در مقایسه با زنان جوان به دنبال تمرین مقاومتی و مصرف پروتئین سویا :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : سالمند

تعداد صفحات :۱۶

اهداف: تغییرات توده عضله اسکلتی یکی از مشکلات اجتناب ناپذیر سالمندی است و فرایندی چندبعدی محسوب می شود که با کاهش بارز عملکرد عصبی عضلانی و جسمانی و ناتوانی افراد سالمند نسبت به افراد جوان همراه است. هدف مطالعه حاضر، تمرین پذیری عضلات تثبیت کننده کمری زنان سالمند در مقایسه با زنان جوان به دنبال تمرین مقاومتی و مصرف پروتئین سویا است.مواد و روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی انجام شد. جامعه آماری شامل ۲۷ زن سالمند (۶۹.۳±۶۰.۱۶ سال) و ۱۰ زن جوان (۳۰.۰۸±۴.۱ سال) بود. افراد سالمند به طور تصادفی به گروه تمرین های پایدارکننده کمر با شیرسویا، گروه تمرین های پایدارکننده کمر و گروه کنترل (۹ فرد در هر گروه) تقسیم شدند و به مدت ۱۰ هفته و هر هفته ۳ جلسه، در مداخله ورزشی و تغذیه ای شرکت کردند. شرکت کنندگان شیرسویا را در سه وعده با فعالیت ورزشی و بدون فعالیت نوشیدند. مشخصات اولتراسونیک عضله مولتیفیدوس، میزان توانمندی (ODI)، عملکرد کمر (BPS) و وضعیت تغذیه زنان سالمند در دو مرحله قبل و بعد اندازه گیری و با تحلیل واریانس دوطرفه تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: سطح مقطع عضله مولتیفیدوس زنان سالمند (۳.۴۹±۰.۹۰۸ سانتی مترمربع) پیش از مداخله تفاوت معناداری با زنان جوان (۷.۱±۴۲.۵۲ سانتی مترمربع) داشت. در پایان مداخله در هر دو گروه تمرین های ثبات مرکزی با شیرسویا و تمرین های ثبات مرکزی نسبت به زنان جوان (به ترتیب ۵.۲۸±۱.۱۸ و ۵.۴۱±۰.۴۴ سانتی مترمربع) بهبود معناداری دیده شد (P<0.05)، اما این اختلاف حذف نشد. میزان توانمندی عملکرد کمر در دو گروه تمرین های ثبات مرکزی با شیرسویا و تمرین های ثبات مرکزی نسبت به گروه کنترل (به ترتیب -۱۱.۷۲±۲.۸ و -۱۰.۲±۳.۳ امتیاز) بهبود معناداری یافت(P<0.05) .نتیجه گیری: انجام ده هفته مداخله تمرین های پایدارکننده کمر و مصرف شیرسویا باعث افزایش مشخصات اولتراسونیک عضله مولتیفیدوس کمری زنان سالمند می شود و اختلاف سنی ایجادشده در سطح مقطع عضلانی را کاهش می دهد. از طرفی بهبود وضعیت عضله مولتیفیدوس نه تنها با بهبود توانمندی و عملکرد کمر همراه است، بلکه موجب بهبود استقلال فردی و مشارکت اجتماعی زنان سالمند نیز می شود.

کلید واژه: سالمندی، شیرسویا، عضلات ستون فقرات