اثر حفاظتی گل همیشه بهار در بروز آسیب کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در جوجه های گوشتی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اثر حفاظتی گل همیشه بهار در بروز آسیب کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در جوجه های گوشتی دارای ۱۳ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اثر حفاظتی گل همیشه بهار در بروز آسیب کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در جوجه های گوشتی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اثر حفاظتی گل همیشه بهار در بروز آسیب کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در جوجه های گوشتی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اثر حفاظتی گل همیشه بهار در بروز آسیب کبدی ناشی از تتراکلرید کربن در جوجه های گوشتی :

سال انتشار : ۱۳۹۴

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک (پژوهش و سازندگی)

تعداد صفحات :۱۳

این مطالعه به منظور بررسی اثر سطوح مختلف عصاره روغنی گل همیشه بهار بر آنزیم های کبدی و تغییرات هیستوپاتولوژی بافت کبد جوجه های گوشتی طی یک دوره ۴۲ روزه انجام گرفت. تعداد ۲۰۰ قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس ۳۰۸ در یک طرح کاملا تصادفی با پنج گروه و چهار تکرار و ۱۰ پرنده در هر تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل گروه کنترل منفی (فاقد افزودنی عصاره گل همیشه بهار و تتراکلریدکربن)، کنترل مثبت {تتراکلریدکربن (یک میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و فاقد افزودنی عصاره گل همیشه بهار} و سه تیمار دیگر شامل سطوح ۱۵۰، ۳۰۰ و ۴۵۰ میلی گرم در کیلوگرم جیره عصاره گل همیشه-بهار به همراه تتراکلریدکربن بود. فراسنجه های خون (SGOT و SGPT)، که در اثر تزریق تتراکلریدکربن، سطح شان در خون افزایش یافته بود، عصاره گل همیشه بهار توانست اثرات منفی ناشی از این ماده سمی را تقلیل دهد. وزن نسبی کبد در تیمارهایی که علاوه بر تتراکلریدکربن، سطوح مختلف عصاره گل همیشه بهار را دریافت کرده بودند، نسبت به تیمار دریافت کننده تتراکلریدکربن، به صورت معنی داری پایین تر بود (p<0.05). در شاخص های مربوط به سنجش سیستم ایمنی، سطح ایمنوگلوبولین G در تیماری که علاوه بر تتراکلریدکربن، سطح ۳۰۰ میلی گرم عصاره گل همیشه بهار را دریافت کرده بودند نسبت به گروه کنترل منفی و غلطت ۱۵۰ همیشه بهار به صورت معنی داری بالاتر بود (p<0.05). در بررسی تغییرات هیستوپاتولوژی کبد، مشاهده شد که گروه کنترل مثبت از لحاظ وضعیت سیاهرگ مرکزی، هپاتوسیت ها، سینوزوئیدها و تریادپورت بیشترین میزان آسیب بافتی و گروه کنترل منفی کمترین میزان آسیب دیدگی را داشتند. اما تیمارهایی که همراه با تتراکلریدکربن، عصاره گل همیشه بهار را دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل مثبت، بهبود بیشتری در بافت مشاهده شد (p<0.05). این نتایج نشان دهنده اثر حفاظتی عصاره گل همیشه بهار بر کبد می باشد که احتمالا بواسطه فلاونویید های موجود در گیاه و توانایی آنها در مهار فعال سازی زیستی CCl4 و در نتیجه مهار فعالیت سیتوکروم P450 و اثر خنثی کنندگی رادیکال های آزاد می باشد.

کلید واژه: تتراکلریدکربن، عصاره گل همیشه بهار، مسمومیت کبدی و جوجه گوشتی