فراوانی نسبی ژن کدکننده عامل پنتون والنتین لکوسیدین در استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از خون و زخم در شهر زاهدان

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فراوانی نسبی ژن کدکننده عامل پنتون والنتین لکوسیدین در استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از خون و زخم در شهر زاهدان دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فراوانی نسبی ژن کدکننده عامل پنتون والنتین لکوسیدین در استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از خون و زخم در شهر زاهدان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فراوانی نسبی ژن کدکننده عامل پنتون والنتین لکوسیدین در استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از خون و زخم در شهر زاهدان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فراوانی نسبی ژن کدکننده عامل پنتون والنتین لکوسیدین در استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی سیلین جدا شده از خون و زخم در شهر زاهدان :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : ارمغان دانش

تعداد صفحات :۱۸

زمینه و هدف: پنتون- والنتین لکوسیدین یک توکسین از خانواده گاما توکسین در استافیلوکوک اورئوس محسوب می شود. ممکن است یک ارتباط بین استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و پنتون- والنتین لکوسیدین، که یک سیتوتوکسین مهم خصوصا در عفونت های شدید است، وجود داشته باشد. هدف از این مطالعه، جداسازی و شناسایی ژن عامل لکوسیدین پنتون-والنتین از ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین با استفاده از تکنیک PCR از نمونه های خون بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، ۸۹ ایزوله استافیلوکوک اورئوس از نمونه های خون و زخم طی ۶ از بیمارستان علی ابن ابی طالب زاهدان ماه جمع آوری شد. در ابتدا نمونه های مورد مطالعه به وسیله تست های مختلف بیوشیمیایی مورد بررسی قرار گرفتند و بر اساس استانداردهای تشخیصی ایزوله های استافیلوکوک اورئوس جداسازی شدند. جهت تایید ایزوله های به دست آمده از ژن ۱۶srRNA استفاده شد. حساسیت ایزوله ها به آنیت بیوتیک ها بر اساس دستورالعمل موسسه استاندارد آزمایشگاهی بالینی بررسی شد. سپس با استفاده از روش سفوکسیتین (۳۰ میکروگرم) دیسک دیفیوژن نمونه های مقاوم به متی سیلین غربالگری شد و سپس ژنهای PLV و mecA به وسیله آزمایش PCR مورد شناسایی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری مجذورکای تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از مجموع ۸۹ ایزوله استافیلوکوک اورئوس ۲۶ ایزوله از زخم و ۶۳ ایزوله از خون جداسازی شد. بیشترین نمونه های به دست آمده از بیماران زن به دست آمد. با توجه به نتایج آزمایش های مولکولی، ۴۷ ایزوله (۵۲.۸۲ درصد) دارای ژن mecA و مقاوم به متی سیلین و ۴۲ ایزوله (۴۷.۲) حساس به متی سیلین بودند. هم چنین، ۱۶ ایزوله به عنوان حامل ژن PLV شناسایی شد که از این میان ۱۳ ایزوله مقاوم به متی سیلین و ۳ ایزوله حساس به متی سیلین بودند. مقاومت به ونکومایسین در هیچ یک از ایزوله ها مشاهده نشد. بیشترین مقاومت نسبت به اریترومایسین و پنی سیلین در بین ایزوله ها مشاهده شد. سویه های دارای مقاومت چندگانه دارای بیشترین فراوانی از نظر ژن PVL بودند. هم چنین ارتباط معنی داری بین مقاومت و حضور ژن پنتون والنتین مشاهده شد (p=0.0043).نتیجه گیری: با توجه به فراوانی ژن های mecA و PVL در سویه های مقاوم و حساس استافیلوکوک اورئوس و پراکنش بالای ژن عامل پنتون والنتین در سویه های مقاوم، براساس آنالیزهای آماری، می توان نتیجه گرفت که ممکن است بین این دو ژن ارتباطی وجود داشته باشد.

کلید واژه: پنتون- والنتین لکوسیدین، استافیلوکوک اورئوس، مقاومت آنتی بیوتیکی