بررسی ایمنی زائی نانوژل کایتوسان واجد پروتئین نوترکیب IpaC از شیگلا در خوکچه هندی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی ایمنی زائی نانوژل کایتوسان واجد پروتئین نوترکیب IpaC از شیگلا در خوکچه هندی دارای ۱۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی ایمنی زائی نانوژل کایتوسان واجد پروتئین نوترکیب IpaC از شیگلا در خوکچه هندی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی ایمنی زائی نانوژل کایتوسان واجد پروتئین نوترکیب IpaC از شیگلا در خوکچه هندی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی ایمنی زائی نانوژل کایتوسان واجد پروتئین نوترکیب IpaC از شیگلا در خوکچه هندی :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)

تعداد صفحات :۱۸

سابقه و هدف: گونه های شیگلا عامل بیماری شیگلوز در انسان می باشد. با توجه به فراوانی بیماری و شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی، ساخت ایمونوژن موثر علیه باکتری هدف مهمی است. آنتی ژن های تهاجمی پلاسمید از جمله IpaC و IpaD از مهم ترین عوامل بیماری زای شیگلا هستند. بارگذاری آنتی ژن ها در حامل های ویژه از قبیل نانوژل های کیتوسانی، نه تنها آن ها را در برابر عوامل محیطی محفاظت کرده بلکه غلظت های مناسب از آنتی ژن را در محیط فراهم کرده و فعالیت زیستی را افزایش می دهد. هدف از این تحقیق، بررسی ایمنی زائی پروتئین IpaC بارگذاری شده نانوژل های کیتوسان بود.مواد و روش ها: پروتئین نوترکیب در E.coli بیان و با گرموتوگرافی میل ترکیب تخلیص شد. نانوژل های کیتوسانی به روش ژلاسیون یونی و از طریق میانکنش کیتوسان با اتصال دهنده تری پلی فسفات (TPP) تهیه شدند. نانوژل ها با IpaC بارگذاری و خصوصیات ساختاری آن ها با SEM و DLS بررسی گردید. پروتئین بارگذاری شده از مسیر خوراکی و تزریقی به خوکچه هندی انتقال یافتند. تیتر آنتی بادی ها با روش الایزا تعیین شد. حیوان ها از طریق روش سرنی و با استفاده از باکتری شیگلا فلکسنری چالش شدند.یافته ها: بیان پروتئین نوترکیب E.coli منجر به تولید IpaC با وزن ۶۰ کیلودالتون شد. ظرفیت بارگذاری نانوژل ها پس از ۴۸ ساعت انکوباسیون، ۹۸ درصد بود. متوسط اندازه نانوذرات ۴۱۸ نانومتر بود. ایمن سازی موش ها پاسخ آنتی بادی سرمی را القا کرد.استنتاج: حفاظت بخشی پروتئین بارگذاری شده از مسیر خوراکی بهتر از مسیر تزریقی بود.

کلید واژه: شیگلا، ایمونوژن، IpaC، کیتوسان، نانوژل