تعیین جهش ژن های gyrA و parC در جدایه های Pseudomonas Aeruginosa مقاوم به سیپروفلوکساسین در نمونه های زخم سوختگی در یزد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین جهش ژن های gyrA و parC در جدایه های Pseudomonas Aeruginosa مقاوم به سیپروفلوکساسین در نمونه های زخم سوختگی در یزد دارای ۸ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین جهش ژن های gyrA و parC در جدایه های Pseudomonas Aeruginosa مقاوم به سیپروفلوکساسین در نمونه های زخم سوختگی در یزد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین جهش ژن های gyrA و parC در جدایه های Pseudomonas Aeruginosa مقاوم به سیپروفلوکساسین در نمونه های زخم سوختگی در یزد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین جهش ژن های gyrA و parC در جدایه های Pseudomonas Aeruginosa مقاوم به سیپروفلوکساسین در نمونه های زخم سوختگی در یزد :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۸

مقدمه: Pseudomonas aeruginosa یکی از مهم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی به ویژه در بخش سوختگی با درصد مقاومت بالا در برابر دارو می باشد. یکی از مکانیسم های مقاومت در این باکتری، جهش های کروموزومی در ناحیه (Quinolone-resistance-determining region (QRDR ژن های کروموزومی می باشد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی جهش ژن های gyrA و parC در جدایه های Pseudomonas aeruginosa مقاوم به سیپروفلوکساسین در نمونه های زخم سوختگی بود.روش ها: تعداد ۵۰ جدایه بالینی Pseudomonas aeruginosa جدا شده از بیماران بستری در بخش سوختگی بیمارستان سوانح سوختگی شهید صدوقی یزد تعیین هویت گردید. جهت تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی (Minimum inhibitory concentration یا MIC) سیپروفلوکساسین از روش E-test و برای بررسی جهش در ژن های gyrA و parC در جدایه های مقاوم به سیپروفلوکساسین، از روش (Polymerase chain reaction-sequencing (PCR-sequencing) استفاده شد.یافته ها: ۶۲ درصد نمونه ها نسبت به آنتی بیوتیک سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. جهش در gyrA در تمامی نمونه ها (۱۰۰ درصد) و جهش در parC در ۴۱ جدایه (۸۲ درصد) از ۵۰ جدایه دیده شد. فراوان ترین جهش در ژن gyrA تبدیل T83I و در ژن parC تبدیل S87L بود. هیچ گونه جهشی در جدایه های حساس یافت نشد.نتیجه گیری: جهش در منطقه تعیین شده مقاومت کینولونی، یکی از مهم ترین مکانسیم های مقاومت به فلوروکینولون در جدایه های بالینی Pseudomonas aeruginosa می باشد. با توجه به شیوع این ژن ها، این جهش ها نقش مهم و اساسی را در ایجاد مقاومت ایفا می کنند.

کلید واژه: Pseudomonas aeruginosa، زخم، سوختگی، فلوروکینولون ها