مقایسه تمایز سلول های B به پلاسمابلاست در حضور محرک های Anti-human CD40 و Anti-IgM f (ab) ‘۲ و یا لیپوپلی ساکارید (LPS) و Anti-human CD40 (در شرایط آزمایشگاه)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقایسه تمایز سلول های B به پلاسمابلاست در حضور محرک های Anti-human CD40 و Anti-IgM f (ab) ‘۲ و یا لیپوپلی ساکارید (LPS) و Anti-human CD40 (در شرایط آزمایشگاه) دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقایسه تمایز سلول های B به پلاسمابلاست در حضور محرک های Anti-human CD40 و Anti-IgM f (ab) ‘۲ و یا لیپوپلی ساکارید (LPS) و Anti-human CD40 (در شرایط آزمایشگاه)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقایسه تمایز سلول های B به پلاسمابلاست در حضور محرک های Anti-human CD40 و Anti-IgM f (ab) ‘۲ و یا لیپوپلی ساکارید (LPS) و Anti-human CD40 (در شرایط آزمایشگاه)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقایسه تمایز سلول های B به پلاسمابلاست در حضور محرک های Anti-human CD40 و Anti-IgM f (ab) ‘۲ و یا لیپوپلی ساکارید (LPS) و Anti-human CD40 (در شرایط آزمایشگاه) :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله دانشکده پزشکی اصفهان

تعداد صفحات :۹

مقدمه: دگرگونی و تمایز سلول های B فعال شده به پلاسموسیت ها و همچنین، سلول های خاطره دار وابسته به پیام های حاصل از گیرنده سلول B می باشد. پیام های ناشی از گیرنده آنتی ژن و گیرنده های سیتوکاینی سطح سلول های B، سبب القای بروز عوامل رونوشت برداری خاصی می شوند که در نهایت این عوامل، تعیین کننده سرنوشت سلول B می باشند.روش ها: جداسازی سلول های تک هسته ای خون محیطی (Peripheral blood mononuclear cells یا PBMCs) با استفاده از گرادیان شیب غلظت و با استفاده از فایکول انجام گرفت و سپس، جداسازی سلول های B خالص با روش (Magnetic-activated cell sorting (MACS) انجام شد. در مرحله بعد، برای تحریک و تمایز سلول های B به پلاسمابلاست ها، این سلول ها در محیط (Roswell Park Memorial Institute1640 (RPMI1640 در حضور Purified anti- human CD40 antibody و Anti-IgM f (ab) ‘۲ یا و Purified anti-human CD40 Antibody و لیپوپلی ساکارید (Lipopolysaccharides یا LPS) کشت داده و سپس، پلاسمابلاست ها با استفاده از سه نشانگر CD38+، CD27+ و IgM- به روش فلوسایتومتری ارزیابی شد.یافته ها: در محیط In vitro، با تحریک دایمی لنفوسیت های B از طریق Cross-link کردن گیرنده آن ها (B cell receptor یا BCR) و تحریک با Anti-human CD40 antibody و Anti-IgM f (ab) ‘۲ و یا Anti-CD40 و LPS اغلب سلول های B زنده مانده بودند و حتی تمایز آن ها به رده دیگری از سلول های B (پلاسمابلاست های CD38+، CD27+ و IgM-) مشاهده شد. از نظر آماری، تفاوت معنی داری در بیان نشانگرهای پلاسمابلاستی در سطح سلول ها در هر دو حالت تحریکی مشاهده نشد.نتیجه گیری: سلول های B این توانایی را دارند که در شرایط کشت In vitro و تحریک با محرک های متفاوت، همانند محیط In vivo به رده سلولی پلاسمابلاست تمایز یابند. با این وجود، برای دستیابی به بهترین شرایط جهت تمایز سلول های B، عواملی نظیر ماهیت تحریک، مدت زمان تحریک و استفاده از محرک های متفاوت که نقش مهمی دارند، باید مد نظر قرار گیرند.

کلید واژه: سلول های B، پلاسمابلاست، گیرنده فاکتور متمایز کننده سلول B، لیپوپلی ساکارید، فلوسایتومتری