بررسی تاثیر پیش تیمار و اندازه ی بذر بر ویژگی های کمی و کیفی دو ژنوتیپ پیاز خوراکی (.Allium cepa L)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 بررسی تاثیر پیش تیمار و اندازه ی بذر بر ویژگی های کمی و کیفی دو ژنوتیپ پیاز خوراکی (.Allium cepa L) دارای ۲۱ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد بررسی تاثیر پیش تیمار و اندازه ی بذر بر ویژگی های کمی و کیفی دو ژنوتیپ پیاز خوراکی (.Allium cepa L)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی بررسی تاثیر پیش تیمار و اندازه ی بذر بر ویژگی های کمی و کیفی دو ژنوتیپ پیاز خوراکی (.Allium cepa L)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن بررسی تاثیر پیش تیمار و اندازه ی بذر بر ویژگی های کمی و کیفی دو ژنوتیپ پیاز خوراکی (.Allium cepa L) :

سال انتشار : ۱۳۹۵

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : تولیدات گیاهی (مجله علمی کشاورزی)

تعداد صفحات :۲۱

به منظور ارزیابی تاثیر پرایمینگ و اندازه ی بذر بر ویژگی های کمی و کیفی ژنوتیپ های پیاز خوراکی، پژوهش حاضر در دو سال زراعی (۱۳۹۱ و ۱۳۹۲)به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی اجرا گردید. فاکتورهای آزمایش شامل پرایمینگ در چهار سطح (هیدروپرایمینگ با آب مقطر، اسموپرایمینگ با نیترات پتاسیم، پرایمینگ با استفاده ازماده ی فولامین و شاهد)، اندازه ی بذر در سه سطح (ریز با قطر ۲.۶، متوسط با قطر ۲.۸ و درشت با قطر ۳ میلی متر) و ژنوتیپ در دو سطح (قرمزآذرشهر و زرقان) بود. ویژگی های عملکرد تر و خشک سوخ، وزن تر و خشک سوخ، درصد ماده خشک و مواد جامد محلول میزان خاکستر سوخ و برگ، میزان pH سوخ و غلظت اسید پیروویک مورد بررسی قرار گرفت. اثر پیش تیمار و اندازه بذر از نظر تمام ویژگی ها از لحاظ آماری تفاوت معنی دار را نشان داند و پرایمینگ بذر موجب بهبود ویژگی های کمی و کیفی سوخ گردید به طوری که بیشترین عملکردهای تر و خشک سوخ، درصد ماده خشک و مواد جامد محلول به ترتیب ۵۸.۱۷، ۷.۲۷ تن در هکتار و ۱۲.۵۴، ۱۳.۶۷ درصد به پرایمینگ با فولامین تعلق داشت و کمترین آن ها از تیمار شاهد به دست آمد. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین عملکرد تر و خشک سوخ، درصد ماده خشک و مواد جامد محلول به ترتیب ۵۸.۹۹، ۷.۳۷ تن در هکتار و ۱۱.۱۴، ۱۲.۴۵ درصد از بذور درشت و کمترین آن ها از بذر ریز به دست آمد. مقایسه میانگین ژنوتیپ ها نشان داد، قرمزآذرشهر با بیشترین عملکرد تر (۵۳.۴۶ تن در هکتار)، عملکرد خشک سوخ (۶.۶۸ تن در هکتار)، ماده خشک (۱۱.۸۱ درصد) و مواد جامد محلول (۱۲.۶۲ درصد) ژنوتیپ برتر شناخته شد.

کلید واژه: پرایمینگ، تندی سوخ، عملکرد تر سوخ، فولامین