تعیین مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین در جدایه های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس اخذ شده از آزمایشگاه های پاتولوژی شهر سنندج

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تعیین مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین در جدایه های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس اخذ شده از آزمایشگاه های پاتولوژی شهر سنندج دارای ۱۲ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تعیین مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین در جدایه های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس اخذ شده از آزمایشگاه های پاتولوژی شهر سنندج  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تعیین مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین در جدایه های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس اخذ شده از آزمایشگاه های پاتولوژی شهر سنندج،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن تعیین مقاومت به کلیندامایسین و اریترومایسین در جدایه های باکتری استافیلوکوکوس اورئوس اخذ شده از آزمایشگاه های پاتولوژی شهر سنندج :

نام کنفرانس، همایش یا نشریه : مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی ایلام

تعداد صفحات :۱۲

مقدمه: استافیلوکوکوس اورئوس به واسطه کلونیزاسیون مناسب در انسان، آلوده کننده محیط های بیمارستانی است. این باکتری دارای تنوع ژنتیکی جهت به دست آوردن مقاومت به عوامل ضد میکروبی متعدد می باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان شیوع و اساس ژنتیکی مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین در استافیلوکوکوس های جدا شده از بیمارانی در شهر سنندج انجام شده است.مواد و روش ها: صد و پنجاه سویه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس از آزمایشگاه های پاتولوژی شهر سنندج جمع آوری شد. حساسیت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین و کلیندامایسین به روش دیسک آگار دیفیوژن با استفاده از محیط کشت مولر هینتون آگار انجام گردید و نتایج مطابق با استانداردهای آزمایشگاه بالینی (CLSI) تعیین گردید. به دنبال آن واکنش زنجیره ای پلیمراز در گونه های استافیلوکوک اورئوس برای بررسی حضور پنج ژن شاخص مشترک مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین یعنی ژن های ermA،ermB ، ermC، mphC، msrA انجام شد.یافته های پژوهش: با استفاده از روش DAD (Disk Agar Diffusion) 56.4 درصد از نمونه ها به اریترومایسین و ۵۶.۸ درصد به کلیندامایسین مقاوم بودند، به علاوه با استفاده از تکنیک PCRبه ترتیب ژن ermA در ۷۹ نمونه، ژن ermB در ۳۶ نمونه، ژن ermC در ۶۲ نمونه، ژن mphC در ۱۶ نمونه و ژن msrA در ۲۹ نمونه تشخیص و جداسازی گردید.بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مقاومت به اریترومایسین در استافیلوکوک اورئوس ها در شهر سنندج عمدتا به واسطه ژن های ermA و ermC می باشد.

کلید واژه: استافیلوکوکوس اورئوس، مقاومت در برابر آنتی بیوتیک، اریترومایسین، کلیندامایسین